De Franse band Pogo Car Crash Control is een vrij jonge groep die verschillende muziekstijlen vermengd tot een lawaaierig geheel. Stoner, Garage, Punk, Grunge. Dat is maar een klein onderdeel van wat we voorgeschoteld krijgen op die debuut Déprime Hostile , dat op 23 maart op de markt kwam. Het extra leuke is dat alles in de Franse voertaal wordt gebracht. Toen we de band zagen aantreden op het podium van Botanique viel ons de bom energie op die letterlijk in je gezicht ontploft. Maar ook de eerder subtiele melodieuze aanpak is een meerwaarde binnen het geheel.
'Chaos' is een sleutelwoord op songs als Déprime Hostile, Je Suis un Cétin, Comment Lui en Vouloir. Songs die over het algemeen dus letterlijk door je strot worden geramd op een zeer snel tempo, zonder opkijken en zonder compromissen te sluiten. De band raast doorheen deze plaat op een zodanig hoog tempo, dat je toch even moet slikken bij een eerste luisterbeurt. Want het is allemaal voorbij voor je het weet.
Zoals we aangaven, er zit dus ook wat melodie in sommige songs. Zoals bij Insomnie met zowaar cleane vocals, die een heel andere kant laten zien en horen van Pogo Car Crash Control. Wat dan weer aangeeft dat Pogo Car Crash Control van vele markten thuis is. De lat wordt bovendien vanaf begin tot einde hoog gelegd. Het tempo blijft eveneens strak en snoeihard tot het einde. Bovendien bestaat deze band uit muzikanten die vlijmscherpe riffs en daverende drum salvo's combineren met een zanger die ijzingwekkende vocalen naar voor brengt.
Door een mengelmoes van uiteenlopende muziekstijlen aan te bieden, zorgt de band ervoor dat een ruim publiek kan worden aangesproken. Al zal het eerder de liefhebber zijn van punk, hardcore of muziekstijlen die de trommelvliezen doen barsten al dan niet met een subtiele boodschap of het voorhouden van een spiegel die over de streep zal worden getrokken. In elk geval hoor je zowel instrumentaal als vocaal veel woede en frustratie tevoorschijn komen. Dat de heren die songs allemaal in het Frans brengen, is bovendien een extra meerwaarde binnen het geheel.
We kunnen dan ook besluiten:
Pogo Car Crash Control brengt met Déprime hostile een vlijmscherp, snoeihard en vooral meedogenloos debuut uit. Net dat combineren tussen subtiele intimiteit - als je dat zo kan of mag noemen - met mokerslagen in het gezicht, zorgt ervoor dat je geboeid blijft luisteren. De zanger van dienst schreeuwt zich de longen uit het lijf, maar raakt eveneens de gevoelige snaar door middel van cleane vocals. Gerugsteund door een instrumentale aankleding die klinkt als donderslagen bij heldere hemel. Of een alles om zich heen verwoestende orkaan. Dat de band zelfs nog kan groeien, horen we eveneens terug. Maar met dit debuut zet Pogo Car CrashControl een grote stap richting eeuwige roem binnen de hardere muziekstijlen.
Tracklist:
