Geïnspireerd door de vele postrock, shoegaze en aanverwante acts, start Gentenaar David Lenaerts in 2014 zijn project Wayward Bound. Dit resulteerde in een eerste album Public Isolation Booth. Medio 2015. Op 10 maart brengt Wayward een nieuwe schijf op de markt: Human Instrumentality. We genoten van een intensief tripje tussen postrock en post-metal, waarbij geen geluidsmuren werden gesloopt maar wel harten veroveren, en zielen gedoofd.
Vernieuwend, in de zin dat Wayward hier een muziekstijl heruitvindt, is er op deze schijf niet bij. Echter, soundscapes naar boven brengen die je subtiel raken, tot het diepste van je genen. Dat weer wel. Second Impact straalt iets eenvoudig uit, en raakt je daarom alleen al heel diep. Zonder grenzen te verleggen, zorgt dit voor een eerste kippenvelmoment. Bovendien valt ook de experimentele ondertoon op bij deze song en de gehele plaat. An Unfamiliar Ceiling bevat heel bevreemdend aanvoelende tussenstukken, die worden gedreven naar een ultieme climax. Waarbij percussie en 'drones' je in hypnose lijken te brengen.
Tempowisselingen zitten er bovendien voldoende binnen de plaat. III start dreigend, maar gaat over naar klanken die je compleet tot rust brengen. Net lang genoeg om ons niet in slaap te wiegen, want prompt snijden riffs als vlijmscherpe messen door je hart heen. Mother complex en Seele zijn eveneens typische postrock songs, die het beste van deze muziekstijl naar boven brengen binnen een adembenemende mooie omgeving van riffs, percussie en bedwelmende klanken. Diezelfde begane wegen blijft Wayward Bound bewandelen op Tabris, Human Instrumentality, Lilin. Eenvoudige postrock, met post metal elementen brengen dus. Boordevol integrerende soundscapes, verrassende wendingen en een snuifje 'experimenteren'. Human Instrumentality is daardoor geen vernieuwende schijf geworden, maar binnen het aanbod van vernoemde muziekstijlen blijft het aan de ribben kleven.
Kortom: Wayward Bound bewijst, zoals velen dat hebben voorgedaan, dat schitteren in eenvoud kan leiden tot magisch mooie parels, die niet alleen de ziel van de luisteraar in vervoering brengt. Maar ook het hart verwarmt, binnen een al even eenvoudige en beklijvende mooie omkadering. Human Instrumentality is dan ook een aanrader voor iedere liefhebber van postrock, of instrumentale muziek in de brede zin van dat woord. Ons advies aan de luisteraar van deze plaat is dan ook simpel. Ga het niet te ver gaan zoeken, de 'magie' ligt binnen handbereik. Waaruit we het volgende kunnen besluiten: Wayward raakt met zijn heel beklijvende muziek de gevoelige snaar van liefhebbers van instrumentale muziek, op een eenvoudige en heel gedreven wijze. Zonder teveel show elementen, of al te ingewikkelde wendingen in te nemen. Maar gewoon door de gedoodverfde ingrediënten van deze muziekstijlen samen te voegen tot en magisch en wonderschoon geheel.
Tracklist:
