Mijn eerste echte herinnering aan de Portugese band Moonspell brengt me terug naar 1998 toen ik de band zag aantreden in Vooruit (Gent). Ik had ze toen al twee keer mogen aanschouwen op Graspop Metal Meeting. Maar die keer in Gent is een moment dat nog steeds in mijn geheugen gegrift staat. Dit was het soort gothic/doom - of hoe je het ook wil noemen - waarbij een verhaal werd verteld. Tot op heden ben ik nog steeds vurige fan van Moonspell. Toen ze deze zomer aantraden op Alcatraz Metal Fest schreef ik over dat aantreden: " Moonspell deed de SWAMP Stage baden in walmen van intensieve duisternis, waardoor we telkens koude rillingen over onze rug voelden lopen terwijl de vuurtongen van de Hel onze voeten likten. Na al die jaren blijft zo een optreden van Moonspell nog steeds een even grote indruk nalaten." Op 2 november kwam via Napalm Records een gloednieuwe schijf op de markt:1755. Een heel bijzonder schijf, mede door het verhaal achter dat jaartal.
Volgens de band zelf gaat deze conceptplaat over de verwoestende aardbeving in 1755. Een aardbeving die in Portugal veranderingen teweeg heeft gebracht die tot op heden nog steeds voelbaar zijn. Een mijlpaal in de geschiedenis van het land dus. De teksten zijn in het Portugees gezongen, en dat is toch een meerwaarde binnen het geheel. In zekere zin is dit dus eigenlijk niet echt een duistere schijf geworden, maar wel een geschiedenisles die je koude rillingen tot op het bot bezorgt.
Fernando klinkt breekbaar, vaak dreigend, maar vooral met veel emotie in zijn stem. Het verhaal achter 1755 is misschien voor veel luisteraars onbekend terrein. Maar doordat de band zoveel gevoel in elk van de songs steekt, begrijp je prompt waarom de impact van dit jaartal zo groot is geweest voor de Portugese bevolking. Elk van de songs ademt pijn, smart en leed uit, maar ook een beetje hoop op betere tijden. Moonspell legt hun ziel bloot op deze schijf en verlegt na al die jaren nog steeds grenzen. Na circa 25 jaar weigeren op je lauweren te gaan rusten, zelfs jezelf opnieuw uitvinden tot een nieuwe bladzijde durven schrijven? We hebben daar bewondering voor.
1755 is een plaat die je van begin tot einde op een heel bijzondere wijze zal raken, ook al begrijpen we niet echt Portugees. Het is misschien een atypische Moonspell plaat geworden. De fans van het eerste uur zullen wellicht een beetje raar opkijken, omdat het vaak de bombastische weg opgaat. Maar Moonspell levert totaal geen routineklus af, integendeel zelfs. Daarvoor kun je alleen bewondering opbrengen en lijkt het de moeite waard deze schijf aan te schaffen. Moonspell vertelt een verhaal van hun land op een zodanig gedreven wijze dat je koude rillingen over je rug voelt lopen van begin tot einde. Zoveel intensiteit spreidt de band instrumentaal en vocaal naar voor, dat het lijkt alsof je zelf onderdeel bent geworden van de geschiedenis van dit land.
We kunnen dan ook besluiten:
Moonspell is anno 2017 een band die nog steeds zichzelf uitvindt, nog steeds nieuwe hoofdstukken weet toe te voegen en bovendien hun eigen geschiedenis herschrijft binnen een conceptplaat die door merg en been gaat. 1755 is een verhaal dat veel mensen in Portugal diep raakt. Na al die jaren geraken mensen er nog steeds niet over uitgesproken. Daardoor verstopt Moonspell enorm veel opgekropte emoties in de songs, die je gegarandeerd de krop in de keel bezorgen en bovendien voor het ene na het andere kippenvelmoment zorgen. 1755 is een wonderbaarlijk stukje Portugese geschiedenis dat niemand onberoerd laat. Het wordt gebracht op een wijze waardoor je alleen maar kan meevoelen met wat daar is gebeurd. Een indrukwekkende, hartverscheurend mooie schijf leveren onze favoriete donkere metalgoden hier af.
Tracklist:
TOURDATES:
CRADLE OF FILTH + MOONSPELL:
