Vrijdag de dertiende spreekt tot de verbeelding. Voor De Zweedse band Outshine mondde deze vrijdag de dertiende letterlijk uit in een waar 'horror' verhaal. We Citeren even de Engelstalige uiteenzetting van de feiten: '' Friday September 13th 2013 everything changed. Outshines tour bus where robbed and a full pre-recorded album, band fees, important documents and instruments where lost. That was the start of 3 agonizing years for founder and guitarist Jimmy Norberg. Swedish authorities trying to put the band and Jimmy´s Company out of business stating, “Music is not a real job, you should quit it and we will make sure you will be severely fined for it”. Losing a house to an ex-girlfriend in the process, band member’s disputes and deception from friends and family….pure agonizing hell."Jimmy Norberg bleef niet bij de pakken zitten. Met veel vallen, opstaan, vallen en terug rechtkomen, staat Outshine er anno 2018 met een nieuwe schijf, die 1313 werd gedoopt. Refererende naar die vrijdag de dertiende.
Je hoort duidelijk de woede, frustratie en pijn terugkomen in deze heel emotionele schijf. Die emoties laaien reeds op bij de eerste song Liar. Een song die letterlijk door merg en been gaat. Prompt wordt het startsein gegeven voor een hartverscheurende trip waarbij het zonlicht amper schijnt. Echter is het dus vooral die opgekropte frustraties en woede die Tony Jelencovich de vrije loop laat in zijn vocale inbreng. Gerugsteund door muzikanten die je kippenvel bezorgen door klanken uit die instrumenten te toveren waardoor je prompt een traan wegpinkt. Diepzinnige gedachten schieten door ons hoofd bij de daarop volgende tracks: She Will Love me When I Am Dead, We Are Broken, They were too Young.
De band haalt o.a. zijn inspiratie bij Type O Negative. Bij songs als My Agony, Already Dead, My suicide lijkt het vaak alsof Peter Steele himself uit de doden is opgestaan. Diezelfde uitstraling en vocale inbreng, waardoor een onvervangbare artiest als Steele je verdoofde en deed meevoelen met zijn gedachtegang? Dat brengt Tony vocaal ook meermaals naar voor. Outshine daarom 'de nieuwe Type O Negative' noemen is zowel de ene als de andere tekort doen. Er zijn zoveel invloeden merkbaar bij Outshine, dat dit enkel een tipje van de sluier kan genoemd worden van wat deze Zweedse band ons voorschoteld. Vooral is Outshine een unieke parel binnen dat typische melodieuze gothic metal. Echter, die geest van Steele komt doorheen de gehele schijf in onze gedachten terug. Dat gevoel laat ons vanaf het begin tot pril einde niet meer los.
We kunnen dan ook besluiten:
1313 kerft doorheen je ziel als een botte bijl. Tot geen spaander van je ziel geheel blijft. Zonder meer verlegd Outshine hier een grens. Dankzij het aanbieden van een instrumentaal, maar vooral vocaal, intensieve tot donkere trip naar de meest pijnvolle zijde van ons en hun hart. Voelen we een uitzonderlijk donkere gloed over ons neerdalen. Zo eentje dat je nooit meer los laat. Outshine slaagt erin de luisteraar letterlijk te doen meeleven met de Horror en frustratie die doorheen het hart van Jimmy en zijn kompanen moet zijn geraasd op die bewuste vrijdag de dertiende. Echter schuilt er een subtiele boodschap achter al die zwartgalligheid. Geef nooit op, vecht met alle kracht die in je zit terug. Tot je jouw demonen hebt overwonnen. 1313 is dus niet alleen een confrontatie of een keerpunt, het is uiteindelijk een overwinning en middelvinger naar de bureaucratie, de mistoestanden in onze maatschappij. Outshine is net als Steele uit de doden opgestaan. Om de wereld aan hun voeten te doen neerknielen. Vooral diegene die hen zoveel pijn hebben bezorgd. Missie geslaagd mijne heren!
Tracklist:
