L'Hiver en Deuil - Ter Aarde

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    8 oktober 2013

Hoe moet Black Metal klinken volgens jullie? Wat ons betreft, zouden we vooral koude rillingen moeten krijgen die ons prompt nachtmerries bezorgen. Het beste is dan ook om deze plaat Ter Aarde van de uit Galgmaar, Vlaams Brabant afkomstige L'Hiver en Deuil , niet te beluisteren voor het slapen gaan. Deze EP doe je namelijk badende in het angstzweet wakker schieten. U zijt bij deze gewaarschuwd. Onder eigen beheer brengen deze klasse artiesten een plaat uit die niet moet onderdoen voor gelijk welk album in het genre, integendeel zelfs.


De EP begint met een korte Prelude waarin de band al wil laten aanvoelen welke kant dit album zal opgaan. Voor je het weet wordt je meegezogen naar de diepste kerkers van de Hel, en dit niet alleen door de gevaarlijk klinkende vocalen die door merg en been gaan. De diep snijdende gitaarpartijen klinken als scherpe tanden die diep doorheen het vlees snijden. Kauwend aan je ziel, voel je het leven uit je wegvloeien bij elke knauw.
De nummers hebben een gemiddelde duurtijd van circa vijf minuten, maar de klap op de vuurpijl is het verduiveld mooi aangeklede Gekluisterd. In die negen minuten durende song worden we nog een keer hardhandig door elkaar geschud, smekende om genade. Die komt er uiteindelijk met een mooie Outro. Of we verweesd achterblijven? Jazeker!
Het extra mooie aan Ter Aarde is dat het lijkt alsof een verhaal wordt verteld met een inleiding, het verhaal zelf en een slot. Daarnaast zijn de meeste nummers in het Nederlands geschreven, maar komt er ook Frans en Engels in voor. Daardoor krijgen we niet alleen een bonte variatie aan tempowisselingen instrumentaal bekeken, maar ook wat de lyrics betreft.

Om maar een voorbeeld te geven, lees deze tot de verbeelding sprekende lyric van As er eens op na:
Treuren, in verre gedachten
aan gezangen en weeklagen.
Botten die kraken.
Gif sluipt door rivieren van bloed.

Alles is grauw - doods - verlaten.
Het ochtendgrijs miezert over
een gezichtsveld zich kaal en dor.
Geen mens leeft in dit tranendal.
Geen leven meer op aarde.
De onbeduidendheid van alles.
Al het bestaande tot as herleid

U leest het, een songtekst die je niet onberoerd laat, de muziek er rond versterkt die sfeer nog meer. Dat is ook de uiteindelijke bedoeling niet? Net door dit uniek combineren van Nederlandstalige tekst met diepe instrumentale inbreng, klinken L'hiver en deuil heel uniek in hun genre. De begane Black Metal wegen worden uiteraard bewandeld, het concept is wel reeds voorgedaan. Maar de manier van aanbrengen is totaal anders dan we gewoon zijn. Dit extra pluspunt doet ons hoopvol uitzien naar de toekomst. Voer voor iedere metal fan op zich, maar zeker voor de Black Metal luisteraars een must have plaatje toch.

Tracklist :


Prelude

Ocean Black

As

Gesel

Fatum

Gekluisterd

Outro