Op 21 januari 2010 releaset Architects hun nieuwste album “The Here And Now”. De band word gedreven door innerlijke sterkte, een creatieve geest en een artistiek proces op muzikaal vlak. De band laat zich niet afschrikken door uitdagingen en kijkt nooit met weemoed terug op hun oude dagen. Volgens sommigen zou dit album zelfs één van hun meesterwerken zijn die ze gedurende hun carrière gemaakt hebben.
Laten we eens al die nieuwsschrijvers hun uitlaten achterwege laten en onze eigen mening formuleren over de band hun album. Het album opent met “Day In Day Out”. Een ferme schreeuw zorgt ervoor dat onze speakers meteen gewend geraken aan de kracht die dit album zou gaan uistralen. Even later herstelt de schade zich door over te gaan in een lichte scream-o maar na enkele seconden mogen we opnieuw gaan genieten van het geschreeuw (of de scream) die de zanger teweeg brengt. Het volledige lied of eerder het volledige album geeft een mix weer tussen scream en zang. Op sommige momenten vervalt de scream zelfs in een versnelde scène van een goede thriller. De zanger wordt onverstaanbaar maar gelukkig wordt op dat moment de bovenhand genomen op het instrumentale vlak.
Track nummer 5 & 9 heeft mij wel verrast. “An Open letter To Myself” en “Heartburn” eigent zichzelf de eigenschap ‘relax’ toe. Uiteindelijk stoort het niet doorheen al dat muzikaal geweld. Tijdens dit nummer bewijst de zanger dat hij ook nog een zwoele stem heeft doorheen al dat geschreeuw en gebrul door. Track 5 brengt een evenwicht tussen de activiteit en passiviteit waarvan we kunnen genieten op dit album.
Conclusie: Architects heeft met dit album toch wel een knaller van formaat neergepoot waarbij we een geslaagde combinatie vinden tussen de actieve en passieve stem van de zanger. Ook op muzikaal vlak zijn de instrumenten goed op elkaar afgestemd. Ik vindt in geen enkel nummer een storend element weer waarbij één of ander instrument te overheersend zou zijn.
Voor wie houdt van metalcore is bij deze band aan het goede adres. Velen zouden de groep anders omschrijven maar voor mij wordt hij onder dat genre gecategoriseerd.
