Op 22-jarige leeftijd brengt de Londense rapper, Loyle Carner zeer volwassen muziek. Zijn hele album zit vol emotionaliteit en een realistische kijk op de wereld. Zijn echte naam is Benjamin Gerrard Coyle-Larner. Door zijn dyslexie had hij het soms moeilijk met het lezen van zijn eigen en daaruit werd het spoonerism Loyle Carner geboren. Dit hield hem niet tegen om te starten met kortverhalen en poëzie, maar ook zijn rapteksten kunnen echte poëzie genoemd worden. Zijn debuutalbum Yesterday’s Gone ligt nu al enkele maanden in de platenwinkel en lijkt nu al veelbelovend. Hij zou weleens de nieuwe stem van de Londense hiphop kunnen worden.
Hij wordt vaak benoemd als confessionele hiphop of het nieuwe gezicht van de Londense grime, maar in feite combineert hij veel meer en maakt hij zijn eigen ding. Dat merk je direct al bij de intro van openingsnummer The Isle of Arran. Hij brengt een combinatie van alle verschillende hiphopgenres. Het is bijna meesterlijk om te zien hoe hij schijnbaar alles al onder knie heeft. In +44 toont hij dan weer zijn rapkwaliteiten, geleerd op de speelplaats en de pleintjes. Een zeer poëtische tekst van enorme kwaliteit. Op The Seamstress worden we ook nog even getrakteerd op een gesprek met Nederlanders in hun herkenbare Engels accent.
De saxofoon op Ain’t nothing changed verraad zijn jazzinvloeden. Deze eerste single is een geheel beeld van zijn stijl. Familie vormt de rode draad door zijn hele album. Hij maakt al graag eens tijd om zijn vloekende moeder aan je voor te stellen (Swear) en het laatste nummer en tevens titelnummer Yesterday’s Gone is er geen van eigen makelij, maar een oud nummer van zijn overleden vader dat hij gevonden heeft. Ook Florence toont zijn affectie voor zijn familie. Het is een nummer dat mij direct deed denken aan de vroege, emotionele Eminem jaren. Het is zijn Cleaning Out My Closet. Niet alleen door de sound, maar ook door zijn hoogstaande taalvirtuositeit en uitgebreide vocabulair. En ik vergelijk niet zomaar iedereen met Eminem, laat dat duidelijk zijn.
Loyle Carner is een geëngageerd persoon met echte idealen. Zijn sound klinkt direct al zeer volwassen. Dit is iemand die op termijn zeker naam kan maken binnen de hiphopscene. Als zijn album door je vingers passeert in de platenwinkel, het is zeker de moeite waard. Voor wie hem live wil zien, kan dit jaar ook naar Dour of Couleur Café gaan. Ik zal er alleszins zijn.
