Even voorstellen: Loose License ontstond in 2010 toen enkele kameraden, als lid van de Plaatselijke motorclub MTC 't los Plak, besloten een metalband op te richten. Dit resulteerde in enkele repetities, optredens en uiteindelijk een demo in 2012. De band steekt - zoals in een interview dat we vorige week vrijdag nog hadden in Den Drummer https://www.facebook.com/nicodendrummer/ - hun voorliefde voor Black Sabbath niet onder stoelen of banken. Echter omschrijft de band hun muziek als 'Stoonrner', een genre tussen 'Doom' en 'Stoner' metal. Geïnspireerd door bands als Candlemass, Electric Wizard, Black Sabbath, Sleep. In 2015 kwam het eigenlijke debuut van de band op de markt. 4 Years of Death. Waarop Brokckie - die later dat jaar de band verliet - nog te horen is. We hebben niet de gewoonte terug te keren in de tijd, zeker niet voor albums van meer dan één jaar. Voor deze parel binnen het 'Stoonrner' maken we echter een uitzondering. Het interview, vanwaar eerder sprake, dat vinden jullie binnenkort binnen een ander artikel. Onze bevindingen
Habemus Satan geeft de toon aan. Reed bij die eerste vlijmscherpe, trage en meedogenloze gitaar riff, krijgen we een krop in de keel en drijven koude rillingen over onze rug. Het soort Doom metal, waarmee de grote voorbeelden van Loose License ons ook steeds murw konden slaan. Niet zozeer door muren af te breken, wel door harten te verpulveren en zielen tot moes te slaan. Bovendien is er die aangrijpende vocale aankleding die je de ultieme doodsteek toebrengt. Een gegeven dat we op deze plaat nog zullen tegenkomen. Dark Blood ligt rondom diezelfde gevoelsmatige aankleding als voornoemde. Best indrukwekkend! En dan moet het meesterwerk nog komen.
4 Years of Death, een meer dan tien minuten lange epos, kenden we al van de aangrijpende video waarbij de oorlog wordt herdacht. Ook op plaat gaat deze song niet zomaar door merg en been. Nee, onze ziel staat vanaf het begin tot einde in brand, we blijven ademloos toezien. Hoe de dood langzaam maar zeker, dichterbij komt. Er is geen ontsnappen mogelijk. De riffs, snoeiharde drum salvo's en griezelige stem voelen als ijzeren klauwen, die je langzaam maar zeker de adem ontnemen. Net zoals die gruwelijke oorlog, mensen tot waanzin heeft gedreven. Zo doet 4 Years of Death je hart sneller slaan, barst het angstzweet uit en zie je uiteindelijk je einde bewegingloos aan. Dit is een 'doom' meesterwerk van eenzaam hoog niveau, met een aangrijpende boodschap. Nooit meer oorlog!
Abolish Light, S.O.A.B. blijft verder doorborduren, op begane wegen. Maar toch voelt het niet aan alsof alles diezelfde weg opgaat. Net doordat je als luisteraar gewoon wordt gehypnotiseerd door die waanzinnige, traag opbouwende manier waarop riffs , drums en bas salvo's in elkaar vloeien. Tot je, compleet murw geslagen, de volgende lading duisternis ondergaat. Gerugsteund door telkens die ijzingwekkende vocalen, voelen we uiteindelijk het laatste beetje leven uit ons wegdrijven. Telkens opnieuw, en opnieuw.. tot het bittere einde van deze plaat. Loose License brachten in 2015 een, laat ons maar stellen, grensverleggende plaat voort. Waarbij de hemelse kruisbestuiving tussen instrumentale en vocale elementen, telkens deze samenvloeien tot één geheel, ons compleet over de streep trekken.
Zijn er dan geen minpunten te melden. We gaan daar kort en krachtig op antwoorden. NEE. Dit is het soort doom metal waardoor ondertekende medio 1980 fan is geworden van Black Sabbath en het volledige doom metal genre. Dit is Doom, met een knipoog naar loos gaande stoner, van eenzaam hoog niveau. Zoals we toch maar zelden tegenkomen in de muziekwereld. Luister maar naar hartverscheurende songs als The Ritual (outro) of het prachtige Funeral Procession - met die hemelse solo op het einde, die de haren op onze armen doet recht komen. 4 Years of Death is een grensverleggend pareltje, die we elke liefhebber van pure doom metall. Die traag maar ijzingwekkend koud, je ziel doet branden in de hel, alleen maar kunnen aanraden de nodige kansen te geven. Is onze eindconclusie.
Tracklist:
