Voor een halfvolle Grote Post, omringd door lichtbakens staan een West-Vlaming en een Zeeuws Vlaming op het podium. Tussen hen in bevindt zich een zittende zwijgende Nederlander. Een cello, een akoestische gitaar , een banjo en 2 Vlaamse dialecten: West-Vlaams en Zeeuws-Vlaams. Meer hebben ze niet nodig om een publiek te boeien.
Met hun ep “Dit is de bedoeling” gaan Wannes Cappelle (Het Zesde Metaal), broeder Dieleman en Frans Grapperhaus op de hort langs Vlaamse en Nederlandse culturele centra. De halteplaats voor vanavond is De Grote Post in Oostende.
Na opener Zing mensen zing, dat alludeert op wat later die avond nog moet komen, volgt een anekdote over de bril van Benny met glazen uit onbreekbaar glas, die toch niet zo onbreekbaar bleken.
Snel blijkt het tijd om samen met broeder DielemanVergiffenis te vragen. Vergeef het mie, maar zonder buugn of plooien. Waarbij we vanzelf bij het onderwerp “biechten” komen. Broeder Dieleman die gereformeerd is opgevoed, heeft nooit ter biecht kunnen gaan. Wannes Cappelle wel, maar dat is al geleden van het vierde studiejaar.
Het is nog vroeg op de avond dus passeert toepasselijk ’t is misschien te vroeg. Een gevoelig lied dat allerminst te vroeg komt. Hierna passeert Gloria, uit het gelijknamig album van broeder Dieleman .
Tussen de nummers maakt broeder Dieleman grapjes over Zeeuws-Vlaanderen en de stiefmoederlijke behandeling door Nederland van die ‘reserve-Belgen’
Je verdriet is echt (echt als erpels, echt als vlas) is een pakkende Zeeuws-Vlaamse verdrietsballade. Met Dit mens is er geweest brengt Wannes Cappelle een treurig afscheids gedicht op het ritme van een smartelijk huilende cello. De ballade van Lanza blijkt een fascinerende vertelling, een duet op het tempo van een trage middeleeuwse rondedans.
In het magistrale Mariagebed Onze Lieve Vrouwe van de Polder uit broeder Dielemans album “Ijdelheid” overhaalt men het publiek om telkens “Laat ons niet alleen” te zingen. Dit wordt gevolgd door de olijke oorworm Met eten, een filosofische terugblik over het belang van voedsel en drank.
Vaders – vader geeft de kinders water- is een verdrietig vaderschapslied, dat gevolgd wordt door Het is aan u. Met een wonderlijk mooie Vlaamse versie van That Look You Give That Guy van Eelswordt tenslotte afgesloten.
