Darkwater – Human (Ulterium Records)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    8 maart 2019

Darkwater werd in 2003 oprgericht in Zweden en hun debuutalbum “Calling The Earth To Witness" werd in 2007 uitgegeven via Ulterium Records. Reeds van bij dit debuut waren velen verkocht door de perfecte mix van melodische en progressieve metal. In 2010 volgde hun tweede album “Where Stories End”. Dit album kreeg uitstekende reviews en feedback en de band speelde op festivals zoals ProgPower USA, ProgPower Europe en het Brainstorm Festival.


We zijn nu 2019 en zie daar: het nieuwe album “Human” van Darkwater. We mogen gerust stellen dat Darkwater met “Human” zichzelf overtroffen hebben. De songs zijn krachtiger, melodischer en atmosferischer dan ooit tevoren en de band deed zijn uiterste best de tien songs, samen meer dan 76 minuten speeltijd te perfectioneren. Darkwater deed beroep op Jacob Hansen (Evergrey, Volbeat, Amaranthe) om het album te mixen en masteren. En het resultaat is fantastisch.
 
Thematisch staat in “Human” de mensheid centraal. De lyrics op het album heten je welkom in de wereld van jou en mij en vertellen over hoe we de wereld rondom ons beïnvloeden op positieve en negatieve manieren en over de problemen die we als mens hebben en aanpakken moeten.
 

 

Al vanaf de eerste song A New Beginning bewijst Darkwater zich door innovatief gebruik van keyboards, aanstekelijke gitaarsolo’s, lyrics die je makkelijk kunt meezingen, groovende basslijnen, bezwerende drumpartijen en een uitstekende zanger. Dit is een uiterst meeslepende song die niet alleen de voeten doet bewegen, maar ook uitnodigt tot een partijtje headbangen.

In Front Of You dat opgesmukt werd met oriëntaalse invloeden, is een pareltje van heavy progressive rock, dat uitnodigt tot meezingen en meestampen. Alive pt. 1 is een korte, langzame en uiterst gevoelige ballade die naadloos aansluit bij Alive pt. 2. Alive pt. 2 gaat klaarblijkelijk over zelfmoord. Tegenover de donkere thematiek staat de energieke hoopgevende meeslepende muziek. Niet toevallig werd voor dit nummer een video opgenomen.
 
Reflection of A Mind dat opent met een muziekdoosmelodietje en langzaam opbouwt naar hogere cerebrale sferen bekoort met zijn perfecte structuur, vele afwisselingen en sfeersetting.Insomnia mag dan wel over slapeloosheid gaan, met zulke muziek wil ik wel uren wakker liggen. Want dit is een sterk zwaar intergalactisch spacerock nummer. In The Journey wordt aanvankelijk op een griezelige spooky toon gezongen. De song ontwikkelt zich tot een mysterieus episch verhaal met verschillende zangstijlen. Een voorbeeld van de facettenrijkdom van de stem van Henrik Båth.
 
In Burdens krijgen we even op een gevoelige manier verpozing vooraleer het gaspedaal wordt ingeduwd. Burdens wordt echt voorgestuwd door de drumpartijen van Tobias Enbert. In deze song zijn we overigens uiterst gecharmeerd door de zingende gitaar van Markus Sigfridsson, die perfect aansluit op de keyboardtonen van Magnus Holmberg.
 
Turning Pages, is een blad dat we slechts langzaam omdraaien. Want hoewel dit misschien niet de beste song van het album is, blijkt het toch een nummer met enorm veel kwaliteiten. En het geeft ons ook de kans om de baslijnen van Simon Andersson te loven. Turning Pages is een nummer met veel variatie, uitstekende zangharmonieën en een aanstekelijkheidsniveau om u tegen te zeggen. Light Of Dawn begint met aanstekelijke keyboardtonen die vlug vergezeld worden door gitaar, bas en drums. De zang laat even op zich wachten maar wanneer hij er dan eindelijk is, is hij fenomenaal.
 
Conclusie:
“Human” is een perfect album voor wie houdt van melodic progressive metal zoals Circus Maximus, Kamelot, Evergrey, Dream Theater, e.d. en een luistertip voor elke ruimdenkende muziekfan.