Future Old People Are Wizards - Peaces (9000 Records)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    22 mei 2018

Future Old People Are Wizards, ook wel afgekort als FOPAW, is een groep uit Gent. De muziek wordt omschreven als luid en krachtig, maar ook poppy en eerder vreemd. Dit project kwam van de grond in 2014. In 2016 bracht FOPAW een heel sterke schijf op de markt, M. Het meest opvallende op M was het voortdurend optrekken van een heuse geluidsmuur, boordevol vreemde neveneffecten. Dit door de samensmelting van het massief klinkende drumwerk van Sylvester Vanborm (Wallace Vanborn), die de overigens uitstekende Piet Dierickx verving, de ijle zanglijnen van Stijn Vanmarsenille en spookachtig klinkende keyboard en percussie van Nele De Gussem. Dit trio vindt elkaar dan ook blindelings binnen de band., wat een enorme meerwaarde was binnen die vorige schijf. Of dit op de nieuwste schijf Peaces, die op 25 mei op de markt komt via 9000 records, nog steeds het geval is? Vroegen we ons af. Dat leest u hieronder:


En ja hoor, ook op Peaces klinkt FOPAW nog steeds als een goed geoliede machine, De bandleden binnen dit project vinden elkaar nog steeds blindelings. Geluidsmuren optrekken is er eveneens nog steeds bij. Echter, vooral de hypnotiserende inwerking op uw geest en gemoedsrust is het meest opvallende aan die nieuwe schijf. Telkens voert het trio je weg over walmen van duistere weemoedigheid. Face it darn Animal, The Hipster's paradigm en Tale of a lost boy klinken telkens heel filmisch en kleurrijk. Dit trio zet je bovendien ook voortdurend op het verkeerde been, en gaat aan het improviseren en experimenteren tot het oneindige. Het zorgt er voor we ons geen seconde vervelen.

Het meest opvallende is dat zowel vocaal als instrumentaal alles verloopt over eerder gestroomlijnde tot dromerige soundscapes. Alsof FOPAW heel bewust de luisteraar wil hypnotiseren. Niet zozeer door de hersenpan in te slaan maar eerder door je mee te slepen naar donker en bevreemdend aanvoelende plaatsen. Het is eveneens een gedoodverfd concept dat FOPAW al sinds zijn debuut toepast. De aanhoorder op een subtiele wijze bij het nekvel grijpen, koude rillingen over de rug doen lopen en uiteindelijk in een al even bevreemdend aanvoelende trance laten belanden.  Met als uitwerking dat het inderdaad aanvoelt alsof je tegen een geluidsmuur terecht komt, zonder dat trommelvliezen echt barsten. Maar wel door je een beklemmend gevoel te geven vanbinnen waardoor op één of andere manier je de adem wordt ontnomen.

Peaces is, ondanks dat het volgens insiders hun meest toegankelijke schijf blijkt te zijn, nog steeds geen gemakkelijke brok vlees om te verorberen, het vergt enige inspanning aan de luisteraar om het echt te begrijpen. Laat dat nu de reden zijn waarom wij vielen, en blijven vallen voor een band als FOPAW. Wij houden namelijk van een uitdaging, en doen na elke luisterbeurt dan ook weer nieuwe ontdekkingen. FOPAW slaagt er daardoor in dromerige, experimentele muziekstijlen tot ware kunst te verheffen, zoals we dat al jaren van hen gewoon zijn. Ze testen graag de grenzen af, iets dat biij ons eveneens op het nodige respect kan rekenen.

We kunnen dan ook besluiten:

Peaces is een parel van een schijf, voor fijnproevers die niet enkel luisteren met het gehoor, maar ook op het buikgevoel durven afgaan. En dat is nodig om deze veelkleurige trip naar een succesvolle bestemming te leiden. Peaces klinkt iets meer gestroomlijnd dan zijn voorgangers, en is daardoor wellicht de meest toegankelijke schijf die de band heeft voortgebracht. Maar de schijf klinkt gelukkig nog steeds experimenteel genoeg om ons voortdurend te verrassen en op het verkeerde been te brengen. Wat een band als FOPAW zo bijzonder maakt is dat de band nooit binnen de lijntjes kleurt. Door dat tot het oneindige improviseren en experimenteren, zet het trio je ook nu weer heel bewust, telkens opnieuw op het verkeerde been. Dat was in het verleden zo, dat is anno 2018 nog steeds het geval.

Tracklist:

  1. Face it Darn Animal 04:35
  2. The Hipster's paradigm 3:32
  3. Tale of a lost boy 04:15
  4. So it goes 04:27
  5. How the brain works 03:24
  6. Gran Canaria Strike rhytm 03:58
  7. Be Moved 04:24
  8. In every house under the city 03:38
  9. Now , it's done 07:30