Er zijn weinig artiesten die erin slagen verstilde tot intieme atmosferen zodanig intens te doen klinken, dat geluidsmuren afbrokkelen. Harten worden verscheurd, en zielen verpulverd. Zonder geluidsnormen te overschrijven. Maar net door het brengen van zodanig hypnotiserende soundscapes, dat je als aanhoorder in een meer dan diepe trance terecht komt. Zo een muzikant en tovenaar die met brio in deze opzet slaagt dat is Dirk Serries in elk geval. Dirk Serries wist ons in het verleden inderdaad, zowel op plaat als live, meerdere keren met verstomming te slaan. Via Consouling Sounds brengt Dirk Serries op 8 april een gloednieuw meesterwerk op de markt. Epitaph wordt live voorgesteld in Ancienne Belgique op die zondag. Ter gelegenheid van het festival BRDCST. De unieke gelegenheid om deze meester in intensiviteit in zijn volle glorie aan het werk te zien. Samen met enkele al even begenadigde artiesten binnen Elektronische muziek, in de brede zin van dat woord. Zoals daar zijn: Fear Falls Burning, SCATTERWOUND , YODOK III , STRATOSPHERE w/ DIRK SERRIES.
Dirk zegt zelf over dit album, we citeren:
“EPITAPH is the swansong of music I like to name my vintage ambient. For more than 30 years I’ve been trying to seek perfection, from synthesizers to electric guitars, a bumpy ride for sure with lots of doubts, frustrations, extreme self-criticism and a few highs and lows but the call kept on strong. This is what I breathe, this is the heart of who I am. But that momentum has arrived to depart from this, not that I’ll abandon my ambient music completely and forever. I do see this expanding as an occasional live entity but in the studio setting I’m looking forward to discover other terrain. EPITAPH is therefore my finest collection of ambient pieces to date. One, as all were, quite personal and attached as they are performed in solitude with only the imaginative mirror to hold in front of me. Melancholic impressions improvised on the spot with just a guitar and a handful effects recorded directly onto computer. Will for sure continue to emphasize with ambient music but my frame of mind is currently focused on moving forward and applying my techniques and inspiration towards new sonic alliances. For now I do hope you’ll join me on this closing chapter and embrace this space.”
Dirk Serries October 2017.
Die perfectie waarvan sprake, wordt al vanaf de eerste song Spectral Gry Walls gewoon overschreden. Dertig jaar ervaring heeft er gelukkig niet voor gezorgde dat Dirk Serries zijn inspiratie is opgedroogd. Bij vorige schijven dachten we dat de man zijn grens had bereikt wat betreft het aanbieden van emotionele paden. Epitaph gaat op dezelfde intense elan door. Hoewel hij met deze schijf dus eigenlijk een hoofdstuk afsluit, zo blijkt uit bovenstaande inleiding. Hij doet dit duidelijk met een knaller van formaat. Dirk Serries tast nog maar eens zijn grenzen af, en geeft aan dat het eindpunt eigenlijk nog niet is bereikt.
Tijdens pakkende instrumentale huzarenstukken als Shining form constellation, Alternation and Return, Eaves in Dusk, Kun je telkens een speld horen vallen in de zaal. Maar, wonder bij wonder, wordt je daardoor niet in slaap gewiegd. Eerder tovert Dirk, als een ware magiër , klanken uit zijn instrumenten, die je in diepe vervoering brengen. Je hoort uiteindelijk enkel en alleen nog zijn muziek, en voelt je wegdrijven naar heel verre oorden. Ver verwijderd van de harde realiteit. Bij voorkeur sluit je daarbij best alle deuren om je heen, de ogen bij voorkeur eveneens. En de versterker op tien. Om je de intensiviteit die doorheen je ziel boord dan pas echt te voelen.
We kunnen dan ook besluiten:
Epitah is een gevoelsplaat geworden, die je enerzijds verdooft en anderzijds murw slaat op een tedere tot magische mooie wijze. Zoals alleen een artiest als Dirk Serries dat kan. Ik ken weinig artiesten die zoveel grenzen heeft verlegd binnen het Ambient en aanverwante gebeuren zoals Dirk, geeft ik ruiterlijk toe. Ambient is sowieso een muziekstijl die je niet moet beluisteren, maar ondergaan. Dat heeft Dirk altijd goed begrepen. Ook dat komt op Epitaph voortdurend aan bod. Eén van mijn grote idolen Brian Eno drukte erop dat Ambient een helende invloed kan hebben op hart, ziel en zelfs de hersens. Het is dit soort Ambient waarnaar ik sinds ik ooit Brian Eno heb leren kennen, bewust op zoek ben. Dirk Serries is één van de weinige artiesten die dit niveau evenaart, niet enkel in het verleden. Ook deze zwanenzang, zoals hij het zelf noemt, van zijn Ambient carrière. Is een grensverleggend Ambient album geworden, dat aan alle hoge eisen voldoet.
Tracklist:
