Student Welcome - 3/10/2013 - Kortrijk

Review:Festivals
  Tom V    6 oktober 2013

Student Welcome Kortrijk 2013 kon vanaf 17u van start gaan. Daar waar er andere jaren vaak ingespeeld werd op de jeugdgenres kon vandaag ook het oudere publiek verwend worden met topbands als Druzhnik, Coely, Wallace Vanborn en Steak Number Eight. Afsluiten van de avond kon met Dj Lotto en Murdock.


Druzhnik opent op een bewogen plein. Veel volk was er nog niet komen opdagen op dit ontiegelijke vroege uur. Met af en toe een regendruppel tussen de publieksvoeten geeft deze vierkoppige band het beste van zichzelf. Het genre echt in een doosje steken lukt ons helaas niet. Ze serveren ons zowel pop-rock, hip-hop, electro, afin een hele hoop dus. Wij konden het wel smaken en snakten naar meer bij de afsluit.  

 

 

 

Coely veroverde bijna alle festivals deze zomer en wordt door velen aanschouwd als de king van de voice. Het ene moment verrast ze ons met een hip-hop strofe, het andere moment haalt haar schrille stem het van het publiek en op nog een ander moment beklijft ze ons lichaam en bezorgt ze ons rillingen. Ongelofelijk hard, teder en schril zo kan ik haar show op Student Welcome het beste beschrijven.   Alsof dat nog niet genoeg was haalt ze enkele gloednieuwe cd’s tevoorschijn met de melding dat het dankzij ons is dat deze albums er gekomen zijn. Appreciatie voor haar fans, wat moeten wij nog meer hebben? Laat ze er dan nog eens 4 in het publiek gooien en het aanwezige volk werd gek. Good job Coely! We zien u graag terug tijdens het volgende festivalseizoen.  

Wallace Vanborn mocht aantreden. Tijd voor een volledig nieuw genre op het schouwburgplein. Een voorbode op de show van Steak Number Eight moet de organisatie gedacht hebben en het publiek werd klaargestoomd. Juist, het publiek, eindelijk wat aandikking in de magere maar enthousiaste massa. Wallace Vanborn opende zoals verwacht heel strak en vol van rock. De artiesten zagen er één voor één speedy uit, met andere woorden: klaar voor een potje stevige rock en dat vond het publiek helemaal niet erg.   De volledige setlist werd op een snoeihard tempo afgespeeld terwijl het zweet van de artiesten langs hun instrumenten naar beneden druppelde. Enkele jonge fans vooraan hadden graag een druppel opgevangen, zoveel was duidelijk maar helaas … volgende keer meer geluk! Op geen enkel vlak moest de band dan ook onderdoen voor eender wat. Alles zat goed, de vocalen, de gitaren, de drums, het publiek ….  

Tijd voor Brent om zijn stembanden te smeren want het moment was aangebroken om deze postrock-noise band uit eigen streken (Wevelgem) te laten aantreden. Het plein stond meer dan halfvol en dat is ook logisch bij het aanhoren van de naam. De regen was gedaan, de hemel trok open en even leek het alsof men hierboven ook wilde meegenieten van dit jonge geweld.   Een sloom donker openingsmuziekje met heel wat rook kondigt de band aan en zoals we van hun gewend zijn komen ze na enkele seconden ook even sloom het podium opgestapt om vervolgens hun positie in te nemen.Het brein moet een klik maken want wat we nu mogen aanhoren dat doen er hun maar weinig na. Het vocale komt eraan, een gruwelijke schreeuw dat door merg en been gaat laat ons beseffen dat we voor lange periode mogen genieten van al dat mooie muzikale dat de band ons zal brengen. Met heel wat schrille uithalen, ontiegelijke warme gitaargeluiden en een stevige bas blijven we goedwillig meeknikken op het ritme van de muziek.

Srreak Number Eight

En we waren niet alleen, zowat half Vlaanderen moet het gehoord hebben hoe de strot van het beest met een scherp mes overgesneden werd en de random beesten één voor één frontaal tegen de poort gekwakt werden.   Na een goed halfuur wordt aan de fotografen gevraagd om de frontstage te verlaten. Verdacht zie ik enkele bezoekers denken want niemand had verwacht wat er tegen het einde van show zat aan te komen. Een goed uur na de start schiet de eerste vlam vlak voor de muzikanten in de lucht.

Velen kijken verbaasd maar tegelijk ook aangenaam verrast want ook dit hadden we in de verste verte niet mogen verwachten. Steak Number Eight staat in voor vernieuwing en dat mochten we hier waarnemen. Met onze mond vol tanden sloten we na meer dan een uur deze show af. Nog steeds met verbazing geslagen.   Good job guys!