Vlamrock 2012 - 21/7/2012

Review:Festivals
  Erik Vandamme    22 juli 2012

Vlamrock is al aan zijn 11ste editie toe en groeide gaandeweg uit naar een gezellig festival waar ieder Hardcore en metalfan zijn ding kan vinden. De sfeer is er telkens heel vriendschappelijk en ze blijven hun kleinschaligheid behouden, wat een pluspunt is. Toen uw verslaggever de vorige keer, 2009, er aanwezig was stonden de tenten anders opgesteld. Maar net als toen  was er ook deze keer de buitentent  voor Hardcore en binnen de metalstage. Daarnaast was er een heel kleine club waar je zowat met de neus tegen het podium stond, wat een heel intense ervaring zou geven , dat kunt u verder in het verslag lezen. Wij beperkten ons, op een band na tot de metalstage en Club.


Valkyre is een zogenaamde female fronted metalband ontstond in 2004 als nieuw project van Sengir-gitarist kris Scheerlinck. Na twee demo’s werd heel Europa rondgetourd om hun unieke geluid te promoten. Maar geruisloos verdween de band helaas van de podia. Na een pauze van twee jaren werd de groep nieuw leven ingeblazen
Met enkele line-up wijzigingen, stond de band dus nu op Vlamrock. Een sfeer typisch aan het gothic metal genre werd wel gecreëerd maar ondanks verwoede inspanningen kon het geheel echter niet volledig overtuigen. Een blij weerzien dat wel, maar in het genre al betere gezien. Door de vele line-up veranderingen sluipen er hier en daar wat zogenaamde kinderziektes en lijkt de band nog niet 100% op elkaar ingespeeld. Dat kan in de toekomst uiteraard verbeteren, geef ze dus een tweede kans op Metal Female Voice fest in Oktober, want potentieel hebben ze zeker en vast.

Setlist : Faidit/ Stories/ Consolamentum/ Wide Awake/ GDTD/ Riders

 

Over naar de club , je kunt deze locatie niet beter vergelijken dan een podia in een jeugdhuis, weinig plaats om te staan en met je neus op de artiesten. Dat kan een voor of nadeel zijn. Bij Substance stond er bitter weinig volk die ook nog eens allemaal aan de toog bleven kleven. Daardoor kwam het geheel ook niet echt goed over, beetje jammer want het was een van de laatste concerten van deze veelbelovende band waar de draagkracht vooral ligt bij de diepe growls van zanger Jack Elbers al mogen de geweldig mooie solo's van Martin Droog er ook best zijn. Heel jammer ze op deze wijze te moeten leren kennen want deze band klinkt heel sterk en had gerust wat meer feedback mogen krijgen. Mooi optreden, maar geen waardig afscheid. Ze treden 27 juli nog op in The Cave, Amsterdam (NL), een kans die men niet mag laten liggen!

Op Frostrock 2010 was ondertekende de koude en gladde wegen in Kuurne onveilig gaan maken om oa Revamp aan het werk te zien, maar de meest aangename verrassing die dag was Carach Angren een typische Black Metal band uit Nederland. De geverfde gezichten en de donkere stem van zanger seregor maar vooral de inbreng van keyboards zorgden doen voor een geslaagde donker concertje dat ons nu nog steeds bij blijft. Ook op Vlamrock dompelden ze As onder in een duivels sfeer. De dreigende stem van Seregor gaf je rillingen tot de toppen van je tenen. Maar wederom waren het vooral die diep gaande keyboard geluiden die het lieten aanvoelen alsof elk moment de poorten van de hel zouden open gaan. Ze hadden me persoonlijk reeds overtuigd, deze keer opnieuw. Mooi donker dreigend concertje om in te kaderen.

Setlist : Intro/ LIngering/ Bloodstains/Battalions /Bitte /Carriage/Sighting/Consequense/General/Host

Over naar de Club voor Evil Invaders en het bewijs te leveren dat in een kleine club optreden een pluspunt kan zijn. De puur old school Thrash Metal dat deze jonge snaken brengen heeft ons in het verleden al kunnen bekoren, nog nooit een slecht optreden van hen gezien, maar in deze intieme omgeving was het zowaar nog harder, strakker en heel stomend . Het publiek genoot met volle teugen en waagde zich zelfs aan een potje crowdsurfen, in deze locatie een huzarenstuk op zich neem het van mij aan . De hele zaal stond op een bepaald moment gewoon in de moshpit. Om maar te zeggen, heel sterk concert en een Thrash Metal optreden zoals er meer zouden mogen zijn, kort en krachtig zoals het hoort! Meer nog, een van de hoogtepunten van het festival wat mij betreft.

vermoedelijke setlist : Nuclear Violence / Tortured / Fuck/ Albert / Alcoholic/ Drinking / Evil/ Victim

Om toch eens naar de Hardcore Stage te geraken Do Or Die meegepikt, een typisch HC sfeertje werd alvast gecreëerd maar volledig overtuigen kon het echter niet. In het genre betere concerten gezien. Nu kregen ze het publiek, vooral in het begin van de set, niet echt goed mee en dat is nefast voor de sfeer op zich. Naarmate de set vorderde ging het merkelijk beter. Maar intussen hadden al velen de tent verlaten. Nee, niet echt een top optreden jammer genoeg.

Over naar de metalstage voor de twee headliners van de dag. Te beginnen met Onslaught . Deze Engelse band is een begrip in het Thrash Metal genre. Ze bestaan eigenlijk reeds sinds 1982 en gingen uit elkaar in 1991. In 2004 kwamen ze echter terug. De sfeer van toen is er niet echt meer , maar ze bewezen hier wel over genoeg potentieel te beschikken om nog steeds dat typische old school thrash metal sfeertje te creëren wat resulteerde in menig moshpit en stage divers. En ook al lag het allemaal een beetje op diezelfde lijn, echt storend werken deed dat niet integendeel, Onslaught was gekomen om een feestje te bouwen en slaagden daar overduidelijk in. Meer moet dat niet zijn!

Nog zo een legendarische band is D.R.I met hun zogenaamde Crossover Thrash Metal , om het zo te noemen, heb ze door de jaren menig ander band beïnvloed, nu nog steeds . En zowaar zetten zij hier op Vlamrock de puntjes op de 'i' en deden het zowaar nog beter, nog strakker en nog sneller dan hun voorgangers. En ook al liep de zaal gaandeweg leeg en stond er geen massa veel volk, de afwezigen hadden ongelijk. Uiteraard was dit ook te wijden aan de al even schitterende afsluiter Defeater op de Hardcore Stage die duidelijk op meer belangstelling kon rekenen. Wij sloten echter af met een Puur old school Crossover feestje dat ons nog lang zal bij blijven. D.R.I Bewezen dat ze er na al die jaren nog steeds staan en mogen gezien worden als vaandeldragers van het genre. Een krachtig en sterk einde van een al bij al geslaagde vlamrock 2012!

  Contact