Reload 2018 : 24-25/08/18 - Sulingen (Duitsland)

Review:Festivals
 Erwin Poppe    28 augustus 2018

Op 24 en 25 augustus gingen we voor de 3de maal naar Sulingen in Duitsland voor de 12de editie van Reload. Een leuk festival dat voor de twee dagen samen overigens voor het eerst was uitverkocht, waardoor 12 000 mensen konden genieten van deze mooie affiche. In tegenstelling tot andere jaren waar op vrijdag meestal de Hardcore, Metalcore en Punkrock aan bod kwam was het nu meer gespreid over de 2 dagen. 


Op donderdag was er in de Tent al een Warming-Up Party met A Traitor Like Judas, Ze Gran Zeft, Annisokay en Counterparts.

Walking Dead On Broadway 11:20-11:55

De weergoden zijn ons vandaag iets minder goed gezind al staat er voor deze middag toch wat beter weer voorspeld. Walking Dead On Broadway is een Duitse Deathcore band met als vocalist Robert Horn die het beste van zichzelf geeft en de nummers met gemak het publiek in brult. Daarbovenop worden we nog eens verwend met een portie ruig gitaarwerk en de snelle en strakke drums maken het geheel af.

 

 

Booze & Glory 12:15-12:50

Als deze band begint staat de weide toch al redelijk gevuld op dit uur van de dag, niet slecht. Booze & Glory is een pur sang English Punkrockband waar weinig op aan te merken valt, ze krijgen dan ook zonder veel probleem de menigte mee. Zelf op dit uur van de dag vond zanger Mark Booze dat het moest kunnen om reeds de eerste moshpit te vormen en het publiek was er dan ook meteen mee begonnen.

 

 

Watch Out Stampede 13:10-13:45

Van bij het eerste nummer werd door het publiek luidkeels meegezongen dus kan men wel zeggen dat Watch Out Stampede hele trouwe fans hebben. Men kan deze band onder de noemer Metalcore/Post-Hardcore plaatsen. Jammer van het geluid want die viel af en toe uit maar zij trokken hun daar niet te veel van aan en speelden gewoon door zoals het professioneel verwacht wordt van zo’n bands. Zeker niet slecht maar ze brengen ook niets vernieuwend, maar muzikaal toch zeer sterk en zeker een leuke sfeer band.

 

 

Street Dogs 14:05-14:45

Zanger Mike McColgan van de Street Dogs is Dropkick Murphy’s zanger geweest tot 1998. Hij heeft deze band verlaten omdat hij brandweerman wilde worden maar besloot in 2002 dan toch om terug een band op te richten en uiteindelijk stopte hij ook als brandweerman zodat ze met de Street Dogs konden gaan touren. Een old school Punkrockband met goeie muzikale en op tempo gitaar rifs en een strakke drum waar het voor staat.

 

 

Pro-Pain 15:10-15:50

Deze band gaat al wat jaren mee in de Metal wereld. Pro-Pain is een NY hardcore Metal band uit de jaren negentig. Ze brengen melodieuze Hardcore Metal met strakke riffs en de teksten zijn nogal politiek getint of komen uit het leven van zanger Gary Meskil. Ze weten het altijd in your face te brengen zonder al te veel blabla, maar het trouwe publiek weet dit en waren in hun nopjes.

 

 

Prong 16:15-16:55

Deze 3 koppige band speelt een strakke set waarbij zanger Tommy Victor de cleane vocals en ook het gitaar werk voor zijn rekening neemt. Misschien een klein minpuntje, ze staan er een beetje statisch bij, waardoor het publiek niet echt uitbundig is. Maar de muziek primeert voor het publiek, dat is overduidelijk. De setlist wordt gesmaakt!

 

 

DevilDriver 17:20-18:05

DevilDriver is afkomstig uit Californië, brengen Heavy Metal van het eerste uur met als zanger Dez Fafara die eigenlijk nog als enige originele bandlid overblijft. De band is geen voorbeeld van eentje met een constante stabiele line-up, maar de huidige bezetting weet de mix van Groove, Thrash en Melodic Death Metal flink overeind te houden. Ze klinken weer als vanouds.

 

 

Sepultura 18:30-19:15

We kunnen er natuurlijk niet omheen maar het blijft toch nog altijd moeilijk dat dit het Sepultura niet meer is van zo’n 20 jaar geleden. Nu, daar hebben ze zich doorheen geworsteld waardoor ze als ze met een nieuw album uitkomen nog steeds de fans kunnen bekoren. Muzikaal blijft het wel steeds een sterke band en ze zetten dan ook een prima performance neer.

 

 

Beartooth 19:40-20:25

Wanneer Beartooth het podium betrad begon het stillaan donker te worden en staat de weide goed gevuld. Bij de eerste noot die uit de boxen kwam was iedereen bijna letterlijk van zijn sokken geblazen, zo luid was het. Aan een snel tempo ramden ze de nummers erdoor, maar vooral de basdrum stond naar mijn mening toch iets te luid. Toch niet zo gezond voor de oortjes zou ik zo zeggen.

 

 

Eskimo Callboy 20:50-21:50

De in 2012 opgerichte Duitse band Eskimo Callboy hebben een eigen stijl waarbij ze met een mix van drie genres, waaronder Metalcore, Post-Hardcore en Electronic hun muziek aan de man brengen. Ze lieten zich beïnvloeden door de techno scene en haalden muzikale invloeden bij andere groepen zoals Asking Alexandra en Attack Attack!. De zanger heeft ooit laten doorschijnen dat ze niet met de Hardcore scene willen vergeleken worden. Hun lyrics gaan vooral over dronken zijn, sex, party’s en ze zetten zichzelf onder de zelf verzonnen term Porno Metal. Just Crazy Boys if You Ask me, not My cup of Tea.

 

 

Flogging Molly 22:15-23:15

Ondertussen zijn we aan de voorlaatste band voor de 1ste dag van het Reload Festival 2018 maar zijn ook al een beetje achter op schema dus ja het gaat een korte nacht worden. Wanneer Flogging Molly begint krijgen we een typische Ierse Punkrock band maar verwonderlijk genoeg zijn ze afkomstig uit LA. Een band die sfeer uitstraalt wat ook te zien is aan het publiek, ze brengen het dan ook zo over waardoor het er gezellig aan toe gaat op de weide.

 

 

Papa Roach 23:45-1:00

Met een half uurtje vertraging was het eindelijk tijd voor de Headliner van deze avond “Papa Roach”. Het was zeker het wachten waard, ze brachten een goede mengeling van hun bekende en minder bekende songs. Zeker een waardige afsluiter voor de eerste dag Reload.

 

 

Na Papa Roach begon er in de tent de After-party met John Diva & The Rockets Of Love waar wij vriendelijk voor bedankten.

Op zaterdag stonden er terug 12 bands op het programma, maar door het late uur gisteren hebben we de eerste band aan ons laten passeren.

Ryker’s 12:05-12:40

In de jaren negentig behoorden de Ryker’s tot de top van de Hardcore scène met bands zoals Tech9, Brightside, Backfire enz...Na een pauze vonden ze het tijd om terug samen te komen, nieuw materiaal op te nemen en te touren. Het had ondertussen al terug deftig geregend toen de Ryker’s het podium betraden met alle gevolgen van dien; zanger Dennis ging pardoes onderuit, gelukkig zonder veel erg. Toen begon de zanger te crowdsurfen en ging het publiek helemaal uit hun dak. Ryker’s staan voor voluit gaan met genietbare Hardcore waarbij het springen en mee brullen erbij hoort.

 

 

Kaiser Frans Josef 13:00-13:35

De naam doet vermoeden dat we niet te veel moeten verwachten maar vooroordelen zijn er om weerlegd te worden. Het is verrassend wat we te zien/horen krijgen. Kaiser Frans Josef bestaat uit drie jonge mannen die het beste van zich zelf geven, het publiek is heel enthousiast en doet uitbundig mee. Zeker wanneer ze de cover van Led Zeppelin brengen Whole Lotta Love, prachtig gewoon. Muzikaal zeer sterk, vocaal heel goed, het plaatje klopt helemaal. Wie kan dit trouwens zeggen, in 2010 een band oprichten en hetzelfde jaar het voorprogramma van AC/DC mogen doen?

 

 

The Night Flight Orchestra 13:55-14:35

De Zweedse rockband The Night Flight Orchestra brengt ons terug in de jaren 70’/80’, de tijd dat classic rock populair was met bands zoals Toto, Survivor, Journey en zo veel meer. Met opzwepende synthesizers, gitaren en de melodieuze vocals van frontman Björn Strid brengen ze hun repertoire met verve. We kunnen deze band samenvatten als volgt: episch, bombastisch, fantastisch zoals de classic rock hoort te zijn.

 

 

Deez Nuts 14:55-15:35

Deez Nuts draait ook al een tijdje mee in de Hardcore scene want in 2017 bestonden ze 10 jaar en brachten dan ook een nieuwe album uit met de naam Binge & Purgatory, maar alles blijft een beetje in dezelfde stijl van wat we gewoon zijn van deze band. Deze Australische band vertoeft regelmatig in Europa en vandaag staan ze hier op Reload Festival 2018. Deez Nuts maakt Hardcore Punk en daar zijn ze nu eenmaal goed in, wat ook te zien is aan de grote aanhang die ze hebben. Het publiek was er zeker van aan het genieten met de moshpits. Toen ze ook nog begonnen crowdsurfen was het duidelijk; het publiek at uit hun hand!

 

 

Mantar 16:00-16:40

Met een afwisseling van zon en regen is het nu de beurt aan Mantar, een Duitse formatie die maar met hun tweetjes zijn. Namelijk Hanno Klänhard op gitaar en vocals, Erinç Sakarya op de drums. Zij brengen het genre Sludge Metal en klinken alsof ze met z’n vijven staan maar voor de rest niet echt een belevenis om naar te kijken.

 

 

Torfrock 17:05-17:50

Torfrock draait ondertussen al een tijdje mee in dit wereldje namelijk van het jaar 1976 wat toch al niet niks is. Wanneer ze beginnen staat de zanger er een beetje onwennig bij maar naarmate de nummers zich opvolgen weet hij het publiek wel mee te krijgen. Wel een beetje statisch om naar te kijken, ze brengen zowat de klassieke rock, en dat is muzikaal best wel goed. Dat kan men vooral zien aan de ondertussen goed gevulde weide die de nummers blijkbaar volmondig meezingen.

 

 

Madball 18:15-19:00

Madball draait ook al een tijdje mee in het circuit van de Hardcore, en wel sinds 1988 waardoor ze zich dan ook één van de grondleggers mogen noemen van de Hardcore scene. Ondertussen hebben zij al hun 9de album uitgebracht ‘For the Cause’ maar door het vertrek van Brian Daniels neemt voorlopig Matt Henderson het gitaar werk voor zijn rekening. Wat een vitaliteit heeft Freddy Cricien toch en dit na al die jaren zetten zij steeds een uitstekende performance neer om U tegen te zeggen, altijd leuk om deze band terug te zien.

 

 

Dragonforce 19:25-20:10

Het uit Londen afkomstige Dragonforce is toch ook al geruime tijd bezig en dit sinds het jaar 99’. Ze begonnen ooit onder de naam DragonHeart maar veranderde hun naam om verwarring met andere te vermijden. Oorspronkelijk zijn ze begonnen als een melodieuze Speed Metalband, met een mix van agressieve Power Metal maar de stijl van de band maakte een evolutie door, gebracht met veel kracht en snelheid, waarschijnlijk het beste te benoemen als "Extreme Power Metal".  Knap gitaarwerk en geweldige zang; het plaatje was compleet.

 

 

Sick Of IT All: 20:35-21:30

Iedereen staat met veel ongeduld te wachten maar wanneer de intro te horen is betreden de mannen van Sick Of It All het podium. Vanaf de eerste noot barst de hel los en wordt er luidkeels meegebruld op het eerste nummer.  Een moshpit, crowdsurfen en een circlepit kan dan ook niet lang meer op zich laten wachten, het hoort er gewoon bij. Ze zetten dan ook een hele sterke set neer maar wat had je nu anders verwacht, Sick Of IT All is altijd fun. Nu nog hopen dat onze fotograaf van dienst een mooie jumpfoto in de wacht kan slepen van onze Pete Koller.

 

 

Kreator 22:00-23:15

Wat we nu voorgeschoteld krijgen is Thrash van de bovenste Metal plank. Kreator speelt dan ook een thuis match wat duidelijk te zien is hoe de weide uit zijn dak gaat. Het podium is aangekleed met kerkelijke portalen waarin videobeelden geprojecteerd worden. De pyro's mogen natuurlijk niet ontbreken en de muzikanten zijn in topvorm. De stem van Mille klinkt nog altijd lekker en het publiek wordt de ganse set getrakteerd op pure klasse.

 

 

In Flames 23:45-1:00

Deze Zweedse band ontstond in 1990 en zijn pioniers geworden in het Melo-Deathmetal genre. Het podium had dezelfde lay-out als 2 weken eerder op Alcatraz en de volledige set was gelijkaardig. Hun set was weer zeer strak zoals we al eerder gezien hebben het afgelopen jaar. Niks op aan te merken, een betere afsluiter voor dit jaar hadden ze hun niet kunnen wensen.

 

 

Na In Flames was er nog een Afterparty in de tent met Powerslave waar wij vriendelijk voor passen daar we zondag morgen ook alweer vroeg richting België trokken.

Tijdens de persconferentie op zaterdag middag werd er al bevestigd dat er op 23 en 24 augustus 2019 de 13de editie van het festival ingeplant staat, met op 22 augustus een pre-party op de tent stage. Het festival zal wel terug in Sulingen plaatsvinden. Deze week is de voorverkoop reeds gestart voor de editie van 2019. Het festival trok dit jaar een 12 000 bezoekers verspreid over de 2 dagen, er werd zefls op dag 2 nog een derde camping geopend terwijl er al twee waren. Ook wisten ze mee te geven dat er al een tiental bands vastliggen voor de editie van volgend jaar maar ze mogen dit contractueel nog niet mee delen. Wat ze wel mee konden geven is dat er 1 band hier al 2 maal heeft gespeeld en dat ze blij waren dat ze er weer bij zijn volgend jaar.

We willen ook Michael, Andre, Stefan en de volledige crew bedanken voor de goede ontvangst en de geweldige organisatie.

SEE YOU NEXT YEAR.