De Belgische black metal is rijk aan talent. Eén van de bands die zich de laatste jaren heeft geprofileerd tot een vaandeldrager van deze donkere underground is de Gentse band Saille. Met “Irreversible Decay” en “Ritu” maakten ze in het begin van dit decennium al furore en “Eldritch” werd door onze reporter de hemel in geprezen… Een vierde album was met andere woorden slechts een kwestie van tijd en in maart van dit jaar was het eindelijk zo ver: “Gnosis”, uitgebracht onder het Aural Music label, maakt het klavertje van vier helemaal vol. Wij stortten ons met veel plezier op dit album.
Laat ons beginnen met enkele opvallende factuele wijzigingen te onderstrepen. Ten opzichte van “Eldritch” vallen er enkele personeelswissels te noteren, met als meest in het oog springende de stap achteruit van keyboard-speler en medeoprichter Dries Gaerdelen. Zijn rol wordt op “Gnosis” beperkt tot een vocale gastbijdrage. De keyboards zijn met andere woorden verdwenen.
De personeelswissels zijn niet de enige veranderingen. Meteen valt het bandlogo op de albumhoes op. Ten opzichte van de voorgaande albums oogt het nieuwe design scherper en strakker. En wanneer we “Gnosis” door de boxen laten schallen blijkt meteen dat dit franjeloze karakter een vervolg kent op het album zelf.
Vanaf het eerste nummer Benei Ha’Elohim komt een dreigende, donkere en strakke klank naar voren. De veelal korte nummers gaan als het ware terug naar de roots van de black metal. Toch houdt het symfonische karakter van Saille, ondanks het gemis van een keyboard, zich moeiteloos staande. De aanpak voelt gewoon sneller en strakker aan als voorheen.
Op het gebied van vocals valt ook een kleine verandering op. De cleane vocals die "Ritu" en "Eldritch" sporadisch mee sierden, moeten ook plaats ruimen waardoor de black metal vocals en een verdwaalde etherische passage vrij spel krijgen om het angstaanjagende karakter van dit gitaaralbum te onderstrepen.
Sneller, strakker en donkerder is dus het devies, maar toch wordt er af en toe een rustmoment ingelast, zoals bijvoorbeeld het cello-interludium op het schitterende Before The Crawling Chaos of het instrumentale Magnum Opus. Het zijn welgekomen afwisselingen tussen songs die keer op keer een mokerslag in het gezicht afleveren.
De ‘no nonsense’-mentaliteit van dit album zal elke luisteraar hoe dan ook helemaal total loss slaan. Maar Saille zou Saille niet zijn als er geen typische diepgaande thematiek in het album verweven zou zijn."Gnosis" (Grieks voor ‘kennis’) belicht in 9 tracks de zoektocht naar kennis en, meer specifiek, de soms desastreuze gevolgen hiervan voor de mensheid. Het meest bekende voorbeeld is Genesis 11:1-9 waarin het bijbelverhaal van de Toren van Babel wordt voorgedragen. Deze track is trouwens door zijn lang aangehouden gitaarriffs een staaltje krachtpatserij waar onze mond van open valt. Daarnaast komen ook de subthema’s Lucifer (Pandaemonium Gathers), Prometheus (Prometheus) en de Thelemische kalender van Aleister Crowley - aka de slechtste mens ooit - aan bod (1904 Era Vulgaris). Dit moet de luisteraar aanzetten om eens wat dieper in te gaan op deze vaak verfoeide onderwerpen. Zo zie je maar dat Saille ook in zijn brutale vorm blijft uitdagen.
CONCLUSIE: Met “Gnosis” laat Saille nogmaals zien dat zij een waardige vertegenwoordiger van de Belgische black metal zijn. Op dit laatste album laten ze zich van een meer brutale kant zien, maar blijven ze intellectueel uitdagen zonder hun eigen identiteit te verloochenen. Een schot in de roos!
TRACKLIST
1. Benei Ha’Elohim 4:42
2. Pandaemonium Gathers 4:51
3. Blôt 4:44
4. Genesis 11:1-9 5:04
5. Before The Crawling Chaos 6:59
6. Prometheus 4:23
7. Thou, My Maker 5:10
8. Magnum Opus 3:10
9. 1904 Era Vulgaris 5:56
