Moeten we Gary Numan nog voorstellen? Deze grensverleggende artiest binnen het elektronische muziek gebeuren bracht reeds in 1979 een album uit dat zijn tijd ver vooruit bleek te zijn. The Pleasure Principle zorgde voor een aardverschuiving binnen dat Elektronische muziek gebeuren. Songs Are Friends electric zijn uitgegroeid tot ware klassieker. Die meerdere generaties hebben beïnvloed. Anno 2017 blijft Gary Numan zichzelf nog steeds heruitvinden, er komt maar geen sleet op deze artiest. Dat blijkt ook uit zijn nieuwste schijf Savage: Songs From a Broken World. Een titel die trouwens al genoeg zegt over het concept van dit album.
Gary Numan brengt op deze nieuwe schijf het beeld van een rauwe, harde wereld waar geen beetje zonneschijn te zien is. Harde beats, die zelfs refereren naar bijvoorbeeld Nine Inch Nails, doen een huivering over ons lijf lopen. Ghost Nation, Bed of Throns. Gary Numan houdt de luisteraar een spiegel voor,die er niet zo mooi uitziet. Door deze aanpak, laat hij weer een andere zijde van zichzelf zien. Uiteraard hoor je nog geluiden uit zijn rijkelijke verleden terug op deze plaat. Op My Name is Ruin denken we zelfs prompt aan bands als Depeche Mode. Echter Gary Numan blijft vooral zichzelf op deze klasse plaat.
The End of Things bezorgt ons koude rillingen tot de bot. Zonder meer blijft Gary Numan donkere en grauwe wegen bewandelen op deze schijf. Telkens schreeuwt Gary zijn onmacht, woede , angst en pijn uit. Je voelt de machteloosheid in zijn stem ook terugkeren op messcherpe songs als When the World Comes Apart tot Mercy. Numan levert hier één van zijn donkerste plaat af, en drijft dat tempo telkens naar een zodanig hoogtepunt dat je prompt wordt meegezogen in zijn duistere wereld. Helaas een wereld die meer en meer bij de realiteit aanleunt. Als we rondom ons heen kijken. Die onmacht, omdat daar bitter weinig aan wordt gedaan, schreeuwt Gary Numan eveneens uit op deze schijf. Nee, rozengeur en maneschijn zit er niet verborgen in Savage: Songs From a Broken World. Wel harde realiteit, die verwijst naar een steeds dichterbij komende toekomst. Dat wel.
Meerdere keren bezorgt Numan je met zijn nog steeds hemelse stem de krop in de keel. Luister maar naar de wondermooie intro op And it all began with you. Waarbij we zelfs prompt een traan wegpinken van puur, innerlijk genot. Sommige songs bevatten een boodschap, die je als luisteraar desnoods zelf mag invullen. Zoals de titel het vaak zegt: What God Intended, Pray for the Pain you serve. Het roept inderdaad vragen op, waarop Gary Numan zijn eigen opinie geeft. Maar waarbij je ook met vragen blijft zitten, zonder een echt afdoende antwoord
We kunnen dan ook besluiten:
Gary Numan is een artiest geweest, die steeds weer grenzen wist te verleggen binnen het typische Elektronische muziek gebeuren. Numan gaat ook anno 2017 niet op zijn lauweren rusten, en slaagt er ook nu weer in zichzelf opnieuw te heruitvinden. Savage: Songs From a Broken World is een schijf die een beeld laat zien van de wereld anno 2017. Gary Numan geeft zijn fans schijnbaar deze ene boodschap. Kijk rondom u, blijf niet bij de pakken zitten. Doe er iets aan, nu het nog kan. Of althans, zo voelt het toch aan. Kortom, ondanks het donkere tot grauw beeld dat Gary Numan hier opwerpt. Is er nog steeds hoop, als we zelf allemaal maar de handen uit de mauwen durven steken. Wij hebben de boodschap begrepen, nu u nog!
Gary Numan zal zijn nieuwste schijf Savage: Songs From a Broken World op 19 oktober komen voorstellen in Depot te Leuven. Meer informatie vinden jullie via volgende link
Tracklist:
