Hoe zou het nog zijn met onze vrienden uit Indonesië vroeg ik me vorige week nog af? Met de regelmaat van de klok brengt Agura Matra EP's uit boordevol darkwave, Ambient, dreamop tot psychedelica dat aan de ribben blijft kleven. Over het laatste meesterwerk Innocence , met die prachtige platenhoes van een onschuldig kind. Schreven wij het volgende ''In een diepe trance, pinken we dan ook een traan weg en voelen ons ondergedompeld worden in een staat van diepe ontroering. Op die wijze ontvluchten we met veel plezier de harde realiteit om ons heen, en kunnen de problemen we die ons overvallen veel beter aan. Omarm deze prachtige EP dan ook met even veel liefde, als uw eigen kinderen. Die met hun onschuld ons hart kunnen breken, en elk beetje haat in ons leven met een kwinkslag teniet doen. Is ons advies." Met de donkere wintermaanden voor de deur bracht Agura Matra op 14 november een gloednieuwe EP op de markt: In Silence.
Dat Agura Matra aka Ben Rammsier in stilte blijft werken aan bijzondere parels uitbrengen? Daar bestaat geen minste twijfel over. Runaway Toy laat een artiest horen die begane wegen verder bewandeld, maar ook horen we een zekere zin voor experimenteren boven drijven. Haast dreigend, zonder te willen pijn doen, gaat er zelfs iets donker en occult uit van songs als Fear, Resist, The Gathering. Allemaal vrij korte songs waar heel bevreemdende klanken worden gecombineerd met een haast fluisterende stem die een ritueel doet ontstaan, zoals bij Afrikaanse stammen het geval was. In elk geval lijkt Agura Matra je door een psychedelische tongval telkens te willen hypnotiseren en in trance brengen.
The Gathering doet plots denken aan bands als The Cure, zeker wat de intro betreft. En plots zijn we in de gothic/new wave stijl van de jaren '80 aanbeland. Wat erop duidt dat Agura Matra zichzelf heruitvinden, maar bovendien zijn eigen roots trouw blijft. En dat is nog het meest opvallende aan deze EP. Agura Matra haalt elementen uit hun vorige EP's naar boven, gooit er enkele experimentele sausjes bovenop, en schudt alles eens goed doorheen. Waarmee Ben vooral wil aanduiden dat het einddoel nog niet in zicht is.
Zijn onuitputtelijke inspiratie zorgt ervoor dat Agura Matra ook nu ons weer aangenaam weet te verrassen. Buiten de lijntjes durven kleuren. En bovendien vernieuwend durven uitpakken tot zelfs risico's durven nemen. Zorgt ervoor dat je als artiest of band nieuwe doelgroepen kunt aanboren, zonder je 'oudere fans' voor het hoofd te stoten. Agura Matra bewijst met deze EP vooral een artiest te zijn die zichzelf blijft heruitvinden. Een artiest die bovendien, ondanks het succes uit zijn verleden, zich weigert vast te pinnen op één en dezelfde muziekstijl. Daarvoor kunnen we alleen maar heel veel bewondering opbrengen. In Silence is vooral een experimentele parel, waarin alles wat Ben ooit heeft naar voor gebracht wordt dooreen geschud om tot iets totaal nieuws te komen. Waarin de hij vermoedelijk nieuwe inspiratie zal vinden, om ons de volgende keer weer aangenaam te verrassen. Wij zien er alvast naar uit, u toch ook?
Tracklist:
