SaaR - The Last Day

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    30 mei 2013

SaaR is een band uit Frankrijk die zich profileert als, ik citeer : een mix van instrumentale atmosferisch metal en experimentele noise. Ze brachten hun debuut album op de markt, The Last Day. Met als veelzeggende titels: Part I, Part II, Part III en Part IV is dit debuut album vooral voer voor de liefhebbers van drone en noise toestanden, maar daar houdt het niet bij op. Experimteren lijkt zowat het sleutelwoord op deze schijf. Laat u lekker meedrijven door de eerst rustgevende en gaandeweg dreigende ondertoon van deze plaat die puur instrumentaal genot moet zijn voor wie houdt van muziek dat sterkt aanleunt bij bijvoorbeeld ambient, maar het net niet is. 


Elke song begint met een heel rustige intermezzo maar vergist u zich niet, gaandeweg wordt de toon, dankzij o.a. het strakke drumwerk, stevig opgedreven. Het leuke is dat ondanks de lengte van de songs, die zijn doorgaans tussen 6:24 en 12:54, nergens het gevoel krijgt van verveling of zo. Net door de tempowisselingen en het gebruik van verschillende instrumenten wordt een monotoon geluid vermeden waardoor The Last Day een plaatje is geworden waarbij je de aandacht stevig blijft aanhouden.
De opbouw van de songs doet een beetje denken aan post-rock, naar een climax opgaande.

En daarmee zijn we aan het volgende pluspunt gekomen. We krijgen een mix van verschillende muziekstijlen te verwerken waardoor niet enkel liefhebbers van voornoemde drone of noise toestanden maar ook de fans van post-rock, post-metal , en zoals we al hadden vermeld, ambient hier zeker hun ding zullen in vinden. Het enige dat we vragen is dat je openstaat voor de experimentele kant, want een hapklare klus is deze The Last Day zeker niet, een groot publiek zal hiervoor niet direct te vinden zijn. Een bepaalde voorkeur hebben we niet, maar wat toegankelijkheid betreft mogen we zeggen dat Part II, dankzij de leuke gitaar riffs en daarop inspelende drumwerk, en Part IV, het langste nummer op dit album, ons het meest konden bekoren.

Maar op zich is The Last Day vooral voer voor de alternatieve muziekluisteraar die niet vies is van een potje experimenteren met verschillende instrumenten, zoals ik al eerder aangaf. En dit is in grote mate te danken aan de toch heel intense sfeer die SaaR met dit debuut weet te creëren. Sluit bij voorbaat de ogen, en laat je meedrijven op de golvende en magische tonen die ook mijn deel werden. Van pakkend mooi, tot verzengend diep en je naar de keel grijpend. Voor een debuut, meer dan overtuigend dit album The Last Day.

Tracklist :

Part I

Part II

Part III

Part IV