Een droomstart! Zo kunnen we het eerste evenement van de splinternieuw organisatie KLUIS omschrijven. De inspirerende locatie, de kapel van de voormalige Windekindschool in Lokeren, was alvast mooi meegenomen. Maar ook de line-up - met onder meer Céleste en Wiegedood – was indrukwekkend te noemen. Het mag dus niet verwonderen dat dit evenement op voorhand was uitverkocht. Ook wij mengden ons op een kille 17 maart onder de aanwezige muziekliefhebbers.
Lustrous
Lustrous is een vijfkoppig gezelschap met als uitvalsbasissen Gent en Lokeren. Donkere gitaren en dromerige vocals vulden de kapel al snel met het kenmerkende geluid van post-punk. De akoestiek zorgde voor een extra galmend effect. Zanger Laurens Van Moorleghem beperkte zich vrij lang tot een eerder cleane soort vocals, maar verraste tijdens het slotnummer met enkele rake growls. Genregewijs zouden deze heren het buitenbeentje van de avond worden.
Waste Culture
Kort en krachtig! Soms is het vrij eenvoudig om een optreden te omschrijven. Dat gold zeker voor Waste Culture. Deze bende uit Lokeren, met voorlopig slechts 1 demo op hun conto, bleef misschien maar een kwartiertje op het podium staan, maar hun chaotische hardcore hakte er stevig op los. Het gewenste effect liet niet lang op zich wachten. De headbangers lieten zich een eerste keer opmerken onder het geweld van de energieke set. De chaotische invalshoek zou een uitstekend voorproefje blijken voor de volgende band.
Vonnis
Want chaos is nu net hét stokpaardje van Vonnis. Deze jonge band uit het Gentse is aan een steile opmars bezig in de Vlaamse underground. Dat werd al onderstreept door onze bespreking van de EP "Evil.Against.Evil":
Ook live sloeg de muziek aan. Powerviolence, hardcore, crust en andere recht-voor-de-raap invloeden werden vermengd tot een kwaadaardige chaos met energieke brutaliteit en al even brutale overgangen. Het publiek werd constant uitgedaagd om de clash met de chaos aan te gaan en er doorheen te kijken. Zeker wanneer de zanger met zijn demonische blik neus aan neus gaat staan met zijn aanhoorders moet je mee in de filosofie van Vonnis. Naarmate de set vorderde kwam de genialiteit der razernij van tussen de chaos tevoorschijn.
Als slotwoord bij Vonnis moeten we toch vermelden dat zij het enige organisatorische minpunt hebben blootgelegd toen de kapel pas echt vol liep. De podiumhoogte was hier helaas niet echt op voorzien. We kunnen ons goed inbeelden dat de achterste rijen moeite hadden om de bands echt goed te zien en mee te gaan in het spektakel. Toch een punt om over na te denken bij een verder vlekkeloze organisatie.
Soul Grip
Ook voor de vierde band bleef KLUIS het in eigen land zoeken. Soul Grip is opnieuw een band uit het Gentse. Hun sound situeert zich vooral in de post-black metal en post-hardcore. In deze line-up vormden ze de ideale schakel om de chaos uit de voorgaande acts wat gladder te strijken als voorbereiding op de hoofdbrokken. Ondanks deze rol groeide Soul Grip uit tot een absoluut hoogtepunt van deze koude zaterdagavond. Muren van geluid deden de kapelmuren voor een eerste keer echt daveren, terwijl emotionele klanken ons de kilte in de kapel deden vergeten. Met twee releases (LP en een split met vvonds) in het verschiet was dit een ideale gelegenheid om ook enkele nieuwe songs uit te testen.
Wiegedood
Een andere band die de laatste jaren is uitgegroeid tot een vaste waarde in het Belgische metallandschap, is Wiegedood. Na de release van “De Doden Hebben Het Goed I en II” staat het derde deel te popelen om op de wereld losgelaten te worden. Maar eerst moesten de muren in Lokeren op hun stevigheid getest worden. In deze sacrale omgeving werd er meer dan eens op helse wijze geflirt met de limieten van de geluidsnormen, maar geen kat die daarom maalde. Wiegedood gebruikte zijn speeltijd meer dan maximaal om hun monumentale composities van monotonie, emotie en duisternis over te brengen. Met de tonnen ervaring (vanuit Amenra en Oathbreaker) die de leden met zich meezeulen, was dit letterlijk en figuurlijk een koud kunstje.
Céleste
De hoofdact en afsluiter van de avond was het Franse Céleste. Vorig jaar voegden deze heren het album "Infidèle(s)" toe aan hun ondertussen indrukwekkende discografie van post-hardcore en sludge metal.
Zoals de wetten van Céleste het voorschrijven werd het optreden pas afgetrapt toen de kapelzaal zich in totale duisternis had gehuld. Met enkele rode lampen op hun hoofden verjoegen de bandleden een deel van de duisternis terwijl rake gitaarlijnen en growls ten slotte finaal de mysterieuze stilte doorbraken. De set werd op een oerdegelijke manier afgewerkt, maar toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat het toch iets meer mocht zijn. De verpletterende indruk van de albums bleef wat hangen in de instrumenten. Het mysterieuze visuele spektakel van licht, duisternis en schimmige rook kon dit euvel niet volledig omsluieren. Ondanks de intrinsieke klasse van de muziek was dit toch een kleine domper op een meer dan voortreffelijk georganiseerd spektakel.
CONCLUSIE
KLUIS is een nieuwe naam aan het firmament van de concertorganisatoren, maar het heeft zich op 1 avond meteen geprofileerd als een veelbelovende. In een kille kapel van Lokeren zorgden 6 bands voor een meer dan voortreffelijke muzikaal spektakel. Het gevarieerde programma van post-punk, chaos, post-hardcore, metal en muren van geluid was meer dan geslaagd, met als absolute uitschieters de optredens van Soul Grip en Wiegedood. Ja, werkpuntjes zijn er zeker nog, maar de organisatie mag zich toch terecht op de borst kloppen.
