Het is vrijdag, 21 oktober, de eerste dag van dit bijzonder festival: enkel female fronted metal bands van over heel de wereld en dat moet u letterlijk nemen. Er zijn hier mensen van Chili, Japan, Taiwan, Amerika, Canada …
(Evig Natt - Fotograaf onbekend)
De eerste avond is ook bij elke editie iets bijzonders en deze keer is het bovenal akkoustisch. Metal bands die akkoestisch gaan is steeds weer iets speciaals en alzeker als je weet dat er heel wat unieke duets tussen zitten. Ik heb er lang naar uitgekeken en ben dan ook bijzonder opgetogen als ik zie dat Kirsten (Evig Natt) mag openen met het bijzonder breekbare In my death I dream of you. Kassy (Mercy Isle) springt nadien op het podium waarbij ze Fallen te berde brengen. Hun stemmen komen op een schitterende wijze samen, met dus enkel een akkoestische ondersteuning: het is drummen om erbij te zijn. De artiesten staan op een klein podium, dicht bij hun fans: wat de sfeer alleen maar weet te bevorderen. Je voelt dat dit een unieke avond is, waarbij iedereen die er niet was weet dat dit gewoonweg fenomenaal is. Nu eens een gitaar, dan weer een piano aka synth … steeds weer bezorgen ze je een krop in de keel. Andrea Casanova (Rainover) brengt een eigen nummer Cycles (Rainover). Aziza (Aria Flame) mag op een magistrale wijze My own little Hell brengen. Normaliter had ze samen met Karolina (Skeptical Minds) Faerie Queen gebracht, maar zij kon er helaas niet bij zijn en dus springt Daniel (haar gitarist) even in. Hierna brengen Phyllis Rutter (Eynomia) en Mike LePond twee nummers (bijgestaan door Gaby van Diskelion). Break Free en I Can Tell (en brengen sfeer in de keet).De zangeres van Mourning Sun (Ana Carolina) uit Chili brengt een loepzuiver en bijzonder ingetogen nummer van The Gathering. Veel handgeklap volgt. Satsuki uit Japan mag ook even meedoen, eerst een ongelooflijke sterke versie van My Immortal (Evanescene) samen met Lindsay Schoolcraft (uit Canada, Cradle of Filth), daarna vervangt Kassy haar om samen met Satsuki één van zijn eigen nummers te brengen: YOU, waarmeez de eerste ronde sterk afsluiten.
Kassy en Aziza mogen openen met Saying Goodbye om aan te sluiten met If I could. Kassy mag ook even aanschurken tegen Phyllis om het adembenemende Sleeping Sun te brengen. Veel sfeer komt er bij Stand My Ground, gebracht door Iliana (Enemy of Reality)en Sanna Salou (Oracles). Maxi (Jaded Star) mag ook even op het podium (zij mocht in extremis uit Griekenland overkomen). Ook bij Solitary Ground is het party time. Sanna brengt een Blues Pills Cover No Hope Left For gevolgd door een iets sneller nummer High Class Woman. Kirsten mag een eigen nummer van Evig Natt brengen en doet dat zo goed, zo breekbaar dat het stilletjes is geworden, gevolgd door een oorverdovend applaus, veel mensen laten meteen weten dat ze hun optreden zeker niet willen missen, terecht. I Die Again is dan ook een geniaal nummer. Lindsay en Andrea mogen Nymphetamine brengen, met enkel Lindsay aan de piano en wederom worden we heel stilletjes en alzeker als Lindsay nadien helemaal alleen Emily inzet. Gaby Koss (Diskelion) en Phyllis halen een kleine radio boven, waarbij de techniek het even laat afweten en voor een minder moment weet te zorgen (en ja: ik mocht even de micro tegen die radio houden om toch voor wat meer power te zorgen). Broken Dreams was een mooie poging, maar dit nummer verdient meer en beter (al licht het aan de techniek). Andrea mag met een cover van The Gathering Saturnine afsluiten en krijgt daarbij de vocale steun van de andere meiden. Een mooi orgelpunt op een fantastische avond.
De opeenvolging van al die verschillende artiesten, duets, samenwerkingen enzovoort volgden zo snel op elkaar dat ik hoop dat ik niets over het hoofd heb gezien, feit is dat dit serieus wat puzzelwerk moet geweest zijn. Ik weet ook dat er niet veel tijd was om samen dingen in te oefenen, dus hoed af voor het resultaat. Ik kijk al uit naar de volgende dagen en bedank alvast iedereen voor dit uniek gebeuren. Op naar morgen …
