Sass Jordan - Racine Revisited

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Sammy Van den Broeke    29 september 2017

Ter ere van de 25ste verjaardag van haar tweede album, Racine, waar ze in 1992 mee doorbrak, brengt de Brits-Canadese rock zangeres uit Montréal, Sass Jordan, onder andere bekend als jurylid van de Canadese Idols het album in een hernieuwde versie uit: Racine Revisited. Fans mogen de oren al spitsen, ze doet ter promotie van dit album ook een tournée in Nederland! Zie onderaan!


Sass Jordan is zeker geen onbekende in het rock genre, ze was één van de pioniers in de female fronted rock bands en vervulde zo een voorbeeldrol. In 1988 bracht ze haar eerste album ‘Tell Somebody’ uit. Ze won ooit de BillBoard Best Female Rock Vocalist Award, versierde ooit een duet met Joe Cocker voor de film ‘The Bodyguard’ en werkte al samen met Aerosmith, Alice Cooper, Santana en Van Halen. Na haar derde album Rats dat iets minder succesvol was, zette haar platenmaatschappij haar aan een meer poppy sound aan te nemen, waardoor ze haar succes zag  afnemen. Erg jammer natuurlijk, want Sass heeft een unieke rauwe rock en blues stem. Haar laatste album ‘From Dusk Till Dawn’ dateert uit 2009. Tegenwoordig is ze actief als zangeres van Something Unto Nothing, een band met Dead Daisies gitarist Brian Tichy.

In de plaats van het album een eigentijdse “gelikte” update te geven heeft ze naar eigen zeggen geprobeerd om “het album te laten klinken alsof het in de jaren ’70 is opgenomen”. Hiervoor werkte ze samen met haar man Derek Sharp, als gitarist, toetsenist en producer en zanger van het huidige The Guess Who. Verder hoor je gitarist Chris Caddell, drummer Brent Fitz (uit Slash’ soloband) en bassist Rudy Sarzo, bekend van bijna elke classic-rockband van naam van de laatste dertig jaar. En dat is haar toch wel gelukt moeten we zeggen, al is het verschil met het origineel niet zo héél groot. Een kritische geest zou dit wel eens als fanbedrog kunnen omschrijven, maar we willen niet te hard zijn. Het blijft nog steeds een stevige rockplaat en de gitaarlijnen en zang klinken toch iets scherper dan op het origineel, al zal een nieuwe doorbraak er volgens ons niet inzitten. Aan rockvrouwen (gelukkig) geen gebrek de laatste jaren.

De classic bluesy hit Make You A Believer klinkt nog steeds fraai tot beter dan daar voren. Haar stem heeft op haar 54-jarige leeftijd nog niks van attitude ingeboet. Al zijn er ook tragere nummers You Don’t Have To Remind Me. Heerlijke gitaarsolo’s zijn er ook in overvloed op Windin’ Me Up wat één van de betere nummers van de plaat is. I Want To Believe (in something for real, in something I feel it’s all that I need) klinkt mooi en oprecht en is een gevoelig nummer. Going Back Again en Where There’s A Will klinkt dan zijn dan weer meer als aanstekelijke poprock songs met uitstekend toetsenwerk, waarin die laatste een levensles bevat die niemand kan ontkennen, waar een wil is, is er altijd een weg. Cry Baby begint met een akoestische intro en is een beetje een droevige ballad maar word prachtig gezongen. Het toepasselijke Time Flies sluit het album af en zal je gegarandeerd aan het bewegen zetten. Sass heeft met Racine Revisited bewezen dat ze nog steeds over dezelfde vocale kwaliteiten beschikt, en zorgt er voor dat met haar rauwe en krachtige stem de jaren ’70 of ’90, kies maar, terug tot leven brengen. Kende je de band nog  niet dat is dit zeker een album de moeite waard om te kopen.

Nu over naar haar tournée in Nederland. We moeten ons excuseren dat we iets te laat zijn met het schrijven van deze review, maar de afgelopen week speelde ze een zestal concerten in Nederland, waaronder haar laatste in Weert vandaag. Voor wie het een troost kan zijn, op haar facebook staan enkele fragmenten, maar volgens onze bronnen waren het stuk rockshows van jewelste, via haar website kan je nog altijd haar album en merch bestellen. En laten we hopen dat deze fantastische rockdiva (ooit) nog eens terugkomt! We houden je op de hoogte!