De derde dag van Pukkelpop zou voor velen een topdag maar ook emotioneel geladen dag worden. Het was zo mogelijk nog warmer dan de vorige dagen en het festival was nu compleet uitverkocht. Blijkbaar waren de meesten toch afgezakt naar Pukkelpop voor deze ene band, namelijk de Foo Fighters want aan de andere podia stond er vaak niet veel of niet echt overdreven veel volk terwijl het in de buurt van Main stage over de koppen lopen was.
Nu was het ook echt te warm om de hele dag te vertoeven op de weide en zochten velen schaduw soms buiten het terrein om s'avonds alles te kunnen geven voor die ene act. Tekenend was bvb dat er soms een rij van 6 stonden aan te schuiven voor een drankje of eten aan de togen vlak naast de club , op een bepaald moment was zelfs het water gewoon op, aan de andere verspreid over de weid geraakte je vrij gemakkelijk naar voor. Maar deze dag zou meer zijn dan concerten, en Foo Fighters. Lees het verslag van deze derde dag.
DAG 3:
We begonnen rustig aan met Oscar & The Wolf die op dit vroege uur in de Club een intiem sfeertje wisten te creëren dat ons het beste deed vermoeden voor de toekomst. Hoewel het nog niet geheel overtuigend overkwam, noem het gewoon leuk, heeft deze band zeker en vast potentieel. Hun gezapig klinkende sound raakt een gevoelige snaar en dat kan alleen maar goed zijn. Mooi begin van een bloedhete derde Pukkelpop dag. 3,5/5
Een band zien groeien is altijd aangenaam. Zo hebben we ooit The Joy Formidable een heel sterk en beklijvend concert zien brengen in Botanique waar we van dachten , dit wordt nog een grote. Het was dan ook een blij weerzien op de mainstage. Echt enorm veel volk was er nog niet op dit vroege uur, maar de afwezigen kregen ongelijk. We zagen een band die door de jaren heen is geëvolueerd en nog steeds spelplezier uitstraalt dit werkt ook positief naar het publiek toe die daar gretig op in gingen. Een van de betere concerten van deze dag moeten we achteraf toegeven. De zwoele stem van zangeres Ritzy Bryan is niet alleen een streling voor het oor, het oog wil ook wat en krijgt dat ook bij deze mooie verschijning op het podium. Maar laten we de wonderbaarlijk magisch mooie muzikale omlijsting niet uit het oog verliezen want die mocht er ook best zijn. Nog beter als in Botanique? Ik durf me er niet over uitspreken , in alle geval een band die gegroeid is en zo hoort dat! 4/5
Nog een heel klein stukje meegepikt van Jamie N Commons (3,5/5) net iets te weinig om er een degelijke review over te schrijven maar van wat we hoorden klonk het heel overtuigend mooi, moesten we de mogelijkheid hebben zeker eens checken . Reden om niet te lang daar te blijven hangen was Flying Horseman , of dit een goede keuze was? Toch wel, niet dat we een topconcert te zien kregen maar de twinkelende geluidjes die de backing-zangeressen/orgelistes/percussionistes voortbrachten waren een sterling voor het oor en oog. Dit zorgde er voor dat we toch een wel heel lekker klinkende set voorgeschoteld kregen. Met als hoogtepunt het beklijvend mooi gebrachte Ghostwriter dat een onheilspellend sfeertje teweegbracht waar we wat op zaten te wachten en ook kregen. Twee mooie concerten op korte tijd, maar een topdag als gisteren net niet. 3,5/5
Een van die weinige dat de marquee zelfs tot ver buiten de tent goed gevuld stond was bij The Van Jets die dan ook een live reputatie hebben die hen al op meerder andere podia bracht, en steeds viel het in de smaak. Dat is dan ook in grote mate de verdienste van zanger Johannes Verschaeve die als een ware entertainer het podium afschuimde en zijn publiek stevig in de greep hield. Tot ver buiten de tent gingen de handen in de lucht en werd duchtig meegedanst en gezongen. The Van Jets bewezen hier dat ze staan als een huis , en ook al klinken ze puur muzikaal ook lekker meeslepend, dit is in grote mate de verdienste van Johannes, zonder afbreuk te doen aan de rest van de band. 4/5
Over naar een streepje, laat ons maar zeggen, darkfolk? Kiss the anus of a black cat weten in de Wablief?! zeker zo een donker en intens sfeertje te creëren zonder te duister over te komen. Wat we kregen was een magisch mooi moment van diep in je ziel graaiende momenten en dit zorgde zowaar voor een van de hoogtepunten op deze dag. Stef Heersen en de zijnen weten goed genoeg hoe ze hun publiek stevig bij de keel moeten grijpen om niet meer los te laten, zo een magisch moment dat je verweesd achter laat, we hebben er nog gehad op deze drie dagen, maar het mogen er altijd meer zijn, met dank aan Kiss The Anus of the Black Cat voor dit aangenaam 45min genieten. 4,5/5
Stephen Malkmus is nog het best gekend van zijn ter ziele gegaan band Pavement en daarom alleen al was het vol verwachting uitzien naar dit concert van Stephen Malkmus & The Jicks. De gitaar rifs klinken nog steeds zuiver en krachtig als vanouds en Malkmus is heel goed bij stem maar het geheel gaat jammer genoeg een beetje aan ons voorbij mede door het gebrek aan interactie met het publiek dat hier, in tegenstelling tot bij sommige andere bands, wel storend werkt. De muziek ligt niet altijd zo eenvoudig in het oor waadoor zo een aankleding het optreden naar een wat hoger niveau kan tillen, wat nu dus niet echt het geval was. Maar het dient gezegd, kwalitatief gesproken kregen we een sterk concert met artiesten die goed weten hoe hun instrumenten te bespelen, technisch hoogstaand dus, misschien iets teveel technisch maar goed. Iets meer interactie en het was top geweest. 3,5/5
We wilden nog eens een feestje bouwen met Light Asylum die met hun vaak naar jaren 80 synth klinkend muziek wel ergens konden bekoren maar de vonk sloeg niet geheel over. In het begin viel het allemaal nogal mee, de aankleding en de beats klonken clean en zouden op de dansspieren moeten werken, dat deden ze in eerste instantie ook. Echter viel het geheel wat terug in een pap van elektronische geluidjes die niet kon blijven boeien. Het publiek liet het dan ook wat afweten, echt ongelijk kan ik ze niet geven. Hier had ik toch meer van verwacht, jammer 2,5/5
Bob Mould is een levende legende die een invloed gehad heeft op bvb Foo Figthers en nog vele andere, en dit niet alleen met de band Hüsker Dü maar ook zijn eigen band Sugar gooide hoge ogen. Hij kwam onlangs nog een magistraal sterk concert neerzetten in AB onder het mom '.. Performs Copper Blue. De verwachtingen waren dan ook heel hoog. Met een set die sneed door merg en been slaagde hij daar ook volledig in. Al waren het vooral de fans vooraan die zullen hebben genoten, en was er niet echt heel veel volk, de aanwezigen zagen een show bol staande van stevige gitaar riffs uit de oude doos om duimen en vingers bij af te likken. Er was trouwens genoeg interactie met het publiek om de aandacht geheel bij de zaak te houden. Na AB zette Bob nu ook de tent zonder moeite in licht en laaie, de afwezigen hebben bij deze iets gemist. 4,5/5
Na dit concert was er een minuut stilte ter nagedachtenis van de slachtoffers gevallen bij de ramp in 2011. Klokslag om 18u10, het uur dat vorig jaar de storm over de weide trok, zag je mensen gewoon stokstijf staan , een als het waren door merg en been gaande stilte die ons niet onberoerd liet en bij sommige de tranen in de ogen deed krijgen, een minuut die mag gezien worden als een intens moment dat we nooit meer zullen vergeten, heel sterk dat 60 000 mensen allemaal samen een werden op 1 minuut tijd. Onwezenlijk mooi was dit. we bleven verweesd achter met de krop in de keel.
http://www.youtube.com/watch?v=qIMNxbgflX4
Het perfecte moment om even tot rust te komen in Castello met Lower Dens Er stond niet echt veel volk in de tent en eerst vreesden we dat er niemand meer zou staan. Maar de magisch mooie sound beroerde ons wel, het was een heel intiem moment dat perfect aansloot bij voorgaande belevenis. Puur muzikaal straalt de band niet iets happy uit, maar het geeft je toch een warm gevoel zonder weerga. Soms dreigde alles een beetje op dezelfde monotone lijn te gaan liggen maar er waren gelukkig genoeg waarin de gitaar volledig loos ging zoals bij Brains momenten die er meer hadden mogen zijn maar die het concert uiteindelijk toch een positieve kant deden opgaan. Mooi rustmoment tussen al dat geweld. 3,5/5
Eens lekker loos gaan op een Hip-Hop act dachten er velen , dat was deze keer in Marquee met OFWGKTA en dat lukte in eerste instantie wel, maar integenstelling tot het feestje met Merdan Taplak gisteren in Wablief?!, ging het nu net iets teveel dezelfde lijn op om te blijven boeien. Steeds diezelfde hip-hop cliches boven halen en het publiek aanzetten voor steeds diezelfde beweging met de handen te maken kan wel leuk zijn, maar na een half uurtje hebben we het wel gehad, ze konden volgens bronnen op Rock Werchter niet overtuigen, deze keer ook niet. Een van de mindere concerten van het weekend. 2,5/5
Ook The Antlers bleek een rustmoment te zijn. Intieme songs die je ziel raken komen in deze locatie altijd goed over, tenminste als je lekker vooraan staat. Het publiek liet het echter wat afweten, de meeste stonden of zaten neer te wachten op de finale met Foo Fighters Daardoor kreeg de muziek van The Antlers niet de feedback die ze verdienden. Jammer een beetje, want het klonk best aangenaam mooi. 3,5/5
De vraag was verdienden The Black Keys deze plaats als co-headliner op de mainstage? Het antwoord: Jazeker! Nu waren er wel momenten dat het allemaal op dezelfde lijn leek te gaan liggen maar Black Keys zijn uitgegroeid tot een goed op elkaar ingespeelde band die weten hoe hun publiek te bespelen. Het kwam ook vrij traag op gang en net toen we vreesden dat het de verkeerde kant ging op gaan waren daar kleppers als Tighten up , Lonely Boy en Cold on the Ceiling Afsluiten deden ze met een prachtige I Got Mine wat er voor zorgde dat we het concert kregen waar we zaten op te wachten. setlist : Howling for you - Next Girl - Run Right Back - Same Old thing - Dead and gone - Little Black submarine - Money Maker - Chop and chane- Nova Baby - Everlasting Light - Tighten Up - Gold on the celling - Lonely boy - I got Mine 4,5/5
Afsluiten in de club deden we ook met een feestje. De muziek van Sleigh Bells kun je omschrijven als een mengeling van een soort Noise met dance en zelfs vleugje punk invloeden. De draagkracht van de band is de hemels mooie en heel bewegelijke, ze ging zelfs in het publiek crowdsurfen, zangeres Alexis Krauss. kortom gewoon agressieve powerpop met strakke beats kregen we over ons heen, het publiek genoot vooraan vooral van deze stevige set, maar het grootste deel van het publiek lieten het afweten, op zoek naar een goed plaatsje aan de main stage. Technisch hoogstaand was deze Sleigh Bells niet maar lekker provocerend een feestje bouwen daar slaagden ze in met brio. 3,5/5
Foo Fighters moesten en zouden het ultieme hoogtepunt worden van drie dagen pukkelpop. In al die jaren nog maar zelden de mainstage zo overvol zien staan, de verwachtingen waren dan ook uiterst hoog gespannen. Vanaf de eerste noten was het duidelijk dat de verwachtingen meer dan ingelost zouden worden. Ok soms werden de solo's wat uitgetrokken, ze konden deze set gemakkelijk in minder dan twee uur hebben gedaan, maar alles kwam recht uit het hart, het ene hoogtepunt na het andere spatte over ons heen, circa 80 000 mensen die tot ver achteraan stonden mee te brullen en dansen, lang geleden dat ik zoiets heb meegemaakt op Pukkelpop. Ook Bob Mould mocht samen met hen op het podium en werd door het publiek warm onthaald.
Een van de meest intense momenten was toen de band These Days opdroeg aan de slachtoffers van vorig jaar, een kippenvel moment dat je voelde tot de toppen van je tenen. Een magistraal mooie en door de ganse menigte meegebrulde Best of you sloot de set af voor de bisronde. Het toneeltje waar drummer Taylor Hawkins en Dave Grohl stonden te discussiëren hoeveel nummers ze nog zouden spelen mag misschien wat overdreven de boel rekken en 'show' overkomen, het liet maar eens blijken hoezeer Foo Fighters perfect weten hoe een publiek te bespelen, en het werkt. De band speelde nog 4 bisnummers om dit magisch mooi concert af te sluiten met die kers op de taart waar we hadden op gehoopt. Foo Fighters behoren stilaan tot de groten der aarde, de stadion concerten wenken, dat bewezen ze hier nog maar eens. Top optreden dat deze geslaagde editie alleen nog mooier maakte . Setlist : White Limo - All My Life - Rope - Pretender - My Hero - Dear Rosemary - Learn to Fly - Arlandria - Walk - Cold Day - Generator - These Days - Aurora - Monkey Wrench - Hey JP - This is a call - In the Flesh - Best of You ENCORE : Times Like these - Breakout - Young Man Blues - Everlong 5/5
