Graspop Metal Meeting: The Kiss In Flames (Vrijdag)

Review:Festivals
  Jordy Sabels    21 juni 2015

Donderdag waren er al heel wat goede acts gepasseerd, zoals Bliksem, Hell City en Upon The Irons. Helaas konden wij er pas bij zijn vanaf vrijdag. Op deze dag was het vooral uitkijken naar het optreden van Kiss, die samen met In Flames de eerste dag alles naar de klote speelden. De eerste band door het showgehalte, de tweede door muzikale klasse. Hieronder het verslag van onze volledige dag op Graspop:


Epica

Het ontbijt werd, door een ongeval op de Antwerpse ring uitgesteld. Aborted en Asking Alexandria hebben we dus helaas moeten missen, maar daardoor begon ons festival wel met Epica. Zoals altijd gaf de Nederlands band het beste van zichzelf, maar toch was het even wennen op de mainstage. Tot nog toe zag ik de band altijd aan het werk in een tent en eerlijk gezegd komen ze daar beter tot hun recht. Het concert op Pinkpop vorig jaar hebben ze dus niet kunnen overtreffen, maar van nummers zoals Feint en The Phantom Agony hebben we zonder twijfel genoten.

Cannibal Corpse

De GMM-app omschrijft Cannibal Corpse als een band die schuimbekkende, razendsnelle en dodelijk efficiënte Death Metal brengt. Na hun aantreden in de Marquee op vrijdag kan ik deze uitspraak enkel en alleen maar onderstrepen. Daarnaast klinken nummers met lugubere titels zoals Stripped, Raped and Strangled, I Cum Blood en A Skull Full Of Maggots live alsof ze je hersenen in twee kunnen splijten. Death Metal kan muzikaal vaak eentonig zijn, maar Cannibal Corpse bewees op GMM met verve het tegendeel. Het publiek genoot en droop tevreden en moegestreden af, na een concert vol donkere sfeer en dodelijke moshpits! Meer van dat is zeker welkom!

Cavelara Conspiracy

Sepultura stelde nooit teleur en zowel Soulfly als de Cavelara Conpiracy doen dat zelden. Zo ook niet op Graspop Metal Meeting, ook al mag het gezegd zijn dat het niet hun beste concert was dat ze ooit gegeven hebben. De sound zat lekker, maar het publiek mee krijgen leek nog niet zo makkelijk tijdens de eerste festivaldag. Het aantal pintjes dat geconsumeerd wordt helpt natuurlijk ook, dus naar mate de avond vordert gaat dat meestal wel wat makkelijker. Soulfly heeft mij op Dour ook al eens teleurgesteld, misschien ben ik gewoon stelselmatig meer een fan aan het worden van de meer experimentele genres, want op Graspop bleek wederom dat de Cavelara-boys nog steeds een trouwe schare fans heeft.

Body Count

De Hip Hop legende Ice T op Graspop Metal Meeting, het is eens wat anders. De wei Limp Bizkitgewijs laten ontploffen lukt de band niet, maar hier en daar was er toch een explosie op te merken in het publiek.  Het publiek kon niet anders dan dansen en springen op klassieke songs als Body Count, Talk Shit/Get Shot en Cop Killer. Het werd tijdens Body Count op zen minst  duidelijk dat het publiek van Graspop niet alleen pure metal nodig heeft om een feestje te bouwen.

 

Slash

Slash de muzikale held van GNR en Miles Kennedy het zangtalent in één band is en blijft een gouden combinatie. Op Pinkpop speelde ze de wei al volledig plat, op Graspop lieten ze er ook geen spaander van heel. Als je songs hoort zoals Paradise City en Sweet Child O’Mine terwijl ze gezongen worden door Kennedy en je maakt een vergelijking met Axl Rose, dan hebben wij snel gekozen. Het showgehalte van deze avond was alvast aangezwengeld, een voorbode voor de oppershow die nog volgen zou tijdens Kiss later op de avond.

 

In Flames

In Flames is één van de pioneers uit de Götenbergse melodische deathmetalscene en heeft tijdens hun concert op Graspop bewezen dat ze de naam pioneer nog steeds waardig zijn. Ze hebben de wei volledig in vlam gezet met hun show en dat zonder enige moeite. Het publiek ging helemaal uit de bol tijdens Deliver Us, Rusted Nail en Sweet Shadows. Wie dacht dat deze band naar Graspop gekomen was als opwarmer voor Kiss en Marilyn Manson had het zeker niet bij het rechte eind. In Flames was met zekerheid de naam headliner meer waardig dan de volgende band op dezelfde mainstage, Marilyn Manson.

Kiss

Terwijl In Flames op muzikaal vlak enorm hoge ogen gooide, deed Kiss dat op een totaal andere manier op GMM. Kiss liet vooral zangtechnisch bijzonder veel steken vallen, maar qua showgehalte was er op vrijdag geen enkele band die beter deed. Over het publiek vliegen op een catrol, op de menigte neerkijken vanop ongekende hoogtes en rood gekleurde fruitsapjes uit de mondspuwen synchroon met het vuurwerk, echt alles passeerde de revue.

Bij klassiekers moet je het risico erbij nemen dat het muzikaal niet altijd clean is en zo was het ook bij Kiss. Het heeft ons echter niet gedeerd en we hebben met plezier de stem van Simmons ondersteund tijdens I Was Made For Loving You en andere Kissklassiekers. De commentaar op de zang gold daarnaast op geen enkele manier voor het gitaar en drumwerk, op dat vlak speelt de band zo clean als een bende twintigers. Gelukkig zorgde Marilyn Manson na Kiss voor echt lauwe koffie op muzikaal en theatraal vlak, waardoor we Kiss alle fouten met grif kunnen vergeven.