Op woensdag 2 augustus, enkele dagen voor de Lokerse Feesten, - vandaag gaat daar de metaldag door met Megadeth, Alice Cooper en Marilyn Manson - konden de Metalliefhebber zich al een beetje gaan opwarmen in T-Klub. Want daar organiseerde Fat Bastard Promotions een avondje boordevol Death metal en aanverwante. We lieten ons dan ook gewillig onderdompelen in duistere tot oorverdovende atmosferen, waarbij geluidsmuren werden afgebroken en de putten van de Hel prompt werden open gezet. Met dank aan Nil Miserans, Fractured Insanity en Macabre. T-klub was trouwens aardig vol gelopen op deze woensdagavond. De drie bands gaven het beste van zichzelf, het bier vloeide met beken, de sfeer zat doorheen de gehele avond enorm goed. Meer moet dat niet zijn, toch? Ons verslag:
Om die putten van de Hel open te zetten, heb je een band nodig die alvast het lont aansteekt om de boel te doen ontploffen. Bijna alle leden van Nil Miserans maakten reeds deel uit van het ondertussen ter ziele gegaan Omerta, dat voornamelijk in undergroundkringen bekendheid verwierf. Dat deze jongens ervaring hebben binnen het metalwereldje , dat was zeker en vast te merken. Kwalitatief tot puur technisch valt er inderdaad geen speld tussen te krijgen. Perfectie die gelukkig niet leidt tot een routineklus, ook al ontbraken er bindteksten naar de fans toe.
''Door middel van
vlijmscherpe riffs
en een indrukwekkende vocale aankleding
die je prompt doet baden in angstzweet
, voelden we langzaam maar zeker
de vuurtongen van de Hel
onze voeten likken.''
Nil Miserans brengen de soort blackened deathmetal waardoor de haren op je armen recht komen staan van pure angst, en je - met de krop in de keel - jouw demonen diep in de ogen kijkt. Rondom een band als Nil Miserans hangen dan ook grote walmen van pure duisternis. Nil Miserans verstaan de kunst om de meest donkere kant van je ziel te doen ontbolsteren. Door middel van vlijmscherpe riffs en een indrukwekkende vocale aankleding die je prompt doet baden in angstzweet, voelden we langzaam maar zeker de vuurtongen van de Hel onze voeten likken. We waren dankzij Nil Miserans dan ook prompt klaar om deze ijzingwekkende trip tot de diepste kelders van de Hel gewoon te ondergaan, van begin tot einde van deze avond.
De lat werd zowaar nog hoger gelegd door Fractured Insanity. Binnen het death metal gebeuren in ons land zijn Fractured Insanity geen onbekende meer. De band is ontstaan medio 2004. En legde ondertussen een indrukwekkend parcours af. Met vallen en opstaan weliswaar. In 2016 bracht Fractured Insanity nog een knappe plaat uit: Man Made Hell. Waarover we schreven: We blijven buiten adem achter, maar willen deze trip toch nog eens meemaken. En daar ligt nog het meest positieve punt aan deze klasse plaat Man Made Hell. De songs zijn zo doorleeft, laten je zo verweesd achter. Dat je als luisteraar de neiging krijgt nog eens te luisteren, en nog eens.. Tot je inderdaad compleet murw bent geslagen. We vragen ons af wat dit zal worden op menig podium? De hel losbarsten? Vermoedelijk wel. In ons hoofd was dit dankzij deze klasse death metal plaat van Fractured Insanity alvast het geval.
Ook op het podium ontstaat een soort chaos waardoor niet alleen je trommelvliezen barsten, door tegen een muur van geluid te worden gekwakt. Ons hart werd tot moes verpulverd door de snoeiharde drum salvo's, telkens opnieuw dieper snijdende gitaar riffs en die bulderende vocale aankleding, die ons de ultieme doodsteek bezorgde. Deze band moet daarbij niet onderdoen voor eender welke death Metal act in binnen en buitenland. Het is niet de eerste keer dat we tot deze vaststelling komen, in T-klub te lokeren werd dit alleen maar bevestigd.
Zo waren we diep onder de indruk van de adembenemende solo's die Kenny en Dieter uit hun gitaren toverden. De vlijmscherpe riffs kliefden telkens opnieuw als botte bijlen doorheen ons hart, waardoor je verweest achter bleef. Gedurende het volledige concert bleven beide gitaristen trouwens op dat zelfde hoge niveau soleren, er was geen speld tussen te krijgen. Gerugsteund door drummer Ignace, die zijn drumvellen bewerkte alsof zijn en ons leven ervan af hing. Geluidsmuren werden afgebroken, dankzij deze oorverdovende salvo's. Onze hersenpan werd eveneens verpulverd.
Ondanks die instrumentaal hoogstaande wijze waarop de muzikanten hun ding stonden te doen. Waren we nog het meest onder de indruk van de vocale capaciteiten van zanger Stefan. Deze kolossale verschijning mag dan naast het podium een sympathieke beer zijn, op het podium ontpopt hij zich tot een wilde bloedhond die elk van de luisteraar prompt wil verscheuren. Bovendien blijkt Stefan over een stem te beschikken die verschillende toonaarden aankan. Enerzijds luid bulderend tot anderzijds hartverscheurend en je een krop in de keel bezorgende. Kortom Fractured Insanity verlegden in Lokeren grenzen binnen het Death Metal gebeuren, speelden een heel sterke set en lieten het publiek zonder enige moeite uit hun hand eten. Buitengewoon indrukwekkend!
Setlist:
Op 16 september treedt Fractured Insanity aan in ELPEE te Deinze samen met de legendarische band Memoriam. Een evenement dat we , alleen al op basis van dit aantreden in Lokeren, enkel en alleen maar kunnen aanraden. Meer informatie: Memoriam ELPEE
Beter doen na deze twee uiterst hoogstaande sets? Leek ons geen gemakkelijke opgave. We stelden dan ook vast dat Macabre toch wat moeite had om datzelfde niveau te bereiken als hun voorganger. De band begon iets later dan gepland aan hun set, en had er duidelijk zin in. Spelplezier etaleren, en dit combineren met een chaotisch set die door merg en been ging. Dat kregen we dus wel degelijk voorgeschoteld. Meer nog, plots ontstond de ene na de andere moshpit, we vreesden zelfs even dat het jeugdhuis compleet zou worden afgebroken. Nu ze toch van locatie veranderen, is dat niet zo erg - bedachten we daarbij.
De enige kanttekening die we bij dit optreden plaatsen. Na elke song viel er telkens opnieuw een grote stilte tot de volgende song op de setlist. Op zich heel jammer, want daardoor ging de drive van het concert wat verloren. Eerder hadden we gehoopt op een chaotische rit op een wilde rollercoaster van begin tot einde. Echter, bleef dat beperkt tot een moment opname. Toen de band hun song inzette, en als een wild losgeslagen orkaan over de hoofden heen dreef voelden we dan weer wel een adrenalinestoot opkomen. Naarmate de set vorderde, werden de 'stille' momenten gelukkig wat korter. Zodat we alsnog die wervelwind voorgeschoteld kregen, waar we de gehele avond zaten op te wachten. Maar echt memorabel of onvergetelijk was dit aantreden van Macabre in Lokeren helaas niet.
Setlist:
Echter, één ding is zeker. Dit was een meer dan gedenkwaardige avond boordevol hoogstaande death metal die niet alleen aan de ribben blijft kleven maar waardoor we helemaal door elkaar werden geschud tot we die demonen van de Hel diep in de ogen keken, om uiteindelijk met een goed gevoel vanbinnen de donkere nacht tegemoet te gaan.
