RRRags - RRRags

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    20 april 2018

RRRags is een samensmelting van top muzikanten, waarvan elk van hen reeds heel wat water heeft doorzwommen. De band ontstond, volgens de biografie op de facebook pagina, eind september. Na een jam sessie. Samen met Marcel Vondervoort (Astrosoniq) ,gelanceerd als onofficieel vierde lid. Werd een album samen gesteld, dat zal worden voorgesteld op Roaburn festival, dat doorgaat van 19 tot 21 april 2018. En dit op zaterdag 21 april. De band bestaat verder uit: Rob Martin - Vocals & Drums, Ron Van Herpen - Gitaar & Backing Vocals, Rob Zim - Bas & Backing Vocals. De band laat een heel psychedelisch geluid horen, schippert tussen verschillende muziekstijlen. Maar vooral hoor je dat de jarenlange ervaring, niet uitmondt in het afleveren van een routineklus. Integendeel.


Al vanaf die eerst aanstekelijke song Bones bezorgt RRRags je een adrenalinestoot van jewelste. Dat Rob Martin een begenadigde drummer is bewees hij in het verleden bij Bliksem. Zijn zangtalenten, daar hadden we minder van gehoord.  Zijn heel bijzondere stem past perfect binnen dit aanstekelijke en vooral  psychedelisch aanvoelend project. Een project met bovendien een knipoog naar stoner, pure rock muziek en mogen we zeggen een streepje Blues. Ron Van Herp zijn riffs, en de stomende baslijnen van Rob Zim zijn een meerwaarde binnen het geheel. Meerdere riffs bezorgen ons dan ook kippenvelmomenten.

Daarop volgende kleppers als Rag Machine, On with the Journey, Silence is Deafening. bezorgen ons diezelfde adrenalinestoten, waarop stil zitten onmogelijk is. RRRags is zo een band waarop je trouwens ook geen label kunt kleven. De heren brengen hun invloeden uit het verleden samen, waardoor rock, blues, stoner en psychedelica worden vermengd tot een heel interessant geheel. Vergelijkingen met andere bands, we doen er eigenlijk niet aan. En gaat dat nu ook niet doen. RRRags grasduint, zoals de meeste bands wellicht, in een verleden dat teruggrijpt naar de jaren '70. Grandfunk Railroad, The Stooges en Blue Cheer maar ook hier en daar een vleugje Hawkwind. We horen het allemaal de revue passeren. Maar deze band beschikt dus vooral over een eigen smoel, zoveel is duidelijk. Ondanks het feit dat psychedelica , zoals we aangaven, de rode draad is doorheen elk van de songs. Biedt de band enorm veel variatie aan. Zo klinkt Faraway Faces lekker meeslepend, en worden alle registers open gegooid bij Galaxy's Hygiene. Een klepper van meer dan negen minuten, waar alle voornoemde stellingen nog maar eens uit de doeken wordt gedaan.

We kunnen dan ook besluiten:

Net door een bonte variatie aan stijlen en tempowisselingen aan te bieden, blijf je geboeid luisteren, en de schijf telkens opnieuw herbeluisteren. RRRags brengt met dit schitterend debuut dus vooral het beste samen uit verschillende werelden  en legt de lat van begin tot einde enorm hoog. Puur technisch valt er geen speld tussen te krijgen. Verwonderen doet dit ons niet, want elk van de muzikanten hebben hun sporen ruimschoots verdiend. Dat de heren elkaar gewoon blindelings lijken te vinden? Dat is een extra pluim op de hoed. RRRags is gewoon een lekker energieke en vooral enorm aanstekelijke rock/blues/stoner  - en zoveel meer - plaat geworden. Waar je een band hoort die, met respect voor hun verleden, de draad terug opneemt en gewoon hun eigen ding kan en mag doen. Meer nog de schijf lijkt wel een langgerekte jam sessie, waar iedereen lekker aan het experimenteren, improviseren en jammen gaat. Net het combineren van aanstekelijke spontaniteit, die aan de ribben blijft kleven, met vocale en instrumentale perfectie. Is het grote pluspunt aan dit debuut. Menig rock,stoner en aanverwante festivals platspelen? Het lijkt ons dan ook een peulschil voor deze heren. De zomer ziet er prompt heel zonnig uit. Is onze eindconclusie.

Tracklist:

  1. Bones
  2. Rag Machine
  3. On with the Journey
  4. Silence is Deafening
  5. Faraway Faces
  6. Galaxy's Hygiene