Ekca Liena is het project rond muzikant en sound kunstenaar Daniel WJ Mackenzie. Deze uit Brighton (UK) afkomstige artiest is ook bekend als onderdeel van de drone/noise band Plurals. Bovendien is hij oprichter van het al even kunstzinnige project Lost Porperty. En dat is nog maar een topje van de ijsberg. Met Gravity and Grace bewandeld Ekca Liena doom/drone wegen waaruit inderdaad blijkt dat de artiest in kwestie ''muziek tot ware kunst verheffen'' enorm hoog in het vaandel draagt.
Eén uur waarbij alles blijft hangen binnen die intensieve doom atmosferen. Dat is wat we krijgen voorgeschoteld. We raden de luisteraar vooral aan om de ogen de sluiten, de boxen luid te zetten. En gewoon de muziek op jou te laten inwerken, letterlijk. Want het is dus de bedoeling dat u zich laat omgeven door die donkere walmen die Ekca Liena je aanbiedt. Kunst met een grote 'K' is alvast het verdovende Burst Into Stone. Gevolgd door Glockenspiel for Juno - eigenlijk een kort 'rustpunt' naar de volgende set van elf minuten lang Juno for A.M. Bij beide songs wordt klokkenspel magisch mooi gecombineerd met doordringende drones, waarbij geen geluidsmuren worden afgebroken. Maar je door de enorme druk die op je hersenpan wordt gelegd, het toch aanvoelt alsof je wordt weggezogen naar de donkerste kant van je ziel. En vooral letterlijk tegen de muur wordt gekwakt.
Nog zo twee songs die schijnbaar met elkaar verbonden zijn. Cortege Emerge en Cortege Depart. Met een tussenstuk van Negen minuten Orate All Ice. Stelt Ekca Liena hier weer eens een meesterwerk samen van intensieve kunstzinnigheid die door je hart en ziel splijt. Er zit dus feitelijk een soort lijn in elk van de songs, die als een schakel met elkaar verbonden zijn tot één sprankelend geheel.
Maar eigenlijk kun je dat van de volledige schijf zeggen. Gravity and Grace is één lang gerekte trip, doorheen de donkere zielsroersels. Zonder angst aan te jagen. Eerder door je een warm deken aan te bieden dat gevuld is met duister dons. Dat blijkt nog maar eens uit de overige songs op deze schijf. De climax komt op het einde met het weer eens negen minuten lange Onset eve. Zowaar de meest toegankelijke track op deze plaat, en zelfs dat is een understatement. Met las donkere kers op de taart, het sluitstuk Gravity and Grace. Waar alle ingrediënten van deze schijf nog eens worden samengevat in circa achttien minuten!
We kunnen dan ook besluiten:
Het meest opvallend aan Gravity And Grace, is dat telkens naar een soort oorverdovende climax wordt toe gewerkt. En net als dat punt van de trommelvliezen doen barsten lijkt te worden bereikt, grijpt Ekca Liena terug naar de verstilde sfeer. Om weer over te gaan tot drones die je hersenpan door midden splijten. En zo blijft het maar doorgaan tot het bitter einde. Net door het aanbieden van enorm veel variatie, tempowisselingen en een intensieve atmosfeer scheppen waarbij je in een diepe, bij voorkeur donkere, trance terecht komt. Blijf je ondanks de zwaar op de maag liggende muziek, aandachtig luisteren en genieten van begin tot einde. Gravity And Grace is een vermoeiend maar vooral indrukwekkend kunstwerk, dat je - eens de trip aangevat - niet onberoerd zal laten. Onze gouden tip. Laat je meevoeren naar de donkere gedachten van Ekca Liena. Die nog maar eens bewijst een tovenaar te zijn met intensieve, duistere klanken die de aanhoorder betoveren, bedwelmen tot compleet in waanzin doen belanden. Ja, allemaal in één zin. Is onze eindconclusie.
Tracklist:
