Dat folk/pagan metal niet langer een Noord-Europese/Duitse aangelegenheid is, hoeven we je niet meer te vertellen. Helsótt (Oud-Noors voor ‘dodelijke ziekte) is bijvoorbeeld afkomstig uit het zonnige Californië. Al sinds 2010 timmert de band aan de weg met hun mix folk/pagan metal, symfonie en Amerikaanse death metal. Na 1 LP en 2 EP’s verscheen op 12 oktober de volgende stap in hun queeste naar de top: “Slaves And Gods”.
Voor het nieuwe album deed Helsótt een beroep op een stevige batterij aan gastmuzikanten. Zo vervoegen leden van het Russische Arkona, TrollfesT, Elvenking en Equilibrium voor de gelegenheid de rangen. Ook de omkadering werd voorzien van enkele klinkende namen. De cover werd ontworpen door Felipe Machado Franco (o.a. Rhapsody of Fire, Blind Guardian, …) en aan de knoppen zal J-F Dagenais (o.a. Kataklysm, Misery Index, …).
Ervaring zat dus en dat heeft toch wel zijn effect gehad op het resultaat. Het houterige en ietwat zielloze karakter van de debuut-LP “Woven” wordt vanaf de eerste minuut weggeblazen door een van melodische death metal doordrongen titeltrack. Slaves And Gods is een dynamisch nummer geworden dat in al zijn melodische kwaadaardigheid aanstekelijk werkt.
We zitten meteen op een trein die met een rotvaart uit de startblokken schiet. De mix van symfonische metal, death metal en folk metal doet wat het moet doen. Een naam als Wintersun komt naar boven bij nummers zoals Winter Smell’s Like Death (met gastvocalist Mascha Scream van Arkona) en de epische samenzang op The Coward’s Curse. De juiste balans lijkt gevonden en gedurende de eerste vier nummers laat de volle en karaktervolle sound geen verveling toe.
Tijdens de volgende twee nummers neemt de trein een nogal opmerkelijke wissel. Eye Of The Past begint als een symfonische power metal ballade met cleane vocals. Pas halverwege komt de death metal vol symfonie en epiek naar boven zonder afstand te doen van de balladeske gitaarlijnen. Op Trollskald (met Trollfest-vocalist Trollmannen) is een opvallend folk-georiënteerd geluid te horen.
Op de laatste 4 nummers gaat Helsótt in hoofdzaak zonder gasten verder. Dat lukt aardig, maar toch voel je dat er een serieuze leegte moet worden opgevuld. De pogingen om die leegte op te vullen slagen slechts gedeeltelijk. Nummers als Return Hyperborea en het herwerkte strijderslied Honour Thy Valkyrie zijn leuke triggers met de vrouwelijke vocale input, maar kunnen hun voet niet naast de openingsnummers zetten. De laatste geslaagde song is de verrassende cover van de Tom Petty hit Runnin’ Down A Dream.
CONCLUSIE:
Al bij al kan je “Slaves And Gods” als een experimenteel overgangsalbum beschouwen. Via een batterij aan gastmuzikanten wordt een mooi pad geplaveid waarop de band in de toekomst verder kan bouwen. De zoektocht naar de perfecte sound is nog niet afgerond, maar de positieve evolutie is er wel. Alle potentieel is aanwezig om van het volgende album wel die geweldige voltreffer te maken. Helsótt is er bijna, maar nog niet helemaal.
TRACKLIST:
1. Slaves And Gods
2. The Coward’s Curse
3. Winter Smells Like Death
4. Whiskey Breath
5. Eye Of The Past
6. Trollskald
7. Zep Tepi
8. Return Hyperborea
9. Honour Thy Valkyrie
10. Runnin’ Down A Dream
