NYOS - Navigation (Metta Matter Records)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    10 oktober 2017

NYOS is het duo Tuomas Kainulainen (Drums) en Tom Brooke (gitaar). Sinds 2014 brengt het Finse duo post rock gerichte muziek, dat harten verwarmt. Eerder dit jaar zagen we de band aan het werk in Music City (Antwerpen) en schreven we daarover "Vaak, heel subtiel, werd een intimistische, maar nog steeds enorm dreigende, sfeer geschapen. Net door telkens uit te monden in een oorverdovende climax, voelt het aan alsof we onder hypnose worden gebracht en meegedreven naar de duistere kant van onze ziel. Waarna we in een trance lijken te belanden, en uiteindelijk onze herspan wordt ingeslagen door de knetterende riffs en drumsalvo's. De oorsuizingen, bij het verlaten van de zaal, nemen we er heel graag bij." De volledige review kunt u hier nog eens nalezen. Op 29 september kwam het ondertussen derde album van NYOS op de markt, via Metta Matter records. Wij gaven Navigation enkel luisterbeurten. En lieten ons gewillig meedrijven, op intensieve klanken die onze ziel tot complete rust bracht. Of ons tot waanzin dreven.


De eenvoudige kruisbestuiving tussen percussie en gitaar raakt telkens een gevoelige snaar. Reeds bij die eerste song Harlem ontstaat iets magisch, waardoor je als luisteraar in een diepe hypnose beland. NYOS heeft geen ingewikkelde structuren nodig om je heel diep te raken, ze maken ook gebruik van gedoodverfde elementen die je terugvindt bij pure postrock tot noise rock. Binnen de circa vijf minuten duurtijd, zit enorm veel variatie tussen zalvend je tot ontroering brengen. En, door middel van die ultieme climax, toch die trommelvliezen tot barsten brengen. Het is net dat schipperen tussen vele uitersten, dat er dan ook voor zorgt dat je geboeid blijft luisteren, van begin tot einde.

La Playa , gedreven door aanstekelijke percussie, bedwelmt je in eerste instantie als het ware. Dit is, zo stellen we vast, muziek die zonder omwegen kan gebruikt worden voor eender welke soundtrack van film of Tv-serie. Omdat de muziek uiterst filmisch klinkt. Welke film laten we in het midden, maar in onze fantasie komen weidse woestijnlandschappen naar boven, die je terugvond in menig Western. Om maar een voorbeeld te geven. Best intensief dus. Datzelfde gevoel krijgen we later ook bij een song als I'm A dream. en keert naderhand terug over de gehele plaat stellen we telkens opnieuw vast.

Navigator brengt eerder 'noise rock' elementen naar voor. Alsof we in een wervelstorm zijn terecht gekomen. Waar chaos overheerst. Zowel de gitaar partijen als drum salvo's drijven de luisteraar tot waanzin. Het tempo wordt bij deze song naar een hemels hoog niveau opgetild. Ergens horen we zelfs een dreigende ondertoon tevoorschijn komen, die ons prompt een stevige krop in de keel bezorgt. Waarna, zalvende zachtmoedigheid je weer tot rust brengt. Diezelfde dreigende ondertoon vinden we ook terug bij Bison. Het dynamische duo drijft het tempo ook nu weer tot een enorme hoogte, waardoor je als luisteraar verdwaalt door het bos van snoeiharde geluiden. Ook nu weer worden we uiteindelijk tot rust en kalmte gebracht, binnen een intieme samensmelting tussen diezelfde percussie en zwevende gitaar partijen.

Afsluiter Icon verdooft ons van begin tot einde compleet. Je hoort bovendien dat dit duo geen muziek speelt, ze 'leven 'muziek. Het extra fijne is dat dit duo elkaar blindelings lijkt te vinden, en elkaar dan ook perfect aanvult. Dat is op de gehele plaat zo uiteraard. Maar bij deze song valt dat nog het meest op. Door middel van de meest eenvoudige aankleding drum/gitaar, weet het duo een magie naar voor te brengen die de eerder vernoemde perfectie overstijgt. Echter het allergrootste pluspunt aan deze plaat is dus variatie. We worden van de ene tot de andere climax gedreven. Vaak rustgevend, dan weer snoeihard je hart uiteen rukken, om je later totaal verweesd te doen achterblijven. NYOS brengt vooral een schijf uit, waarbij de grenzen van postrock, noise rock en aanverwante tot de bot wordt afgetast. Waardoor liefhebbers van instrumentale muziek, in de brede zin van dat woord, overslag zouden moeten gaan voor dit meesterwerk van het meest pure soort.

Tracklist:

  1. Harlem
  2. La Playa
  3. Navigator
  4. Bison
  5. I'm a Dream