De piraten van Alestorm zetten voet aan wal in de Trix op 22 oktober. Voor wie Alestorm niet kent: ze brengen naar eigen zeggen "True Scottish Pirate Metal”. Ze zingen dus over het doen en laten van piraten. De muziek is een mengeling van power metal en folk metal, maar de band heeft wel al vaker geëxperimenteerd met andere genres zoals metalcore en trash metal.
De band rond frontman Christopher Bowes heeft een nieuw album uit, getiteld “No Grave But The Sea”. Het is bovendien een dubbelalbum. Er staan 10 nummers op elke cd, maar de tweede cd zijn eigenlijk dezelfde nummers als de eerste maar de tekst is veranderd in geblaf. Dit album is volgens hen dan ook “for dogs”.
Deze zomer stond Alestorm nog op de mainstage van Graspop. Ze speelden toen de weide helemaal plat en die passage heeft er onder andere toe geleid dat hun stop in de Trix snel uitverkocht was.
De Schotten hebben een aantal vrienden meegebracht. De eerste band die het podium opkomt is ÆtherRealm, een vierkoppige metalband uit Amerika. In juni hebben ze nog een nieuw album uitgebracht 'Tarot'. Vanaf het eerste nummer vliegen ze er meteen in. Er is veel interactie met het publiek en het duurt niet lang voor de zaal “hey hey” meeschreeuwt. Deze band past wel goed bij Alestorm. Er zitten leuke symfonische elementjes in en ze hebben ook wel humor. De zanger vraagt bijvoorbeeld aan iedereen om hun ‘tiniest metalhands’ te tonen. De zang is net iets zwaarder dan je misschien zou verwachten.
Er zijn weinig tot geen clean vocals te bespeuren, maar dat is zeker niet erg. De zaal is direct wakker en headbangt naarstig mee terwijl de zanger met zijn haar in het rond zwiert. Er gaat zelfs al een kleine circle pit open op aanvraag. Bij één van de laatste nummers komt Christopher Bowes, de frontman van Alestorm, het podium opgelopen in een Baconkostuum. Hij springt wat in het rond en zingt dan enkele zinnen mee om vervolgens zijn kostuum uit te doen en in het publiek te werpen. Daar staat hij dan in zijn onderbroek, om even snel weer van het podium te verdwijnen.
De volgende band is Troldhaugen. Deze vierkoppige comedyband is afkomstig uit Australië. Ze komen op met een heuse discomixtape. De zanger heeft een hotpants aan, en als we er dan nog bij zeggen dat hij niet van de magerste is, dan kan je je wel een beeld schetsen. Bij het eerste nummer beleefde iedereen een ‘WTF moment’. Dit is toch wel één van de vreemdste bands die we al gezien hebben. De zanger is daarenboven onuitputtelijk. Hij zweeft over het podium en tovert danspassen uit zijn mouw die we nog niet eerder zagen. De muziek is eerder metal gecombineerd met elektronische muziek en samples. De zang is hoog en er wordt meer verteld, wat wel leuk is. We luisteren eigenlijk naar kleine verhaaltjes.
Troldhaugen verwerkt ook wat glam en reggae in hun muziek. Hoe vreemd ze ook zijn, we moeten toegeven dat er ambiance is, veel ambiance. Hoe verder het optreden vordert, hoe luider het publiek joelt. De band staat op het podium zonder schaamte en dat voel je. Hun show zit ook fantastisch in elkaar. Er is geen enkel stil moment en de nummers volgen elkaar op in een rotvaart. Tussen de nummers door worden samples of kleine opgenomen tekstjes afgespeeld. Voor we het weten is het gedaan en wordt er hier en daar al “we want more” geroepen vanuit het publiek.
Dan is het de beurt aan Alestorm, ze komen op met een iets van country muziekje. Ze beginnen meteen met hun grootste hit ‘Keelhauled’. Zeer gewaagd om meteen je grootste troef op tafel te gooien. Maar hoe gedurfd het ook is, de sfeer zit er meteen in. De eerste rijen worden tegen de dranghekkens geduwd en de security krijgt meteen hun werk met de crowdsurfers. Het volgende nummer is ‘Alestorm’. In deze nieuwe song zitten wat elementen van de metalcore, nog steeds met de gekende keytar sounds, maar we horen ook screams. Het leuke aan Alestorm is natuurlijk dat het plaatje klopt: het Schotse accent van Bowes past perfect bij de sounds die ze brengen. Bij het nummer ‘Mexico’ ruilen ze de piratenhoed even in voor een sombrero. En het duurt niet lang voor heel de zaal mee ‘hey ho Mexico’ mee brult. Na dit hitje vertelt Christopher ons dat we stinken, wat raar maar waar op luid applaus onthaald wordt. Na deze kleine belediging gaan ze naadloos over naar ‘That Famous Old Spiced’.
Het podium is tevens leuk bekleed: rechts voor de drum staat een soort van tapkraan voor sterke drank zoals men in de cafés ziet, met drie flessen sterke drank. En in het midden is een grote opblaasbare eend te zien, hoe cool is dat? Die wordt overigens nog in het publiek gesmeten en volledig verscheurd. Rust In Vrede eendje. En er zijn nog meer leuke attributen. Tijden het nummer “No Grave But The Sea” komt er een rubberbootje het publiek in met een crewlid van de band. Het duurt niet lang voor het bootje kapseist en andere piraten het bootje willen enteren. De echte hardcore fans horen het al aankomen bij de intro van ‘Nancy the Tavern Wench’ en gaan zitten. Het is namelijk tijd om te roeien! Tijdens deze ballade zit meer dan de helft van de Trix op de grond achter elkaar en roeit iedereen samen van voren naar achteren. Een zeer mooi beeld is dit.
Na Alestorms kortste liedje 'rumpelkombo’ dat slechts zes seconden duurt, is het de beurt aan een nummer dat iedereen kent. Het is ‘Hangover’, een cover van Taio Cruz. Dit is een nummer dat perfect past binnen het thema waarin ze zingen. Ze hebben overigens een crewlid dat enkel mee is om bier te drinken. Hij komt het podium op en keldert zomaar even vier flesjes Corona. Na deze cover krijgen we nog twee nieuwe nummers voorgeschoteld, ‘Pegleg Potion’ en ‘Bar ‘Ünd Umbiss’. De main set wordt afgesloten met dat ander hitje ‘Shipwrecked’. We willen nog niet naar huis en de band komt gelukkig nog terug met ‘Drink’, een nummer dat gaat over, u kan het al raden, bier drinken. Halverwege ‘Wenches & Mead’ begint Christopher de befaamde For Dogs versie te zingen, euh… blaffen! Deze show is de laatste van hun Europese tour en dan moet er natuurlijk bedankt worden. Æther Realm en Troldhaugen komen het podium op. U herinnert zich wel de frontman van deze laatstgenoemde en zijn hotpants. Wel, deze keer heeft hij enkel nog maar een onderbroek aan. Elk crewlid wordt bedankt met een welgemeende “Fuck You” om dan te eindigen met ‘Fucked With An Anchor’.
De Europese tour van Alestorm is ten einde, ze kunnen hun zeilen hijsen en weer afvaren richting Schotland. We zijn blij dat ze even aangemeerd zijn in Antwerpen. We voelden ons even piraat en gaan met opgegeven hoofd huiswaarts met onze roeiboot. Dit optreden werd georganiseerd door Biebob Concerts.
Vermoedelijke setlist:
Encore:
