Het was ondertussen al twee jaar geleden dat Deez Nuts zijn vorige album Word uitbracht. Plichtsgetrouw konden we dan ook een nieuw album van hun verwachten. Onze tweejaarlijkse drang naar harde muziek over drinken, weed en genieten van het leven wordt dan ook gestild met Binge and Purgatory. JJ Peeters en de zijnen gingen hierbij verder op het elan dat ze de afgelopen jaren hebben uitgebouwd.
Met de intro Binge haalt Deez Nuts nogmaals de eeuwenoude truc boven zoals op hun EP Rep Your Hood. Een intronummer dat heel zacht begint van een totaal ander genre om dan in het tweede nummer, hier Purgatory, de bom te laten ontploffen. En ontploffen doet dit album wel, met enkele heerlijke breakdowns op Antidode wordt de toon wel gezet. Het is album is rasechte hardcore. Doorheen al hun albums zie je een duidelijke trend weg van hun hiphop/rap achtergrond naar de hardcore toe. Op dit elan breien ze lekker verder. Binge and Purgatory is enorm zwaar album en gunt je geen moment rust.
Op deze manier is Binge and Purgatory geen vernieuwend album en beantwoord het gewoon aan alle hardcore vereisten. Erg speciaal is het dan ook niet. Het is duidelijk één van de minder albums van hun hand. Door hun rapachtergrond meer en meer te verwaarlozen verliezen ze net waarmee ze zich onderscheidden binnen de hardcore-scene. Dit lijkt nu wel volledig weggevallen.
Niet tegengaande kan niet ontkend worden dat ze ook gewoon heel goed zijn in het maken van hardcore. Ze weten heel goed wat de kneepjes van het vak zijn. Slecht kan het album dus niet genoemd worden. Het is meer dat we reeds weten dat ze eigenlijk veel beter dan dit kunnen.
Met zekerheid zullen deze zomer op verschillende podia te zien zijn. Laat het je niet tegenhouden om er naartoe te gaan.
