Het Duitse Trautonist gooide in 2016 grote ogen met hun titelloze debuutalbum. De manier waarop multi-instrumentalist/vocalist Dennis en vocaliste Katharina de term post-black metal definieerden sloeg aan bij het publiek. Op 4 mei kwam de opvolger “Ember” uit. Het is een album geworden waarbij het duo nieuwe paden opzoekt om de muziek verder te verrijken tot een totaalbelevenis voor het oor en de ziel.
Na slechts een handvol luisterbeurten kunnen we besluiten dat het album een kwalitatief hoogstaande plaat is geworden die lang zal nazinderen. “Ember” staat namelijk symbool voor de innerlijke impulsen die bepalen wie we als mens en individu zijn. Een universeel concept dat op iedereen van toepassing is.
Bij het geluid van openingstrack Fire And Ember is een vergelijking met een band als Lantlôs snel gemaakt. Als je weet dat Markus Siegenhort (bekend van zijn werk bij Lantlôs) achter de knoppen van de plaat zat, mag dat geen verrassing zijn. De muziek werkt meteen op het gevoel. Na een vriendelijk aandoende start met cleane vocals drijf je in fases weg van de bekende realiteit. Tastbare contactpunten uit het heden vervagen tot er slechts een dromerige, afstandelijke versie overblijft. De introductie van de growls markeert het beginpunt van een verandering in je eigen karakter en bestaan.
De vervreemding zet zich door in een melancholische zoektocht naar en gevecht met je evoluerende zelf, getiteld Vanish. Op The Garden ontwaart een nieuwe realiteit zich. Shoegaze/blackgaze neemt de bovenhand waardoor een haast verdovende sfeer ontstaat. De etherische vrouwenzang geeft de kennismaking met het opkomende nieuwe nog een extra griezelig tintje.
Het zwaarwichtige Smoke And Ember haalt het tempo even uit de belevenis, zonder dat het album daarom minder beluisterbaar wordt. Op Hills of Gold spelen de vrouwelijke gezangen een sleutelrol in de emotionele transitie in een monotone wolk van post-black metal. Het vijandig aanvoelende Sunwalk gaat hierop voort… tot de catharsis intreedt. Dit nummer mondt uit in een explosieve muur van geluid die de laatste ruwe emotionele kantjes polijst.
De aparte afsluiter Woody Allen is een outsider op dit album. Een piano neemt de helft van de track in om plotsklaps te worden vervangen door de vocals van achtereenvolgens Katharina en Dennis. In een vrij korte song wordt de snelle transitie van innerlijke menselijke kenmerken een laatste maal onderstreept.
Conclusie:
Het album “Ember” van Trautonist beluister je niet zomaar. Het album is een confrontatie met de realiteit geworden. Een confrontatie met hoe snel mensen, en in het bijzonder jezelf, kunnen veranderen onder druk van nieuwe impulsen. Dit zwaarwichtige onderwerp wordt in een toegankelijk, meeslepend en emotioneel geheel gegoten waardoor het uiterst moeilijk is om de impact ervan te negeren.
Tracklist:
1. Fire And Ember
2. Vanish
3. The Garden
4. Smoke And Ember
5. Hills Of Gold
6. Sunwalk
7. Woody Allen
