Artillery- My Blood

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  levi deluycker    26 april 2011

Artillery maakte in de jaren ’80 furore met hun catchy thrash, melodieus toch agressief , ondersteund door Flemming Rönsdorf, een man met een keelgat van jewelste. Met Terror Squad pende de band zelfs een echte   klassieker  van een album bij mekaar. Toch liep niet alles van een dakje. Na drie albums was de frontman het touren een beetje beu en zo hield het verhaal van Artillery op. In 1998 komt de band weer bij mekaar voor het album B.A.C.K., een album dat de band toch niet hetzelfde succes laat hebben als voorheen. Zo nam de band opnieuw afscheid van de muziekwereld. In 2008 komt er echter een dvd uit en een jaartje later een nieuwe plaat, when death comes. Op deze wapenfeiten echter geen Flemming Rönsdorf, maar nieuwe zanger SØren Adamsen.


Ook op het nieuwe wapenfeit is SØren Adamsen er terug bij. En waw! Wat een beest van een zanger is die SØren toch niet. Hij gaat van hoge partijen tot rauwe schreeuwen alsof het niets is. En muzikaal zit het ook meer dan snor. Het heilige vuur brandt nog altijd voort bij de band. We krijgen de furieuze gitaarsound van de broertjes Stützer, de memorabele refreintjes, de catchy hooks. Kortom alles wat een Artilleryfan verwacht. Elke song is wel uniek in zijn eigen manier. Overigens is het album, ondanks de ietwat open sound die Artillery toch wel heeft, lichtjes rauwer of de twee vorige releases uitgevallen. Iets wat we persoonlijk niet echt erg vinden, bij thrash mag dat wel.

Ik heb zo de indruk dat de thrashbands van weleer door die thrashrevival serieus een schop onder de kont gekregen hebben. Voor mij mag je My blood tot het beste van Artillery rekenen (de klassieker Terror Squad daargelaten).