Met A Prelude To Sorrow levert de Amerikaanse melodic metalband Witherfall een klein meesterwerk af. De band rond Jake Dreyer van Iced Earth (gitaar) en Joseph Michael van Sanctuary (zang) toont zijn vakmanschap met elegant muzikaal metalen siersmeedwerk als resultaat.
In de titelsong A Prelude to Sorrow begroet Witherfall ons met een ingetogen ijzig voorspel op treurnis en verdriet.
We Are Nothing is een erg lang en veelzijdig nummer dat hard en trashy begint en doet denken aan Merciful Fate. Om je daarna op het verkeerde been te zetten door het inlassen van een erg contrasterend tussenstuk welk zachtjes instrumentaal aanvangt en evolueert naar een mooi magisch mijmerend rock nummer. Eigenlijk kunnen we hier gerust spreken van een song binnen een song. Na dit tussenstuk herneemt het beginstuk weer, maar wordt naar het einde toe steeds meer doorvlochten met melodische passages.
Moment Of Silence vangt aan met een slepend ritme dat versnelt en verdappert. Moment Of Silence is allesbehalve een zacht stiltenummer. Ook hier valt de veelzijdigheid van ritmes en melodieën op binnen het nummer.
In Communion of the Wicked deelt de hogepriester de onheilige hostie van de power metal uit.
Maridian’s Visitation is een droevig ontroerend lied gedragen door de schitterende stem van zanger Joseph Michael.
In Shadows brengt Michael zijn hoge noten ten gehore van de in diepe shaduwen gehulde voor de zon vluchtende luisteraar.
Ode to Despair heeft een intro die niet mis zou staan in een spaghetti western. Deze ode aan de wanhoop is echter gesmeed uit zware metalen. Een film met zwaarden, helmen, harnassen en maliënkolders zou misschien toepasselijker zijn.
The Call is een donker obscure soundtrack waar in een donkere grot een boosaardige geest wordt opgeroepen.
Vintage is weer zo’n lang, veelzijdig haast episch nummer met van die sublieme tempowisselingen, een mix van klassieke metalstijlen en meesterlijk gezang.
Met Epilogue sluiten we dit meesterwerkje af in schoonheid.
