Even voorstellen: The Sad Flowers uit de regio Antwerpen bestaat uit twee leden: Jan Ooms (lead vocals, backing vocals, keyboards, programming, mixing, production, mastering) en Jany Claeskens (backing vocals, bass, keyboards, guitars, programming, production). In 2013 begon het duo aan een missie om hun muzikale achtergronden te verenigen in een nieuw project. Na de release van een aantal singles is op 1 november het moment aangebroken om het debuutalbum, inclusief deze singles, los te laten op de wereld. Alle elementen op het album getiteld “The Sad Flowers” zijn door de heren zelf ontwikkeld, behalve het artwork.
De eerste eye-catchers op “The Sad Flowers” zijn de naam van de band en de cover van het album. Beide elementen plaatsen het donkere karakter van het album meteen in de schijnwerpers. Een release op Allerheiligen zwengelt het sombere gevoel nog extra aan.
De zwaartepunten van dit debuutalbum liggen in de teksten en de vocals. Toch bespreek ik eerst de muziek zelf: De twee bandleden hebben elk hun eigen muzikale achtergrond waardoor invloeden uit enerzijds elektronische muziek en new wave moeten zich verzoenen met rock en heavy metal. Dit samenraapsel van stijlen werd door The Sad Flowers omgesmolten tot een volkomen eigen versie van alternatieve rock waarbij gothic, duistere rock en hard rock de basisingrediënten vormen. Enkele symfonische elementen en een streepje metal maken de cocktail af. Het finale geluid is ten slotte zodanig gemixt dat je op den duur vergeet dat het hier slechts om een duo gaat en niet om een volledige band. Voor zo’n prestatie neem ik alvast mijn hoed af.
Waar de muzikale arrangementen misschien de grootste uitdaging voor de band vormden, zijn de vocals en de lyrics de grote uitdagingen voor het publiek. Na de instrumentale opener neemt de donkere en karakteristieke stem van Jan Ooms elke passant bij The Calling meteen bij zijn nekvel. Deze donkere stem uit de diepte verlamt de toehoorder zodat de lyrics toch met de nodige aandacht zouden worden beluisterd.
Ja, de teksten hebben duidelijk een hoger doel voor ogen: Zelfreflectie over de wereld waarin we nu leven aan de hand van herkenbare situaties die recht uit het leven zijn gegrepen. De controlemaatschappij, hypocrisie en leugens, ecologische problemen, vereenzaming, de normalisering van haat... het zijn maar enkele van de eigentijdse thema’s die The Sad Flowers tot een plaat van bijna 72 minuten hebben gekneed.
Veel negativiteit dus, maar met samen meer dan 100 jaar levenservaring heeft het duo natuurlijk het recht om vergelijken met vroeger. Voor iemand met minder levensjaren op de teller voelen de bijhorende mijmeringen, de melancholie en het gevoel dat het vroeger beter was in eerste instantie ongemakkelijk aan. De bijhorende muziek zit hier uiteraard ook voor veel tussen. Maar laat dit ongemakkelijke gevoel vooral een aanmoediging zijn om de eigen levensomgeving eens in vraag te stellen. The Sad Flowers legt actuele maatschappelijke pijnpunten bloot en toont tegelijk aan dat het best anders kan of kon. En dat besef neemt vanzelf de bovenhand bij de luisteraar naarmate deze de teksten verder bestudeert. Hun diepgaande teksten eisen de volledige aandacht op en na een tijd zou je geloven dat het einde echt nabij is, tenzij...
Conclusie: The Sad Flowers nagelt je meteen vast aan je stoel met donkere muziek en teksten die je doen stilstaan bij de huidige staat van de wereld. Ooms en Claeskens openen gegarandeerd de ogen van menig luisteraar. Dit schitterende debuut is een must voor iedereen die houdt van donkere muziek met een echte boodschap.
TRACKLIST:
1. The Cry 2:44
2. The Calling 5:06
3. Hate 6:36
4. Thin Air 6:14
5. Never Mind 5:52
6. Walk The Line 5:37
7. Liar 5:41
8. Schmetterling 5:48
9. Feeling Strange 7:15
10. The Legend 5:32
11. Full Moon 6:03
12. The Autumn of Life 7:23
13. Mortal Soul? 2:15
