De schotse rockband Biffy Clyro streek op 10 februari neer in de Ancienne Belgique te Brussel. Deze band is een band van wereldniveau. Ze zijn namelijk headliner deze zomer op Download festival UK. Geen kleine band dus als je op dezelfde plaats kan staan als System Of A Down en Aerosmith die de andere headliners zijn op Download UK. Toch zijn ze in onze contreien minder bekend. De band bestaat al sinds 1995 en bestaat voornamelijk uit frontman Simon Neil en de broers Ben en James Johnston. Biffy Clyro is eigenlijk een unieke band. De zang wordt verzorgd door alle drie de bandleden en hun liedjes zijn vaak experimenteel. Zelfs als grote fan ontdek je nog steeds nieuwe elementjes in hun nummers die het nummer echt af maken. Deze zomer stonden ze nog op de mainstage van Pukkelpop, wat misschien verklaart waarom de AB niet volledig uitverkocht was. De band heeft sinds maart 2016 een nieuw album in de rekken liggen, getiteld Ellipsis. Deze tour die ze doen is dan ook om dit recentste album te promoten.
De avond wordt op gang getrapt door Aviv Geffin. Deze poprockzanger is afkomstig van Israël en maakt al muziek sinds 1990. Hij staat samen op het podium met 4 muzikanten, die hem begeleiden. Aviv is een zanger die zeer begaan is met wat er gebeurt op deze planeet. Voor het nummer “No Oxygen Left On This Planet” houdt hij een korte toespraak over Trump. Iets wat we tegenwoordig bij veel optredens zien verschijnen. Hij vertelt ook hoe moeilijk het was om op te groeien in Israël en hoe hij zijn muziek bij de mensen wou brengen. Bij het nummer Pain is er een intiem moment met roodgele lichten. Muzikaal zit het goed bij deze band, maar we missen nog wat power. Het is een band waarvan er dertien in een dozijn zitten.
Daarna is het de beurt aan Biffy Clyro. “Mon The Biff” is al hoorbaar in de zaal. De show begint met een soort van opera intro op piano. Niet veel later verschijnen Simon, James en Ben in ontbloot bovenlijf op het podium vergezeld door 2 artiesten die mee zijn op tour. Deze 2 jongens zorgen voor gitaar en pianowerk. Het eerste nummer is Wolves Of Winter dat overigens ook het eerste nummer is van hun recentste album. Het is een schot in de roos want deze wordt al aardig meegezongen door menig persoon. Bij het tweede nummer Living Is A Problem Because Everything Dies verschijnt de eerste moshpit al in de zaal. De volgende is meteen één van de meest herkenbare intro’s. Sounds Like Balloons wordt ingezet onder luid gejuich en wordt door alle aanwezigen meegezongen. Wat opvalt bij Biffy Clyro is dat de show tot in de puntjes afgewerkt is. De lichten die reageren op de muziek zitten perfect tot op de nanoseconde en er is geen enkele valse noot te bespeuren. We krijgen geen kans om op adem te komen want na een kort ooo-ooo moment is het volgende nummer Biblical, waar de intro overigens volledig gezongen werd door het publiek.
Dan toch even tijd om op adem te komen met Victory Over The Sun dat rustig opbouwt. De zaal wordt geel verlicht en die lichten moeten de zon voorstellen. Ik wil hier nog maar eens benadrukken dat de show perfect is. Zowel op muzikaal vlak, de belichting en de stem van Simon zijn buitengewoon. Bij het nummer Opposite worden de aanstekers en smartphonelichtjes bovengehaald. Een moment om even de ogen te sluiten en gewoon te luisteren. We vergeten even dat we hier in de AB samen staan met 2000 man. We worden al snel teruggehaald van onze wolk om mee te springen op Bubbles. Tijdens Friends And Enemies wordt er naarstig meegezwaaid. Dan is het tijd voor Black Chandelier. Dit is toch wel het bekendste nummer in onze contreien. De smartphones gaan de lucht in en de facebook livestreams worden opgestart. De andere aanwezigen zingen en dansen mee. Dit is toch wel het hoogtepunt van de avond tot nu toe. Na dit magistraal nummer is tijd om even af te koelen met Re-Arrange en daarna komt het volledig akoestische nummer gebracht door Simon, Medicine. Tijdens dit nummer komen Ben en James weer het podium op om backings mee te zingen. Dit is een kippenvelmoment.
Er passeren nog enkele fantastische nummers de revue zoals: Mountains, In The Name Of The WeeMan en Flammable. Deze worden allemaal meegezongen en gedanst door het publiek. De main set sluiten ze af met het magistrale Many Of Horror. Het dak gaat er af in Brussel. Voor we het weten is het gedaan en is Biffy Clyro van het podium verdwenen. De zin “When You Hit Me Hit Me Hard” is aan het uitfaden, maar de AB wil nog meer en het duurt dan ook niet lang voor de woorden “Mon The Biff” weer door de zaal galmen. Simon komt terug op het podium met zijn akoestische gitaar en hij brengt het nummer machines. We krijgen nog het nummer Animal Style dat van hun nieuwste plaat komt. Er wordt afgesloten op de tonen van Stingin’ Belle. De zaal gaat voor een laatste keer volledig uit zijn dak.
Biffy heeft nog maar eens bevestigd wat we eigenlijk al wisten en dat is dat het één van de beste livebands is van het moment. Er was geen enkel foutje te bespeuren in de show. Niet op muzikaal vlak en niet op vlak van show. Iedereen heeft met een goed gevoel het weekend kunnen inzetten na de passage van deze Schotten. Als je Biffy Clyro nog nooit live gezien hebt, moet je dat zeker doen wanneer ze nog eens naar ons land komen! Dit optreden werd georganiseerd door Live Nation.
Setlist:
Wolves Of Winter
Living IS A Problem Because Everything Dies
Sounds Like Balloons
Biblical
Victory Over The Sun
On A Bang
Opposite
Bubbles
57
Friends And Enemies
The Captain
The Joke’s On Us
Black Chandelier
Re-Arrange
Medicine
Glitter And Trauma
Mountains
In The Name Of The Wee Man
Flammable
That Golden Rule
Many Of Horror
Encore:
Machines
Animal Style
Stingin’ Belle
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
