Clouseau Danst! De pannen van het dak in het Sportpaleis - 09/12/2016 - Sportpaleis (Antwerpen)

Review:Concerten
  Erik Vandamme    10 december 2016

Deze zomer kregen we al een voorproefje van de tour, Clouseau Danst! voorgeschoteld. Echter in een intieme setting op het festival Zomerfestival Buggenhout en iets uitgebreider op Rock For Specials. Uiteraard zagen we ze deze zomer ook op diverse andere locaties. We schreven over de passage te Buggenhout: "Zonder meer bewijst Clouseau,  na al die jaren ,nog steeds jong en oud te kunnen bekoren. En bovendien een show neer te zetten waarbij we niet alleen met een brede glimlach het festivalterrein verlaten, maar ook met een meer dan gelukzalig gevoel vanbinnen. Meer hebben we dan niet nodig om over de streep te worden getrokken." Na die drukke zomer, om hun nieuwste schijf Clouseau danst! te promoten, staan Clouseau nu ook drie avonden in het Sportpaleis. Dit op vrijdag 9 en zaterdag 10 december. Alsook zaterdag 7 januari. Bij het schrijven van deze recensie, waren er van die laatste datum nog tickets beschikbaar. Deze kosten 24 euro (staanplaats balkon) 30 euro (staanplaats middenplein) 34 euro (zitplaats balkon) 44 euro (zitplaats 2de categorie, tribune en rolstoelplaats) en 49 euro (zitplaats 1ste categorie, tribune). Wij waren aanwezig op vrijdag 9 december en stellen vast dat Clouseau zelfs in een overvol sportpaleis een intieme sfeer kan scheppen, alsof hij in je huiskamer staat op te treden.


Kris en Koen Wauters hadden het al aangegeven, we citeren. ''We gaan dansen, en tegelijk ook iedereen in de zaal aan het bewegen brengen. Bij de voorgaande concerten in het Sportpaleis hebben we telkens met technologische hoogstandjes uitgepakt, maar het succes kwam er ook en vooral door het enthousiasme van ons publiek. Die lijn trekken we nu verder met lichtgevende polsbandjes die we uitdelen aan de bezoekers. Met deze polsbandjes worden de fans zelf een wezenlijk onderdeel van de lichtshow'' En inderdaad, de heren hebben woord gehouden. Zo bleek al vanaf het begin van de set. Die lichtgevende polsbandjes zorgden voor een krop in de keel bij Nobelprijs. Waarbij zelfs Koen zijn tranen moeilijk kon bedwingen. Eveneens zorgde het voor een extra feestelijke sfeer, bij de eerder dansbare songs die Clouseau naar voor bracht. Uit die laatste categorie songs, werd trouwens het meest gegrabbeld. De grote sterkte van Clouseau zijn verschillende aspecten. In de eerste plaats is Koen Wauters niet alleen een klasse entertainer, beschikt hij over een enorme hoge dosis charisma. Hij zoekt zijn fans op, ook in een overvol sportpaleis gaat hij meermaals gewoon in de tribunes de mensen opzoeken, of op de foto staan. Het siert hem!

Ten tweede zijn er de rasmuzikanten. Bij elke gitaar solo van Kris Wauters, Tom Lodewyckx & Eric Melaerts stroomden golven van kippenvel over de duizenden hoofden heen. Meerdere keren bezorgden diezelfde riffs ons een krop in de keel, en deden ons bovendien met verstomming slaan. Bijzonder indrukwekkend waren die momenten als de drie gitaristen samen de strijd aangingen. In duo, of trio. Herman Cambré (drums), Frank Michiels (percussie), Vincent Pierins (bas), en de muzikanten die blaasinstrumenten bespeelden. Ze brengen niet alleen de songs op technisch enorm hoogstaand niveau, maar bovendien met een dosis spontaniteit, waardoor iedereen prompt overslag gaat.

Echter het allersterkste punt van een band als Clouseau .... is het raken van de gevoelige snaar bij het brengen van een bonte variatie aan songs die diepe emotie weergeven. Zoals bij het hemels mooie Domino of Altijd heb ik je lief of ook het eerder vernoemde Nobelprijs. Daarnaast zorgen Clouseau van het prille begin tot het bittere einde van hun set, voor een feestelijke stemming. We zagen boven, onder, links en rechts de gehele set - en die was toch circa twee uur dertig lang. Mensen dansen, genieten, meebrullen. En vooral er mede voor te zorgen dat het dak van het Sportpaleis er uiteindelijk compleet afging. Swentibold, Geef het op. Maar ook de songs uit hun recente plaat zoals opening song Droomscenario of Lustobject, met een vette knipoog daarbij, worden heel goed ontvangen door het publiek. Telkens leggen de heren de lat daarbij enorm hoog en slagen erin iedereen aan het dansen te krijgen. Bovendien zijn er ook van die songs die schipperen tussen beide aspecten, feestelijk en de gevoelige snaar raken zoals Ik, Jij, Hij of Zij. Want ja, iedereen heeft wel iemand nodig. Als klap op de vuurpijl was er ook een verrassing optreden van Gers Pardoel. Deze Nederlandse artiest werd in 2009 in Nederland en Vlaanderen bekend vanwege zijn succesvolle samenwerking met The Opposites op de single Broodje Bakpao. Hij bewees met zijn heel aangename performance, dat dit succes niet gestolen is en deed een vol sportpaleis gewillig uit zijn hand eten.

Naast de muzikale aanpak, en show elementen daarbij, was er ook plaats voor visueel spektakel. Die polsbandjes, daar hadden we het al over gehad. Maar ook de lichtshow was telkens overweldigend. Echter het misschien wel meest interessante aan dit optreden waren de beweegbare podiums. Waardoor het vaak leek alsof Koen en ook de muzikanten, boven de hoofden van de aanwezigen zweefden. Letterlijk. Wat die eerder genoemde intimiteit zelfs nog bevorderde. Bovendien werd de nadruk telkens dus gelegd op 'dansen'. Met een groep dansers, die hun kunsten tonen op onaards hoog niveau. Op het einde van de set was er zelfs zo een 'break dance contest' tussen de groep dansers van Kris en deze van Koen. Hilariteit alom, maar bovendien bleek daaruit dat Clouseau zich niet alleen laat omringen door klasse instrumentalisten, de dansers die ze meebrachten moeten niet onderdoen voor menig internationaal vermaarde dansgroep. Op het einde van de regulaire set, stelde Koen alle muzikanten één voor één voor, en moesten daarbij een dansje plaatsen. Bij de ene was dat al beter geslaagd dan de andere, maar elk deed het op zijn eigen - vaak grappige - manier. Wat weer tot hilariteit en een daverend applaus leidde. 

Kortom: Clouseau Danst! was vooral een aanstekelijke show. Waarbij een combinatie tussen een frontman met een natuurlijke charisma, zijn publiek - bij wijze van spreken - persoonlijk aansprak van man tot man, tot vrouw en kind. Bovendien waren we weer enorm onder de indruk van de overweldigende, adembenemende lichtshow, die beweegbare podia zorgden daarbij voor een extra adrenalinestoot. Als klap op de vuurpijl willen we toch een pluim op de hoed steken van elk van de muzikanten, die ons bij elke riff, elke trompet geluid en elke drum tot keyboard klank koude rillingen bezorgden van puur genot. Dansen werd er zeker gedaan, want ook het publiek zorgde ervoor dat dit een feest werd om nooit meer te vergeten. Wie nog geen kaarten heeft voor zaterdag 7 januari? Wacht niet langer! Het loont de moeite!

Ticket: klik hier


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015