Dijlefeesten is een gratis festival dat doorgaat in het centrum van Mechelen. Op verschillende locaties kunnen we drie avonden lang genieten van voornamelijk alternatieve muziekbands en artiesten. Deze gaan door op Korenmarkt, Zoutwerf en IJzerleen. Wij begaven ons zaterdagavond (29 juni) naar het ijzerleen. Vrijdag viel de regen nog met bakken uit de lucht, deze avond bleef het echter droog maar wel beetje fris naar het einde toe.
Openingsact zijn is altijd een beetje een ondankbare taak, Reiziger was al aan hun set bezig toen wij arriveerden. Puur muzikaal zat alles goed in elkaar, de verzengende mooie stem van Geert Plessers en prachtige gitaar riffs zijn nu eenmaal altijd een streling voor het oor, echter hadden ze het moeilijk om het publiek volledig mee te krijgen. We hebben ze in het verleden al beter gezien, maar ze hadden dus de omstandigheden tegen waardoor ze zich niet voluit konden geven. Een publiek dat er beetje apathisch staat op te kijken is nu eenmaal niet direct een stimulans om er volledig voor te gaan. Maar ondanks dit alles, toch een mooi begin van een eigenlijk geheel geslaagde avond .
Ian Clement is bij de meeste mensen misschien beter gekend als frontman van Wallace Vanborn en doet het deze keer dus solo, met uiteraard een begeleidingsband. De muziek die hij brengt is ook minder hard, we krijgen een meer gestroomlijnde aankleding te horen en zien. Hoogtepunt zijn de stem capaciteiten van Ian en de interactie naar het publiek toe. Ze hebben er duidelijk zin in en krijgen het publiek, dat in grotere getale is opgekomen, wel mee. De iets minder robuuste kant van Ian Clement kan ons enorm bekoren. We durven te stellen dat dit dus een heel geslaagd project kan genoemd worden dat een totaal andere kant laat zien van Ian dan we van hem gewoon zijn bij Wallace Vanborn.
Hypochristmutreefuzz, wat een naam, doen een verwoede poging om op dit elan door te gaan. Telkens wordt begonnen met een vrij strakke opbouw en hopen we dus op een climax. De band is ook vrij bewegelijk en doen hun uiterste best uit te blinken. Echter missen we die climax op het einde van elke song, het lijkt wel of een goede start wordt beëindigd met een sputterende motor. Beetje jammer maar we hebben toch een veelbelovende band aan het werk gezien die vooral nog wat moet groeien in hun podiumact, en dan komt het wel allemaal goed .En net daar zat het grote verschil met The Hickey Underworld. De climax was hier wel voortdurend aanwezig waardoor we de aandacht bleven aanhouden. Ook zei lieten het publiek moeiteloos uit hun hand eten en we kregen de ene mokerslag na de andere te verwerken. Maar het was vooral een feestje bouwen, en daarin slaagden ze dan ook.
Donkere sludge en postmetal geluiden dat is waar Amenra voor staat. Een sterk contrast met hun feestelijke voorgangers was de donkere en grauwe manier van spelen. Ze grepen keer op keer het publiek stevig bij het nekvel en dit met lang uitgesponnen, vooral instrumentale, songs die je niet onberoerd laten. De opbouw werd telkens naar een verzengd hoogtepunt gedreven dat je bezwaarlijk kon blijven stil staan. Het resulteerde in een potje stevig headbangen en een paar die zich waagden aan crowdsurfen. Een goed uur lang razen ze zonder opkijken als een sneltrein over je heen. Zonder teveel interactie, die zou de drive er toch uithalen. De intensiteit was de gehele tijd heel hoog en ging diep, zodat we verweesd achterbleven ons af vragen wat we nu hadden beleefd. Zoals in een rollercoaster als je buiten adem terug beneden komt en even staat te trillen van de emoties, zo voelden we ons na dit toch wel heel magisch concert van Amenra. Een bisnummer werd ons niet gegund en dat mag dan een beetje jammer zijn, dit uur van genot zal ons nog lang nablijven
.Tot besluit kunnen we stellen dat Dijlefeesten een evenement is dat we iedereen kunnen aanraden, gratis, gezellige sfeer en midden in het centrum van Mechelen. Niet alleen een aanrader, wij zullen er zeker in de toekomst nog aanwezig zijn.
