The Pretty Reckless overtuigen niet in Het Depot

Review:Concerten
 Rani Coppens    2 februari 2017

Na enkele succesvolle stops in ons land in de voorbije jaren deed The Pretty Reckless dit jaar op 28 januari Het Depot in Leuven aan. Met een kleine duizend aanwezigen is de zaal gepakt en uitverkocht. Blijkbaar kwam de band echter ook om die reden op een haarbreedte van afzeggen. Een tekort aan security zorgde bijna voor een leeg podium. The show, however, must go on en iets voor half negen doven de lichten voor de opening act.


The Cruel Knives hebben de eer het podium warm te lopen voor de blonde rocker en de drie mannen in haar muzikale harem. Met twee leden van het voormalige Heaven’s Basement, vervoegd door een zanger en drummer, hebben ze al ervaring allerhande op het podium. Toch zijn ze het ‘vers uit het pakje’ gevoel nog niet helemaal kwijt. Met wat stuntelige overgangen tussen nummers en de ietwat opdringerige maar gebruikelijke ‘follow us on social media and buy our merch’ die dezer dagen lijkt gepaard te gaan met opening bands, dwarrelde er toch wat onhandigheid neer over het eerste half uur van de avond. Muzikaal doen ze het echter uitstekend en met enkele goed geplaatste grapjes ademt de sfeer toch al de juiste sfeer.

Tienermeisjes zullen zangeres Taylor Momsen misschien kennen van de serie Gossip Girl, maar met The Pretty Reckless toont ze dat het vooral muziek is dat door haar aderen stroomt. De bakermat van de vierkoppige band is te vind in New York. De stad die nooit slaapt zag in 2009 de geboorte van de band, met enkele maanden later de release van hun debuutalbum Light Me Up. De rockers zijn nu aan hun derde studioalbum toe en met een heel diverse sound dat wat nostalgische zwemen van old school rock en de rauwe stem van Momsen staat ‘Who You Selling For’ als een paal. Een sterke setlist is dan ook verzekerd.

The Pretty Reckless klinkt zo mogelijk nog beter live dan op plaat, iets wat van weinig bands kan gezegd worden. Met een mix van album één, twee en drie bieden ze voor ieder wat wils, de fans van het eerste moment en de nieuwkomers. Met ‘Follow Me Down’ wordt de zondigende toon gezet voor de avond en de kreunende intro doet de temperatuur in de zaal meteen stijgen. Daarop volgen klassiekers als ‘Your Medicine’ en ‘Light Me Up’ van het debuutalbum en knallers als ‘Heaven Knows’ en ‘Going To Hell’ van diens opvolger, die duidelijk publiekslieveling zijn. Met recentste single ‘Oh My God’ en title track ‘Who You Selling For’ wordt ook aan de recentste release voldoende aandacht geschonken.

Momsen’s stem draagt een zeker attitude die perfect gepaard gaat met de ‘fuck it I do what I want’ rode draad in de muziek. De band speelt duidelijk als een goed geoliede machine, wat na zes jaar samen zeker te verwachten valt. Een avond vol muzikaal genot dus, maar de sfeer op het podium mocht daar spijtig genoeg niet aan bijdragen. Meer dan eens voelt het alsof Momsen op het podium een ingeoefend karakter is en het hele persona voelt gespeeld aan. De 23-jarige zangeres staat bekend als ietwat uitdagend en sensueel maar haar gedrag op het podium in Leuven kwalificeert haar voor niet veel meer dan de titel van pseudo sexsymbool. Gepaard met de eindeloze pauzes tussen nummers (waarbij het podium volledig donker blijft) en de ongemakkelijk geplaatste drumsolo (in het midden van het allerlaatste nummer), laat het performance gedeelte van de avond te wensen over.

Al bij al was deze avond in Het Depot geen verkwisting van je tijd, maar met volle eerlijkheid kan ook niet gezegd worden dat dit een vertoning was waardoor je van je sokken geblazen werd. Muzikaal staan ze er. Pretty is Momsen zeker. Over haar recklessness valt te discussiëren.