De gemiddelde leeftijd op REWIND Easter Fest ligt tussen de 35 en 45, mensen die de new wave en EBM periode intens hebben meegemaakt blijken behoefte te hebben aan zulke evenementen. Ook vandaag was de zaal Vooruit in Gent goed gevuld met geheel in het zwart geklede, zogenaamde zwartzakken, fans van het genre. Het bleek dus toch weer eens dat er een publiek voor is, niet meer de grote massa dat geven we toe, maar in een kleinschalige bedoening als in Gent en met bands als Red Zebra, Neon Judgement en op deze zaterdag VNV Nation kan je een zaal goed vol krijgen. Dit was nu, op deze regenachtige zaterdagavond, ook het geval, hoewel het toch meer naar de late avond toe was dat de zaal echt vol begon te lopen. Daar waar gisteren Red Zebra de publiekstrekker van dienst was, was het deze keer duidelijk VNV Nation. Meest opvallend gegeven was deze avond echter de verrassend goed spelende op papier minder bekende groepen, naar een groot publiek toe dus. En ook meer variatie in de verschillende electro stijlen.
Wij begonnen de avond met Star Industry die hier hun 15 jarig bestaan kwamen vieren. We kregen een sound die ons met vlagen wat deed denken aan Sisters of Mercy of The Mission. Met een strakke naar new wave ruikende set en een zanger die door zijn hoofddeksel beetje deed denken aan de frontman van deze The Mission keerden we prompt terug in de tijd. Alles lag wat op diezelfde lijn, maar dit stoorde totaal niet. Het nog niet zo groot opgekomen publiek, de zaal stond goed gevuld tot voor de PA, genoot hiervan met volle teugen. Zonder verpinken kunnen we zeggen dat Star Industry met hun podiumprestatie niet moeten onderdoen voor de aangegeven voorbeelden, en uiteraard hebben ze ook een eigen sound en stralen een spelplezier uit dat ook na al die jaren nog steeds jong en fris overkomt. Een beter begin van een heel geslaagde tweede avond konden we ons niet dromen.
Soms doe je fijne ontdekkingen , voor ons was The Invincible Spirit een beetje een onbekende, tot onze grote schaamte om het zo te zeggen. Hun muziek zou je kunnen omschrijven als een combinatie tussen synthpop en EBM/Industrial. Alles draait rond de vocale aankleding en ook hier ligt het een beetje op diezelfde lijn, maar de melodische manier van zingen en muziek bespelen raakt ons toch ergens. Ook de bevallige danseres op het podium zorgt voor een visueel welgekomen afwisseling. Puur muzikaal zou je kunnen zeggen dat het niet vernieuwend is wat we te zien en horen krijgen, het is al voorgedaan. Maar de manier waarop het werd gebracht sprak tot de verbeelding. Zonder teveel te overdonderen mogen we daarom spreken van een voor ons heel aangename eerste kennismaking met The Invincible Spirit die we trouwens kunnen aanraden aan fans van eerder genoemde sub-genres om zeker eens uit te checken.
Ook bij Vomito Negro zijn de industrial invloeden merkbaar. Hier gaat het echter te harde en rauwe kant op. Niet iedereen was hier voor te vinden blijkbaar, en ook wij moeten toegeven dat vooral wat de zangpartijen betreft het allemaal hetzelfde klonk. Deze keer werkte dit wel storend moeten we toegeven. Muzikaal was het een mokerslag en werden we tegen een muur van geluid gegooid. De meningen over dit concert lagen blijkbaar uiteen, maar zei die houden van strakke en harde beats die zonder opkijken naar het hoofd worden geslingerd, met niet echt veel melodie, zullen hier wellicht wel hebben van genoten. Persoonlijk houden we het bij een dubbel gevoel dat we hebben overgehouden aan deze Vomito Negro.
Wederom een rustpunt dankzij de Duitse Darkwave/Gothic van Diary of Dreams. Met vooral een verzengde mooie vocale aankleding, en een zanger die met zijn bonkige uitstraling en lange haren op zich al tot de verbeelding sprak kregen we een gezapig gothic sfeertje te verwerken. Het waren echter vooral de magisch mooi klinkende Darkwave klanken die ons het meest konden bekoren. Een kippenvelmoment zouden we het niet direct noemen maar het concert benaderde toch een punt waarop we even tot rust konden komen en genieten. Een welgekomen afwisseling tussen die strakke beats en vooral na die toch keiharde set van hun voorganger. Mooi concertje, geen hoogvlieger, maar een gezapige en redelijke intieme afwisseling die we konden gebruiken.
De perfecte afsluiter van dit weekend? De verwachtingen voor het optreden van VNV Nation waren alvast hoog gespannen. Het meest opvallende was de interactie naar het publiek toe. Weinige zangers van de voorheen aangetreden groepen betrokken het publiek zoveel bij de set dan de frontman van VNV Nation. Neem daarbij de strakke beats en dito lichtshow en we spreken inderdaad van een meer dan geslaagde afsluiter van dit weekend. VNV Nation straalden vooral spelplezier uit, en het goed opgekomen publiek reageerde daar enthousiast op. Het zorgde voor een climax die hun status van ultieme headliner van REWIND Easter fest bevestigde. We sloten deze twee avonden af in schoonheid.
REWIND Easter Fest 2013 mag beschouwd worden als een geslaagde editie waar de meningen over de verschillende optredens duidelijk soms uiteen lag. Maar waar iedereen het wellicht wel mee eens was, is de sfeer. Er hing inderdaad twee avonden een gemoedelijk donker sfeertje, waarin iedereen een eenheid vormde, en dit zorgde voor een gezellige bedoening waar de liefhebber van EBM, New Wave en andere donkere electro volledig zich en ten volle kon in vinden. Net omdat er een publiek voor is , zijn festivals als REWIND Easter Fest evenementen nodig en nog steeds up to date en zeker niet achterhaalt, integendeel. Wij zien alvast uit naar de volgende REWIND in de gezellige vooruit (Gent)
