Gnaw their Tongues - Hymns for the Broken, Swollen And Silent

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    9 december 2016

Bij voorkeur beluisteren bij het vallen van de duisternis. Het is een advies dat men mij had gegeven, toen ik de nieuwste duistere parel van Gnaw their Tongues onder de neus geschoven kreeg. Hoewel de eenmans band is ontstaan in 2006, heeft Moris al een verleden bij, o.a.  OPHIUCHUS die eind jaren '90 reeds het landschap donkerzwart wisten te kleuren We legden ons oor te luisteren bij het nieuwste meesterwerk Hymns for the Broken, Swollen and silent. En stellen inderdaad vast dat deze plaat beluisteren, voor het slapen gaan, ons gegarandeerd nachtmerries zal bezorgen.


Gnaw their Tongues zet de ultieme duisternis om, in een regelrechte kunstvorm. Hold High the banners of truth among the swollen Dead. Het is niet zomaar een angstaanjagende song, je stelt vast dat hier daadwerkelijk is over nagedacht. Door middel van een dreigende, allesomvattende ondertoon voel je gewoon rillingen over de rug lopen van pure angst. Alsof elk moment de demonen, die worden aanbeden in Your Kingdom Shrouded in Blood, u elk moment zullen verscheuren. Dit is muziek die beelden oproept, horror beelden, waarbij grijpende klauwen van weerzinwekkende wezens uit de hel, je telkens de keel dicht knijpen.

Naast de instrumentale waanzin, zijn er ook vocale elementen die je nog meer de dieperik doen induiken. Het geluid van weerwolven, vampiers en demonen klinkt als ijzingwekkende schreeuwen uit het diepe donkere dal, die als een echo dichter en dichter bij lijken te komen en de luisteraar een krop in de keel bezorgen. Tot we gedreven door pure waanzin, de demonen recht in de ogen kijken. Hymn For The Broken, Swollen And Silent de titelsong is niet alleen een voorbeeld van een samensmelting van deze elementen. Het valt ons op dat je deze plaat, circa veertig minuten lang, best in één keer beluisterd.

Net doordat de songs beelden oproepen, zoals in een horror film, blijf je dus best gespannen tot het ultieme einde luisteren. Tot je totaal verweesd achter gebleven, je hart voel bonken in je keel. I Have Clad The Pillar In The Flayed Skins , nog zo een parel, zit boordevol indrukwekkende duistere soundscapes. Binnen een zekere chaos probeert Gnaw their Tongues toch orde te scheppen. Echter wel een duistere orde, die geen spaander wil of zal geheel laten van uw ziel. Our mouths Ridden with Worms. De ultieme afsluiter van deze donkere parel, start met een al even dreigende, bevreemdende ondertoon. Waarna, langzaam maar zeker, die eerder vernoemde demonen je de doodsteek toedienen. Nee, de schijnbaar, eeuwigdurende strijd die Mories - Maurice de Jong - door middel van al zijn projecten, met verschillende demonen is aangegaan. Lijkt dus nog niet gestreden. Dat is de uiteindelijke eindconclusie op het einde van de plaat. Benieuwd wat er nog zal volgen, want uit het brein van Mories lijken wel oneindig veel nieuwe wendingen te komen, hij weet van geen ophouden.

Hymns for the Broken, Swollen and silent is geen voer voor bange zieltjes. Maar voor doorwinterde liefhebbers van pure Horror films. Met een voorkeur voor het occulte van Black metal en aanverwanten. Gnaw their tongues verlegd dan ook grenzen, wat die ultieme duisternis betreft, en laat van je ziel - naderhand - inderdaad geen spaander geheel. Herrie voor gevorderden lezen we in een interview, die stelling blijkt inderdaad te kloppen. Donkere noise muziek, met dito vocalen, zullen u - zoals eerder aangegeven - gegarandeerd nachtmerries bezorgen. Bij voorkeur dus, inderdaad beluisteren bij het vallen van de duisternis. 

Tracklist:

01. Hold High The Banners Of Truth Among The Swollen Dead
02. The Speared Promises
03. Frail As The Stalking Lions
04. Your Kingdom Shrouded In Blood
05. Silent Burned Atrocities
06. Hymn For The Broken, Swollen And Silent
07. I Have Clad The Pillar In The Flayed Skins
08. Our Mouths Ridden With Worms