Cult of Scarecrow – Cult of Scarecrow EP (eigen beheer / HardLife Promotion)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
 Jens Deklerck    20 november 2018

Een felle cover waar het onheil vanaf druipt? Check! Een verleidelijke opener van je biografie? Check! Cult of Scarecrow weet alvast hoe je een debuut in de kijker moet plaatsen. We citeren de begeleidende tekst: “Cult of Scarecrow reveal their prophecy of doom. The destruction of our planet, the extermination of mankind and the take off into the cold blackness of space.” Welke onheilsprofetieën er effectief op de “Cult of Scarecrow EP” zou ik al snel mogen ondervinden.


Vooraleer over te gaan tot het schijfje zelf, stellen we de band toch even voor: Cult of Scarecrow is een zeskoppige Belgische band met leden van onder meer Innerface, Dead Serious, Die Sinner Die en Explorer in de rangen. Elk van deze bands zijn in de jaren ‘80 en ‘90 van de Belgische hardere muziek te situeren.

De “Cult of Scarecrow EP” bevat 4 redelijk lange nummers. Samen toveren deze nummers meer dan een half uur lang een apocalyptisch landschap uit je muziekinstallatie. Vanaf de eerste seconden van The Hour of Bloodrun is de dreiging van het onvermijdelijke voelbaar. Dit innemende nummer omschrijft zich het beste als trage heavy metal doordrenkt van duistere doom. De cleane vocals van Filip De Wilde (bekend van Innerface) brengen de onheilspellende teksten op pakkende wijze over. Naarmate het nummer vordert wordt de suspens en bijhorende dreiging traag maar gestaag opgebouwd door het gitaarspel, alsof de duisternis de zon langzaam opslorpt.

Op het nummer The Cult of Scarecrow krijgen de keyboards van Eddy Scheire (o.a. Battering Ram en Ramses) een centrale rol toebedeeld. Het psychedelische orgelgeluid schept gedurende enkele minuten een verlammend gevoel van dromerige desolaatheid. Je ziel zweeft in het grote niets tot je de intensere gitaarpartijen en vocals tegenkomt. Als een willoze slaaf wieg je nu mee op het dwingende ritme en begin je als vanzelfsprekend de slogans te scanderen.

Tijdens Last Words From Black Birds treedt de fase van totale vernietiging in. Op dit moment beseffen we hoe goed dit album in elkaar zit. De zes leden slagen erin om alle elementen (keyboards, 2 gitaren, bas, drum en vocals) op een gebalanceerde en stijlvolle manier uit te spelen. De teksten vol verdoemenis en maatschappijkritiek ondervinden geen enkele moeite om een akelig gevoel van schuld te verspreiden. Ondanks deze fatalistische thematiek en het feit dat de totale vernietiging nabij is (lyric: 'The human race will cease to exist'), blijft alles toch toegankelijk en verteerbaar klinken.

Slotnummer Adrift and Astray is een wanhopige mijmering over hoe het na de totale vernietiging verder moet. De wanhoopskreet ‘Arise! Phoenix Arise!’, de vraag tot heropstanding van de wereld en het menselijke ras, gaat door merg en been terwijl een lekkere gitaarsolo geen spaander van je ziel meer heel laat.

Conclusie: De "Cult of Scarecrow EP" zou ik met duizenden lofbetuigingen kunnen overladen, maar geen enkele kan de weerslag ervan juist bevatten. Laat je dus vooral overrompelen door de intensiteit van een nieuwe duistere diamant die het einde der tijden en het menselijke ras vertelt. De versmachtende oerkracht van deze debuut-EP moet je gewoon beleven. Indien het einde nabij is, dan graag met deze plaat erbij.

TRACKLIST:
1. The Hour of Bloodrun 9:09
2. The Cult of Scarecrow 8:52
3. Last Words From Black Birds 7:52
4. Adrift and Astray 7:42