Dear Hearts presenteert “Tail lights & bygones”, punk - rock of metal? De essentiële vraag die iedereen zich stelt bij het horen van een onbekende groepsnaam. Als reviewer kan ik u alvast het genre van deze CD verklappen: stevige punkrock ’n ‘roll. De band die opgericht werd in September 2009 speelde in december 2009 hun eerste echte concert. De groep hun eerste demo werd in februari gereleased.
Wij van Snoozecontrol kregen de mogelijkheid om deze EP onder de loep te nemen en kritisch te beschrijven. Hieronder volgt dan ook een onbezonnen stukje tekst waar woorden soms te kort schieten of waar men liever van wenst dat sommige woorden er nooit hadden gestaan.
“Tail lights & bygones” brengt ons onmiddellijk terug in de tijd. Een cassette word teruggespoeld en dit is dan ook de officiële opener van dit album gevolgd door een stukje lied van de jaren stilletjes. Verder kan Dear Hearts ook een goede overgang leggen tussen verschillende soorten stemgebruik, een must voor iedere punkgroep. Het genre kan heel algemeen bekeken en omschreven worden maar komt voor mij altijd op hetzelfde neer: licht schreeuwen in combinatie met zwepende gitaar- en drummuziek.
It’s all over now
Alle liederen scheren weliswaar over dezelfde kam. Veel variatie zit er niet in doch leid dit niet tot ergernis want punk is en blijft punk. Dear Hearts is nog geen volledig jaar actief maar heeft toch al hun eerste EP uitgebracht waaruit blijkt dat ze heel wat in hun mars hebben. Want wie songs kan produceren die blijven hangen in je geheugen, dan weet je ook dat de naam zal blijven hangen in je geheugen. Ze vergelijken zichzelf met groepen als Social Distortion, Misfits, Agent Orange, Bad Religion, Welt, Reno Divorce.
Besluit: deze plaat is absoluut een aanrader voor wie houd van de Belgische punkgenres. Als je deze plaat oplegt in de zomer heb je gegarandeerd een groot publiek achter je en voor wie nog moet scoren in de zomer … dan kan deze plaat je wel helpen.
Gold
Hate the pain, love the tears
She paid in full
The mark
Lost & delirious
