Vorige vocalist Jonathan Albrechtsen had een stevige strot en nieuwbakken zanger Esben ‘Esse’ Hansen(As We Fight, Numbnuts) hoeft daar zeker niet voor onder te doen. De band kwam er vroeger al voor uit dat ze op lyrisch gebied niet meer te zeggen hadden dan “blood, Beers and satan” en het lijkt erop dat daar nog altijd weinig aan verandert is. Ook de groovy riffs zijn weer volop aanwezig en Mike Park(Mercenary) geeft zijn drumstel een paar fameuze lellen.
Dus de opgefokt bende staat weer klaar voor nog een rondje touren. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Alle nummers klinken op zich goed en met opener The killer trapt men meteen hard af, maar na een tijdje begint het album nogal monotoon te klinken. Ietwat meer afwisseling mag echt wel aan bod komen. Géén slecht album, maar een hoogvlieger? Niet echt.
