Dag 2 en gelukkig ligt net zoals gisteren een flyer met een timetable ter beschikking aan de ingang voor alle bezoekers. Het is misschien maar best ook want net zoals gisteren zijn er optredens op de Main stage, in de tent en in de kapel, maar daarnaast ook en dat is nieuw dit jaar, in de brouwerij. Die ligt buiten het terrein en je kan ook als niet bezoeker van Vestrock hier naar binnen. Vol is natuurlijk vol en met maar 200 staanplaatsen en 78 zitplaatsen is het dus drummen om een plaatsje te bemachtigen.
Omdat wij een keuze moesten maken tussen de concerten op het plein of in de Brouwerij hebben we gekozen voor ‘the good old Main Stage’. Geen nood echter want vele bands die speelden in de brouwerij speelden ook in de tent, de kapel of op de main stage.
Speelden in de brouwerij en ook in de tent : Black Foxxes, The LVE, Cronin. Op de main en in de brouwerij Michelle David & The Gospel Sessions en tenslotte in de kapel en in de brouwerij Sunstack Jones.
Velosso (main stage)
De band Velosso is van oorsprong afkomstig uit Heel bij Roermond. De afgelopen periode heeft de band een transformatie doorgemaakt op vlak van line-up maar uiteraard in de positieve vorm.
Velosso won de Vestrock rally en mocht daarom dag 2 van Vestrock openen op de mainstage. Gelet op het vroege uur, 12 uur, was de opkomst dan ook mager te noemen. Jammer want deze band verdient het wel om voor een groter publiek te spelen. Velosso heeft duidelijk geluisterd en zijn inspiratie gehaald bij Pearl Jam en Editors. Live zijn zij meer dan genieten. Hun album How About You is een aanrader.
The LVE (tent)
Met veel goesting dook The LVE de studio in om de nieuwe EP op te nemen, die uitkomt in september 2018 bij het Rotterdamse Gentlemen Recordings. The LVE bouwt met deze plaat verder aan een repertoire van ‘sad songs in every key’. Gebroken harten en dito dromen vormen de rode draad. Mooi en droevig tegelijkertijd, verpakt in groove en melancholie met de typerende samenzang van Gerrit Van Dyck en Sara Raes. Met hun passage op Vestrock promoten ze niet alleen hun nieuwe plaat maar verzorgden ze ook een rete strakke set die geapprecieerd kon worden door het aanwezige volk.
Cronin (tent)
Johnny Cronin ,Mick Cronin, Fiachra Milner, Brian Murphy vormen samen de band Cronin. De band is afkomstig uit Ierland en eerder deelden ze al het podium met toppers als Chiefs, Nial Horan from 1 Direction, Art Brut, Pete Doherty, Christy Moore en Paul Weller.
Volgens ons een band die zeker de moeite waard is om te bekijken indien de mogelijkheid zich voordoet. Blijkbaar is dat ook dezelfde mening van de programmator van Vestrock want twee jaar geleden speelden ze hier ook al en nu dus opnieuw.
Leuk was ook dat Johnny Cronin vertelde dat men uitkeek naar het optreden van Therapy? later die avond. Op de vraag of al iemand naar Ierland geweest was bleef het ontzettend stil in de tent waarna Cronin inzette met een cover van Depeche Mode, Enjoy the Silence.
Nog meer covers, zoals A day in the live van The Beatles passeerden de revue.
The First Kiss Of Love, het debuutalbum van de Ierse band Cronin is te koop via bandcamp : https://cronin.bandcamp.com/album/the-first-kiss-of-love
Michelle David & The Gospel Sessions (main stage)
Een welkome act vooral nadat de jeugd zich had kunnen uitleven op De Likt en Josylvio, een aparte aanpak van gospel ook maar ééntje die kon gesmaakt worden door het ietwat oudere publiek, dat in grote getale aanwezig was, van Vestrock. Zo’n 8.000 festivalgangers maakten van de gelegenheid gebruik om zich neer te vleien in het gras van de festivalweide of om mee te heupwiegen op de tonen van The Gospel Sessions
Millionaire (main stage)
Tim Vanhamel en de zijnen mochten de main stage van Vestrock beklimmen op het uur dat iedereen normaal gezien aan tafel zit of op zijn minst in de keuken bezig is. 18.05 uur is misschien geen ideaal uur om te spelen maar Millionaire kon rekenen op een trouw Vestrock publiek. Eten trouwens genoeg te verkrijgen tijdens het festival waar een hele zone voorbehouden is voor foodtrucks met pizza, bbq, wafels, pannenkoeken, koffie, pasta, tot en met de Belgische frieten.
De set begon met wat technische problemen met de microfoon van Tim zodat hij genoodzaakt was om de microfoon van de bassist Bas Remans te gebruiken.
Gelukkig was het euvel snel verholpen zodat de set verder zonder problemen kon worden afgemaakt. Een uurtje is misschien te kort voor de liefhebbers van de muziek van Millionaire maar dat is nu éénmaal het nadeel van een festival waarop de sets van muzikanten meestal beperkt blijft tot een uur.
Wie Millionaire nog wil zien deze zomer kan op 29 juni terecht op Grensrock of daags nadien op Rock Zottegem. Ook op Werchter spelen Tim Vanhamel en de zijnen en wel op 7 juli.
Nederland moet wachten om Millionaire nog eens te zien tot Zwarte Cross of Weijtjerock.
Het geplande optreden van Memphis Maniacs werd last minute gecanceld, naar verluidt omdat de echtgenote van de drummer moest bevallen en daarom was er een kleine verschuiving in de programmering. De Coasts die normaal om 19.45 uur zouden spelen in de kapel stonden plots in de tent om 19.00 uur. De originele plaats van Coasts werd ingevuld door een technoset van Dutch Resistance. Goe vur in den otto die gepland stond in de tent om 19.00 uur werd dan ingepland om 21.00 uur.
Wij hebben dit echter allemaal aan ons laten voorbijgaan. Leuke muziek, daar niet van maar een dj set kan ons niet bekoren.
Blaudzun (main stage)
Voor de derde maal, en als we het optreden met Haty Haty meetellen eigenlijk de vierde maal, staat Blaudzun op Vestrock! Blaudzun is de artiestennaam van Nederlandse singer-songwriter Johannes Sigmond. Johannes werkte jaren als achtergrondzanger en speelde in verschillende bands en projecten. In 2006 ging hij alleen verder als de singer-songwriter Blaudzun.
Bij het nummer Hey Now vroeg Johannes de medewerking van het publiek, telkens hij het woord Up zong moest men opspringen. Een ideale manier om de wei in beweging te krijgen dus. Jammer dat enkel de eerste 30 rijen aan de oproep voldeden. Afsluiten deed Blaudzun met het nummer Promises of no man’s land, een nummer dat ook bij ons regelmatig te horen was op Studio Brussel.
Wie Blaudzun nog niet gehoord of gezien heeft kan ik enkel de raad geven om even te kijken waar Johannes deze zomer nog speelt. Jammer genoeg doet hij tot op heden België nog niet aan. Misschien volgende zomer ?
Fleddy Melculy ( de kapel)
Gisteren nog op Zandrock, vandaag op Vestrock. Het gaat hard voor Fleddy Melculy en dat mag je best letterlijk nemen.
Het ging op Vestrock zelfs zo hard dat wij net zoals honderden anderen niet meer binnengeraakten in de kapel. Als je het zo bekeek zouden ze Fleddy Melculy beter in de tent geprogrammeerd hebben, daar was meer plaats, en dan nog, afgaand op het volk dat buiten stond aan de kapel zou de tent misschien ook wel volledig volgelopen zijn.
Gelukkig kan je Fleddy Melculy deze zomer nog treffen op diverse podia waaronder de Lokerse Feesten, Antwerp metal fest, Rock Zottegem, enz… Check zeker hun agenda als je ze nog live wil bezig zien op www.fleddymelculy.com
My Baby ( mainstage)
Een optreden waar ik zeker naar moest kijken en luisteren volgens velen die ik hier op Vestrock tegen het lijf liep, waaronder Willem Jongeneelen, als popjournalist verbonden aan Oor magazine. Er was zelfs publiek van Oost Nederland afgezakt naar Hulst om My Baby aan het werk te zien.
My Baby is een samensmelting van Nederlands en Nieuw-Zeelands bloed. Geboren uit de liefde voor fingerpickin’ gitaren, voodoo, roots, funk, gospel en swampy Southern’ blues. Ergens in een bovenkamer tussen kalebassen, lapsteels en dobro’s, omringd door tandeloze wijsgeren en eeuwen aan muzikale tradities. My Baby is een visioen, een muze.
My Baby is inderdaad de moeite om te bekijken en te beluisteren, een strakke show ook waarbij feilloos van het ene naar het andere nummer werd geswitcht. Meeslepend ook want op de muziek van My Baby niet bewegen is volgens mij slechts mogelijk als je halfdood bent.
Therapy? (tent)
De band werd in 1989 opgericht door gitarist-zanger Andy Cairns uit Ballyclare en drummer Fyfe Ewing uit Larne, Noord-Ierland. Momenteel bestaat de band uit Andy Cairns, zang en gitaar, Michael McKeegan, zang en basgitaar en Neil Cooper op de drums.
Normaal zouden ze hier niet gestaan hebben, maar kijk, soms kan het verkeren. 29 jaar ervaring dat zie je zo, de drie leden spelen feilloos op elkaar in en wanneer Andy Cairns dan ook nog meegeeft dat Neil Cooper vandaag jarig is, klinkt er gejuich uit de tent. De ene na de andere hit passeert de revue en zelfs fotografen in de front staan mee te zingen.
Kortom, Therapy? is een geoliede hitmachine die de tent deed vollopen en ook buiten de tent stonden veel mensen mee te genieten van de songs.
Kraantje Pappie lieten we ook aan ons voorbij gaan zodat we Vestrock al verlieten nadat Therapy? zijn laatste noten had gespeeld. Vestrock 2018 is er ook nog op zondag met een Junior Vestrock voor de kleinsten met onder andere Lil Kleine, Supergaande, Stuk, Djamilla, Fource, Bizzey, Vinchenzo, Mylene en Rosanne, Brandweerman Sam live, enz….
Verslag: Johan Van Landeghem
