Review: Guido Belcanto - CD voorstelling 'Liefde & Devotie' - 29/09/2017 (De Roma - Antwerpen)

Review:Concerten
  Erik Vandamme    1 oktober 2017

DE artiest die levenswijsheid lijkt uit te ademen? Dat was, en is nog steeds, Guido Belcanto in een notendop. Dat blijkt ook uit zijn nieuwste release Liefde & Devotie. Waarover we schreven: In Frankrijk heb je de Franse Chansons, die jong en oud in ontroering brengen. In Vlaanderen is er Guido Belcanto. Die met deze nieuwe plaat bewijst nog steeds uniek en enig te zijn in zijn soort. Is onze eindconclusie, na deze wonderbaarlijke trip doorheen 'de liefde volgens Belcanto'. Lees de volledige recensie hier nog eens na: Op vrijdag 29 september werd deze nieuwe schijf live voorgesteld in een heel goed gevulde De Roma in Antwerpen. Een heel gezellige zaal, die wat doet denken aan de grote Theaterzalen uit een ver verleden. Midden in het Centrum van Borgerhout/Antwerpen. Het publiek was al even divers als Belcanto zelf, zo stelden we bij het binnen treden vast. Eens neergezeten op onze stoel, maakten we ons op voor een gezapig concert, dat ons hart beroerde en de ziel diep raakte. Zoals we dat van Belcanto ondertussen al jaren gewoon zijn.


Guido Belcanto is één van die zeldzame artiesten die je door zijn stem en uitstraling een glimlach op het gezicht tovert. Vanaf de eerste songs als Jodie Foster kregen we een gelukzalig gevoel van rust en - inderdaad - devotie over ons heen, dat niet meer zou weg gaan tot het einde van de set. Circa twee uur later. Belcanto mag dan een begenadigde zanger/entertainer zijn. Die bovendien ook met zijn mondharmonica diepe gensters slaat in ons hart. Dat blijk bijvoorbeed bij Ik geloof. Een hartverscheurende song over een verloren liefde, waarbij je een speld kon horen vallen in de zaal.  Hij laat zich bovendien omringen door klasse muzikanten, die hem al veel jaren begeleiden. Gerugsteund door virtuozen op contrabas, Banjo, Viool tot gitaar/bas en percussie: ontstaat een magische sfeer, die je tot complete 'zen' brengt.

Het thema van deze avond was 'De Liefde'. Daarover zijn al zoveel duizenden songs geschreven, en toch geraakt een mens er niet over uitgepraat. Hoe Guido zingt over Ik Weet niet waar mijn meisje is met grappige anekdotes, en verhalen waarbij je een krop in de keel krijgt tot een traan wegpinkt. De manier waarop Guido daarover verteld, het is en blijft uniek. Of hij nu helemaal alleen op dat podium staat, gerugsteund door zijn muzikanten - die hij met veel respect omarmd. Of in duet met Kimberly Claes tijdens Laarzen van Spaanse Leder. Een Nederlandse vertaling van de Bob Dylan song Boots of Spanish Leather. Belcanto lijkt alleen niet op Nick Cave, maar klinkt zelfs als Cave tijdens het wonderbaarlijke Henry Lee waarbij Nathalie Delcroix haar stem je hart in gruzelementen op de grond doet neervallen. Naomi Sijmons tenslotte, beweegt over het podium als een magisch mooie hinde tijdens Johnny Vergeet Me niet. Haar stem klinkt daarbij zo breekbaar als porselein, terwijl deze van Belcanto je een traan doet wegpinken. Buitengewoon indrukwekkend!

'Houden van elkaar,

het kan zo eenvoudig zijn.

Je moet het niet te ver gaan zoeken. '

Nu, Belcanto heeft zich altijd goed weten te omringen met mooie vrouwen, hij heeft er talent voor. Maar hij blijkt ook nog goed in de markt te liggen bij het vrouwelijke schoon in de zaal. Voortdurend spreekt hij zijn publiek met veel liefde aan, en vraagt hen of ze hem nog graag zien. Wat op een laaiend enthousiasme wordt onthaald. Hoewel dat publiek, buiten links en rechts op de songs meeklappen, eerder kalm blijft tijdens het grootste deel van de show. Zie je toch dat iedereen heel ingetogen zit te genieten van wat naar voor wordt gebracht. De songs die Belcanto brengt zijn niet alleen uit uw en mijn leven gegrepen, het wordt op zodanige manier gebracht dat de gevoelige snaar enorm diep wordt geraakt. Daar wordt je uiteraard prompt enorm stil van, pinkt een traan weg of kunt een smakelijke glimlach bij zoveel humor die de man uitstraalt niet onderdrukken.

Naar het einde van de set toe is de tijd gekomen voor enkele klassiekers, waarop ook eens mag gedanst worden. In eerste instantie zien we een koppel meedansen helemaal links van het podium. Maar tijdens de laatste toevoeging aan de bisnummers zegt Belcanto dat hij nog één song zal brengen op de voorwaarde dat links, rechts en vooraan tientallen koppels dansen door de zaal. Wat prompt zorgt voor dansende geliefden die elkaar diep in de ogen kijken tijdens de afsluiter van het concert. Ook op zijn vraag dat enkele vrouwen, na het afsluiten daarvan, hem zouden komen omhelzen. Wordt prompt ingegaan.

'De songs die Belcanto brengt

zijn niet alleen uit uw en mijn leven gegrepen,

ze worden op zodanige wijzige gebracht

dat de gevoelige snaar enorm

diep wordt geraakt.'

Op Guido Belcanto zijn vraag 'zien jullie mij nog graag'. Kunnen we dan ook volmondig antwoorden. Uiteraard! We voelen trouwens aan dat het nog steeds wederkerig is, hij ziet ons ook nog graag. Met een brede glimlach verlieten we de zaal, niets kon ons deren. Belcanto heeft ervoor gezorgd dat elke eventuele wonde in ons hart, prompt werd genezen. Houden van elkaar, het kan zo eenvoudig zijn. Je moet het niet te ver gaan zoeken. Is de ultieme boodschap die Belcanto ons deze keer heeft meegegeven. Levenslessen volgens Belcanto? We zouden die meer moeten lezen, beleven en er iets uit leren. Is onze eindconclusie.

Wil je die 'magie' zelf beleven. Belcanto gaat met Liefde en Devotie op tournee doorheen verschillende zalen. Voor een volledig overzicht verwijzen we jullie graag door naar de website van Guido Belcanto