The Dayoffs - The Dayoffs (Emerald & Doreen Recordings)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    24 november 2017

The Dayoffs is een kleurrijke samenwerking tussen de Russische muzikant Vladimir Komarov en Japanse muzikant Atsuo Matsumoto. Beide hebben reeds hun sporen verdiend binnen het globale muziekgebeuren. De samenwerking resulteert in een bijzonder pareltje van aanstekelijke elektronische muziek dat schippert tussen synthpop, shoegaze en vele andere alternatieve muziekstijlen. Hun muziek wordt vergeleken met wat bands als o.a. Teenage Fanclub, Ash, The Boo Radleys, Ultra Vivid Scene tot Pet Shop Boys. The Dayoffs brengt een sprankelend titelloos debuut uit en biedt vooral een gevarieerd pallet aan boordevol uiteenlopende elektronische klanken.


Songs als 15, Love Love Love zijn lekker aanstekelijke pareltjes waarbij verschillende invloeden gaande van dreampop over shoegaze en dergelijke meer verweven worden tot een bont geheel. Beide artiesten ontpoppen zich elk apart tot begenadigde muzikanten. Maar eens er een kruisbestuiving ontstaat tussen beide elementen, durven we spreken van een magie die we heel zelden tegen komen. Sprankelende songs als I Can't Believe I'm Dead, Nobody Knows her brengt alle intensieve elementen van alternatieve muziek, in de brede zin van dat woord. Samen tot een heel indrukwekkend en mooi geheel.

Geluidsmuren worden niet afgebroken, maar lekker dansbaar zijn de songs zeker en vast. Hierop stil zitten is inderdaad onmogelijk. Al zal het niet leiden tot wilde taferelen, maar lekker zweven over de dansvloer dat doen we zeker op songs als Nobody Knows Her, Two Actors in a Cage, A Million Days. Deze heren gaan niet over één nachtijs, en weet verdomd goed waar ze mee bezig zijn. Bij elk van de songs valt trouwens op dat improviseren een sleutelwoord is tot succes. We citeren even het volgende:

"This is a rock album. Speedy, noisy but lyrical – as guitar as could be. We did this on purpose. It was like playing with old toys – sweet, nostalgic and big fun. Maybe too sweet sometimes – but I don't mind. These songs came out of nowhere, uncalculated and with a lot of improvisation," zegt Vladimir Komarov zelf over dit project. En ook. "It took us more than two years to complete this 30-minute record as we are perfectionists. Every time I listen to it, I have nothing I’d like to add. This means that it is off the table and I'm very excited to know that our next record will follow different direction".

We kunnen dan ook besluiten:

The DayOffs brengt inderdaad een schijf uit, waarbij we bij elke luisterbeurt opnieuw iets nieuw ontdekken. Vladimir en Atsuo zijn heel gedreven muzikanten en producers, die goochelen met klanken en muziek. Daardoor is er geen eindpunt merkbaar op dit debuut, ook kun je niet direct er een echte muziekstijl op kleven. Door de hoge graad van experimenteren en improviseren, kan het eigenlijk nog alle kanten uit. Echter één ding is zeker. De samensmelting tussen deze beide talentvolle artiesten zorgt voor onuitgegeven parels die je met verstomming zullen slaan. Niet alleen door de technisch hoogstaand vernuft. Maar ook door de bijzondere gevarieerde kant van de zaak. The Dayoffs is dan ook een diamant van de puurste soort, om te koesteren.

TRACKLIST

  1. 15
  2. Love Love Love
  3. Bottled Rainwater
  4. I Can't Believe I'm Dead
  5. Nobody Knows Her
  6. Two Actors In A Cage
  7. A Million Days
  8. Next To Nothing
  9. Illusion
  10. State Of Madness
  11. Eleven