4 mannen, 1 bloedmooie vrouw. Zo omschrijven mensen de band In This Moment als ze alleen op het uiterlijk afgaan. Als de mensen afgaan op het muzikale genre dan spreken ze van melodieuze hardcore metal waarbij melodieus de hoofdrol speelt. In This Moment verloor eind 2009 hun bassist maar vond al snel een vervanger, namelijk Kyle Konkiel. Op 12 Juli 2010 brengt de band dan ook hun langverwachte 4de album uit.
Voor wie een album met variatie wilt is dit alvast een afdanker want elk lied begint met een rustig stukje gitaarmuziek gevolgd door een luide, schreeuwende stem van Maria Brink. Doch voor mensen die hielden van hun vorige album Beautiful Tragedy zal deze CD (A Star-Crossed Wasteland) hun zeker en vast bekoren. In hun nieuwste album bewijst de zangeres nogmaals dat ze niet van haar deeg is geslagen. Brink bewijst, mede, door de combinatie van haar hoge/lage stem, uitdagende kledij en vloeiende inspeling op de instrumenten nogmaals dat ze ballen heeft aan lijf.
Omdat dit album weinig variatie bevat is het niet mogelijk in te gaan op elk nummer want ik zou overal hetzelfde kunnen neertypen. Maar toch wil ik even track 6 Blazin’ kort bespreken. In dit lied wordt namelijk de gitarist sterk betrokken. We ontdekken hier pas echt welke kennis de gitarist heeft en hoe hij dit prachtig kan integreren doorgaans het volledige lied. Blazin’ zorgt voor enige afwisseling in het album maar het blijft dan ook bij dit lied.
Aanraders op het album zijn: A Star-Crossed Wasteland en World In Flames. Dit zijn de 2 kalmste nummers waarbij er gebruik wordt gemaakt van een piano en de cleane vocal van Brink sterk naar boven komt. Hierin wordt tevens duidelijk hoe mooi haar stem wel niet is.
Conclusie luid dan ook heel simpel en eenvoudig: voor mensen die van monotone muziek houden is dit album zeker en vast een aanrader. De 2 aanraders op het album zorgen voor een lichte variatie in het geheel maar brengen net niet genoeg waarde toe aan het album om hun te bekronen met een 9 tal sterren. In This Moment blijft haperen op 8 sterren wat op zich geen slechte score is. Wij hopen alvast dat er in hun volgende album meer variatie komt.
