Het was gisteren alle hens aan dek te Sportpaleis, Antwerpen. Zwaarbewapende agenten en een resum aan security mannen stonden paraat om een meute metal liefhebbers te ontvangen voor de show van Iron Maiden. Ik dacht altijd dat metal liefhebbers brave gasten waren? (afin, dat is ook zo …) De hele rit begon al in de metro vanop P+R Melsele waar een diversiteit aan nationaliteiten duidelijk op te merken viel. Een snelle babbel met enkele omstaanders liet me duidelijk verstaan dat ik alleen al op de metro te maken had met Nederlanders, Britten, Fransen en een stel Italiaanse deernes die er deze avond een gezellige boel van wilden maken.
Éénmaal in de zaal spraken de hoeveelheid aanwezige vlaggen meer dan genoeg boekdelen. Openen doet de band zoals gewoonte met ‘Doctor-Doctor’ en naar goede gewoonte behoeven de liefhebbers daar zelfs geen Bruce voor te zien om al loos te gaan. Dat is eveneens het teken dat iedereen front- en backstage paraat moet staan want de bandleden begeven zich van de ‘dress room’ richting podium. Men weet gewoon dat Iron Maiden klaar staat voor een 2 uren durende geroutineerde show af te steken naar zijn fans.
Op de videobeelden van het volk zien we allerlei soorten culturen en leeftijden voorbij passeren. Vooral de grote groep vijftigers bleek vandaag vertegenwoordigd te zijn, helemaal anders dan vorig jaar op Graspop Metal Meeting of één van hen shows te Pukkelpop, Rock Werchter of Main Square de voorbije jaren. Ook de jongste telgen onder ons mochten mee van papa en mama en we waren blij te zien dat de oudere generatie nog goede muziek wil aanleren aan de jeugd. Maar genoeg gepalaverd, over naar het concert.
(Copyright: Wim Heirbaut)
300 jaar, dat is de leeftijd van alle artiesten op het podium samen ongeveer en dat is wellicht de reden waarom de band vlotjes ‘If eternity should fail’, ‘Speed of light’, ‘Death or Glory’ en uiteraard de titeltrack ‘Book of Souls’ vlotjes laat schalmen door de speakers. Als het publiek daarbij nog eens fijntjes alles kan meebrullen dan weten ze Bruce met verstomming te slaan en zegt hij met trots: “We are 300 years old together and we still don't need an autocue.” Doelt hij daarmee sarcastisch mee naar onze Vlaamse schlagers of eerder AC/DC – Axl Rose? We hebben het hem nog niet kunnen vragen.
Iron Maiden staat eveneens gekend voor hen lange gitaarsolo’s en ook dat was gisteren niet minder dan alle andere keren. Een doorwinterde liefhebber kan er perfect de momenten uitpikken wanneer de solo’s beginnen maar als je er even niet aan denkt dat de show geen variatie brengt dan ben je nog zoveel gelukkiger als voorheen. Iron Maiden bracht ons ongeveer zes variërende van diep melancholisch tot het ruigere heavy metal songs uit “The Book of Souls” maar bracht ons evenwel een pak klassiekers waar de oude garde heel tevreden mee was. Het was duidelijk merkbaar toen “The Trooper” in gang gestoken werd heel wat volk plots rechtsprong vanop zijn luie stoel en luidkeels de lyrics meegalmde. Iron Maiden zou Iron Maiden niet zijn als ze uit goede gewoonte de vlag gedragen en geborgen door Sir Bruce niet zouden laten wapperen over de weelderige haardos van Mister Gers ‘Janick’. We kennen het ritme al maar het pakt ons telkens weer met een glimlach op het gezicht.
Neem daarnaast nog eens alle kilometers die de zanger op het podium afgestormd heeft en de wisselende decors plus levensgrote Eddie die op het podium rond dwarrelt en waarvan het hart wordt uitgetrokken en we mogen lichtjes concluderen dat Iron Maiden het maar weer gedaan heeft deze avond Antwerpen. Hoewel we op sommige momenten iets te weinig kracht konden terugvinden in zijn stem keerden we achteraf toch met een blij en vrij gevoel naar huis.
Tot de bis nummers behoorden onder andere Number of the Beast, Blood Brothers en Wasted Years. Terwijl Blood Brothers nog nazindert in ons geheugen begeven we ons richting Metro voor een ritje retour naar P+R Melsele. Terwijl we eerst nog nootloos zitten mee te schalmen: “We're blood brothers, we're blood brothers” en later als halve zotten de metro binnenstormen om een zitje te bemachtigen weten we weer hoe onze cultuur opgesteld is. Maar …. We zijn allemaal bloed broeders. Luid én mooi
Vermoedelijke setlist:
Encore:
