Thomas Wuyts (Drums) en Jesse Massant (Bass) vormen samen het duo Black Narcissus. De band omschrijft zijn muziek als ''donkere en atmosferische soundscapes'' Of ook Drum & Bass, niet naar verwijzing van de Elektronische variant, maar naar het feit dat alles draait rond percussie en basgitaar klanken. Richting atmosferische black metal, met een knipoog naar post rock en post metal is vooraal de rode draad doorheen het geheel. We namen Beyond the whispers of Common Men onder de loep en stellen vast dat dit duo perfect weet hoe de aanhoorder onder te dompelen in walmen van intensieve duisternis, zonder hem of haar pijn te doen. Eerder door je hart te verwarmen, binnen een donkere omkadering.
Na een korte intro zijn we vertrokken voor acht songs met een duurtijd van circa zes tot zelfs meer dan tien minuten pure intensiviteit. Songs als To Walk Amongst them, Unnoticed, The last Bastille, There is no Greater gift schipperen tussen black metal en post rock elementen, die dus vooral de meest duistere kant van je ziel bloot leggen. Daarbij speelt de percussie een enorm grote rol. Jesse Massant tovert bedwelmende klanken uit zijn drumstel, die dus eerder aanvoelen als een donker deken tegen de koude wind. Gerugsteund door baslijnen van Thomas Wuyts, die je doen zweven over de dansvloer. Niet dat dit dansmuziek kan genoemd worden.
Eerder hoort het thuis in typische post rock tot post metal sferen. Maar ook dat is de band tekort doen. Subtiel zit er zelfs en kleine vocale inbreng op deze schijf in de vorm van het kort maar heel mooie Until We meet. Waarna Black Narcissus is vertrokken voor een verschroeiende finale in de vorm van het zes minuten lange Kindred Spirit, Why do you Linger? waarbij zowaar zelfs een wervelstorm ontstaat. Ook hierin zit een eerder vocale inbreng, die kan bekoren. Deze schijf is dus vooral een instrumentale plaat geworden. Dit duo biedt daarop een bonte variatie.
En dat is meteen ook de reden waarom Black Narcissus in een bepaald hokje duwen, hen tekort doen is. Want Black Narcissus verlegt eigenlijk voortdurend een grens binnen het instrumentale, donkere , muziekgebeuren. En brengt een dus vooral heel gevarieerde schijf uit. Met ellenlange songs, boordevol uiteenlopende soundscapes. Van intiem, over oorverdovend, tot vooral heel intensief de luisteraar hypnotiseren. Het is de rode draad doorheen elk van de songs, en eigenlijk doorheen de volledige schrijf.
We kunnen dan ook besluiten:
Beyond the whispers of Common Men is dus vooral een instrumentale parel geworden die zowel de atmosferisch black metal liefhebber als de post rock tot metal luisteraar over de streep zou moeten trekken. En eigenlijk iedere doorsnee instrumentale muziek liefhebber, in de brede zin van dat woord.
Tracklist:
